طناب زدن ورزش كم هزينهاي است كه ميتوان آن را در يك فضاي كوچك اجرا كرد. در طناب زدن دستگاه گردش خون و تنفس از راه فعاليت هوازي تقويت ميشود و اين دستگاه مهم بدن آمادگي لازم را به دست ميآورد. كسي كه فعاليت خود را بر طناب زدن استوار كند، عضلات بزرگ و مهم بدن را درگير ميكند و اين خود عملي اساسي در جهت تقويت عضلات و قدرت بخشيدن به عضلات بدن است.
هنگام طناب زدن، ضربان قلب افزايش مييابد به گونهاي كه ميتوان ضربان را به 160 تا 180 ضربه در دقيقه رساند. ميزان اكسيژن مصرفي نيز 60 تا 80 درصد حداكثر اكسيژن مصرفي و يا بيشتر مشاهده شده است.
10 دقيقه طناب زدن به همان اندازه در بهبودي آمادگي جسماني مؤثر است كه 30 دقيقه انجام فعاليتي به نام جاگينگ (دوي آرام). ميزان پيشرفت آمادگي جسماني مربوط به تمرين، رابطه مستقيمي با شدت تمرين دارد.