فراز و نشيب‌هاي سال 89

[Mohsen]

هرمان سال: بيت‌الله عباسپور اگرچه در مسابقات جهاني WBPF حاضر نشد اما درخشش او در مسابقات آسيايي تهران و كسب عنوان «قهرمان قهرمانان» كافي است تا او را شايسته لقب چهره سال 89 بدانيم. بيت‌الله علاوه بر اينكه از مرزهاي قهرماني آماتوري عبور كرده، يكي از خوش اخلاق‌ترين و مودب‌ترين ورزشكاران ايران هم هست و در اين سال‌ها كه در اوج بوده، نشان داده كه راه و رسم اخلاق قهرماني را هم خوب مي‌داند.
او يكي از معدود بدنسازاني است كه در چهار وزن 75، 80، 85 و 90 كيلو، در مسابقات بين‌المللي روي سكوي قهرماني ايستاده است و اميدواريم شرايطي فراهم شود كه بيت‌الله را به زودي در مسابقات حرفه‌اي ببينيم چرا كه خيلي‌ها معتقدند او در دسته 202 پوندي‌ها مي‌تواند يكي از بهترين‌هاي جهان باشد.

موفق سال: عباس عاقلي در سالي كه گذشت يكي از موفق‌ترين بدنسازان ايران بود. او ابتدا توانست در رقابت‌هاي درون اردويي به عنوان نماينده اول وزن 85 كيلو برگزيده شود و پس از آن در دو مسابقه پياپي آسيايي 2010 و دومين دوره جهاني WBPF صاحب گردن آويز طلا شود. عاقلي كه از سال 2006 تاكنون به طور تقريباً مستمر عضو تيم ملي ايران بوده، از سال 2008 سير صعودي خود را آغاز كرد و در اين سال‌ها به پختگي و شرايط مطلوبي رسيده كه مي‌تواند در سال‌هاي آينده نيز يك 85 كيلوي مطمئن براي تيم ملي باشد. در اين بخش بايد به محرم پناهي نيز اشاره كنيم كه همين افتخارات را در وزن 80 كيلو تكرار كرد. به عقيده صاحب نظران، محرم سال‌ها مي‌تواند مدال 80 كيلو را براي تيم ملي بيمه كند.

خوشحال سال: احمد پايدار يكي از قديمي‌ترين بدنسازان حال حاضر تيم ملي ايران است. او از اواسط دهه هفتاد به عنوان يك ميان وزن خوب مطرح شد اما در اين سال‌ها هيچگاه يك مسابقه بين‌المللي را تجربه نكرده بود. پايدار امسال در مسابقات آسيايي تهران، با اقتدار به مقام قهرماني دسته 75 كيلو رسيد تا سال 89 براي او سالي به ياد ماندني باشد. اين بدنساز اهل كاشان، در هند نيز بعد از محرم پناهي به مدال نقره رسيد و البته در تورنمنتي در تايلند نيز روي سكوي قهرماني رفت تا در يك سال، 3 رويداد بين‌المللي را با موفقيت پشت سر بگذارد.

او مي‌بايست خيلي زودتر از اينها به قهرماني آسيا برسد اما حالا هم مي‌تواند خوشحال باشد كه بر خلاف خيلي از بدنسازان مستعد دهه هفتاد، بالاخره به آنچه كه استحقاقش را داشت، رسيد.

قرباني سال: رضا باقرزاده بدنساز جالبي است و مثل اكثر خوزستاني‌ها، پرشور و انرژيك. رقابت او و بيت‌الله عباسپور در «تهران 2010» بدون ترديد جالب ترين رقابت در ميان اوزان مختلف بود. او بعد از مدال نقره‌اي كه در آسيايي به گردن آويخت، به هند رفت تا مقام قهرماني خود را در WBPF تكرار كند اما در آنجا قرباني دير رسيدن تيم ملي و قوانين عجيب و غريبي شد كه در نهايت باعث شد از جدول مسابقات دسته 100 كيلو حذف شود. باقرزاده كه از آبادان به تيم ملي رسيده، از سال 2005 در مقاطع مختلف در تركيب تيم ملي حضور داشته است.

سفر سال: در روزگاري كه با اينترنت مي‌توان به سادگي مسيرهاي پروازي سراسر جهان را جستجو كرد و آنلاين بليت رزرو كرد، تيم ملي پرورش اندام ايران براي اينكه به وارناسي (محل برگزاري مسابقات جهاني) برسد، چند بار هواپيما عوض كرد و از انواع و اقسام وسايل نقليه استفاده كرد تا بالاخره بعد از 40 ساعت و در دقيقه 90 به وزن كشي برسد. اين مساله باعث شد كه چند بدنساز تيم ملي در يك وزن بالاتر روي صحنه بروند چون فرصتي براي كنترل وزن نداشتند. با اين حال تيمي كه با شرايط ويژه به هند رسيده بود، به سادگي قهرمان شد تا معلوم شود بدنسازان ما يك سر و گردن بالاتر از مسابقات WBPF هستند.

ناكامي سال: خونسردي يكي از صفات پسنديده است و مايه طول عمر. اما فدراسيون پرورش اندام امسال در اعزام تيم بادي‌كلاسيك به مسابقات جهاني سنگاپور، به خونسردي مفهوم تازه‌اي بخشيد و 4 روز قبل از شروع مسابقه، تازه رقابت درون اردويي گذاشت تا عاقبت تيم ملي به جاي سفر به سنگاپور، در همين تهران خودمان بماند. بعد از ناكامي در اعزام تيم ملي به مسابقات جهاني 2006 چك، اين براي دومين بار بعد از تاسيس فدراسيون بود كه تيم ملي از يك مسابقه بين المللي جا مي‌ماند.

البته محمد نصيري كه انگار مي‌دانست راهي كه فدراسيون پيش گرفته به سنگاپور ختم نمي‌شود، خودش بليت و ويزا گرفت تا در اين مسابقه قهرمان شود.

خوش شانس سال: محمد علامه‌زاده، جوان شيرازي و مودب تيم بادي‌كلاسيك خيلي خوش شانس بود كه امسال صاحب مدال طلاي مسابقات آسيايي شد چرا كه يك هفته مانده به آغاز اين رقابت‌ها، چيزي نمانده بود كه در رقابت درون اردويي خط بخورد! علامه‌زاده در حالي به مقام قهرماني آسيا رسيد كه در چيدمان تيم ملي، در تيم «ب» قرار گرفت و به بيان ساده‌تر كمتر كسي روي موفقيت او حساب مي‌كرد اما بدون شك يكي از بهترين چهره‌هاي مسابقه آسيايي بود و توانست در وزني كه اتفاقاً تعداد نفراتش كم هم نبود، بالاتر از سايرين قرار بگيرد.

　

رقابت سال: اي كاش شبكه سه به قولي كه داده عمل كند و جريان كامل مسابقات قوي‌ترين مردان جهان درقشم را پخش كند تا شما هم ببينيد كه روح‌الله داداشي و مسلم دارابي چه رقابت زيبا و نزديكي داشتند. در اين مسابقه كه دو سه ورزشكار خوب خارجي هم حضور داشتند، داداشي و دارابي از همان آيتم اول با يكديگر رقابت كردند و ثابت كردند كه در اين عرصه از مردان نامدار جهان چيزي كم ندارند. اين دو در مسابقه «مردان آهنين 89» هم اول و دوم شده بودند.

بلاتكليف سال: هر چقدر هم بگويند عمر كوتاه است و مثل برق و باد مي‌گذرد، باز هم 9 ماه زمان كوتاهي نيست. در خرداد 89 مدت زمان 4 ساله رياست احمد بلاسي بر هيات پرورش اندام تهران تمام شد و در واقع از آن زمان تا به حال هيات پرجمعيت‌ترين استان ايران، رئيس ندارد. در اين مدت بارها قرار شد انتخابات برگزار شود و اين هيات تهران از بلاتكليفي خارج شود اما انگار كسي عجله‌اي براي اين كار ندارد. در اين مدت هيات تهران با تلاش‌هاي خسرو محمدي و محمدعلي عبداللهي سرپا بوده اما مسائلي مانند كلاس‌هاي مربيگري نيمه تمام و موارد مالي، فقط زماني حل مي‌شود كه اين هيات رئيس داشته باشد.... كه ندارد!

خستگي سال: مسابقه پرورش اندام، پاورليفتينگ و پرس سينه‌اي را سراغ داريد كه برگزار شده باشد و در آن حبيب‌الله عايل حضور نداشته باشد؟ عايل كه در دوران جواني وزنه‌بردار بوده، با عبور از سن 70 سالگي همچنان مرد خستگي‌ناپذير برگزاري مسابقات است و نمي‌دانيم كدام مسئولي روزي به صرافت بيافتد كه به نحوي شايسته از خدمات اين پيشكسوت ورزش‌هاي قدرتي تجليل كند. استاد عايل امسال در مسابقات پرس سينه قهرماني آسيا هم توانست در رده مستر 4 (بالاي 70 سال) مدال بگيرد.