پاورلیفتینگ تهران به کجا می رود؟
تهران تا همین چند سال پیش یکی از قطب های اصلی پاورلیفتینگ ایران بود و در مسابقات قهرمانی کشور بارها بر سکوی نخست تیمی تکیه زد. اما در سال های اخیر ستاره بخت پاورلیفتینگ پایتخت آرام آرام رو به افول رفت و امروز استانی با قریب به 15 میلیون جمعیت، هیچ جایی در میان تیم های برتر کشور ندارد. متأسفانه در این سال ها پاورلیفترها تهرانی با کم توجهی و بی مهری مواجه شده اند و خیلی از آن ها در مسابقات قهرمانی کشور به تیم هایی نظیر ملی حفاری خوزستان پیوستند. در سطح باشگاه ها هم به جز مواردی انگشت شمار مثل باشگاه شهدای جیحون، رکورد و منظر، عمده گرایش صاحبان باشگاه ها به رشته پرورش اندام معطوف شده و تنها تعداد اندکی از باشگاه ها هستند که از مربیانی متخصص در زمینه پاورلیفتینگ بهره می برند. هیأت پرورش اندام استان تهران هم در این سه سال، با وجود اینکه در پرورش اندام موقعیتی ممتاز پیدا کرده و حتی به پایگاهی برای رشد و توسعه رشته نوپای بادی کلاسیک تبدیل شده اما در بخش پاورلیفتینگ موفقیت های چشمگیری نداشته و به عبارتی موفق نشده پاورلیفتینگ تهران را به جایگاه گذشته خود بازگرداند. با این اوصاف، بی دلیل نیست که مسابقه هفته گذشته قهرمانی تهران با آن شرایط عجیب و غریب برگزار شود؛ مسابقه ای که از 8 صبح جمعه آغاز شد و بی وقفه تا 6 صبح شنبه ادامه یافته است! آیا بضاعت ورزش پایتخت اینقدر ناچیز است که امکان برگزاری مسابقه ای با این تعداد شرکت کننده، در 2 روز فراهم نباشد؟ رشته ای که در سال های ابتدایی رقابت هایش را در سالنی مثل کبکانیان میزبانی می کرد، چرا باید حالا که دارای تشکیلات مستقل و منسجمی شده، مسابقاتش به باشگاه های کوچک و فاقد امکانات است ندارد مثل میز پرس و میله هالتر، منتقل شود؟
کدام رشته ورزشی را سراغ دارید که مسابقه اش 22 ساعت ادامه داشته باشد و ورزشکاری که 10 صبح به محل مسابقه آمده، ساعت 3 صبح فردا وزنه بزند؟ اگر مشکل کمبود امکانات و نبود سالن مناسب است، اصلاً این مسابقه ها را برگزار نکنید! ایرادهای مسابقه هفته گذشته پاورلیفتینگ تهران به همین موارد ختم نمی شود؛ مدال هایی که یکی از شرکت کنندگان این رقابت برای ما ارسال کرده، در دفتر هفته نامه محفوظ است. خوب است کارشناسان این مدال را ببینند و قضاوت کنند و بگویند آیا جوانی که با رنج و زحمت خود را آماده این مسابقه کرده، باید مدالی بی کیفیت دریافت کند که بیشتر مناسب ورزش بانوان است؟! وضعیت حکم های قهرمانی هم چندان بهتر از این نبوده و در مجموع در مسابقه ای که نام «انتخابی استان تهران» را یدک می کشید، شأن و شخصیت ورزشکاران رعایت نشد.
از لحاظ فنی هم مسابقه هفته گذشته تهران خالی از ایراد نبوده است. فرهاد صابر در این باره می گوید: طبق روال، وزن کشی می بایست 2 ساعت قبل از شروع هر وزن انجام شود و برای وزن کشی وقت مجاز تعریف می کنند اما این بار همه شرکت کنندگان عصر پنج شنبه وزن کشی شده اند. به نظر مندر حد استان تهران نیست که مسابقه اش را در یک باشگاه و فقط در یک روز انجام دهد و همین بی توجهی ها است که باعث شده پاورلیفتینگ تهران تا این اندازه نزول کند.
علی علی اکبری هم با استفاده از ساعت برگزاری این مسابقه و همچنین مسائلی که بر سر دادن احکام قهرمانی پیش آمده، می گوید: آیا 4 صبح زمان وزنه زدن است؟ آن هم در شرایطی که نه میله و نه میز و رک اسکوات استاندارد باشد. به غیر از مسائلی که همه می دانند، ابهاماتی هم درباره وزن بعضی شرکت کننده ها وجود داشته و به نظر می رسد در زمان وزن کشی، دقت کافی صورت نگرفته باشد.
پاسخ با نقل قول
