Mohsen
۱۳۸۸-۰۴-۱۱, ۱۲:۲۵ بعد از ظهر
ناصر پورعلي فرد چهار سال پيش به عنوان رئيس فدراسيون پرورش اندام برگزيده شد و كمتر از دو ماه ديگر، انتخابات رياست فدراسيون برگزار خواهد شد.
47 ماه از زماني كه ناصر پورعلي فرد در اولين مجمع عمومي فدراسيون بدنسازي و پرورش اندام، به عنوان رئيس اين فدراسيون برگزيده شد مي گذرد و كمتر از دو ماه ديگر، رئيس آينده فدراسيون پرورش اندام انتخاب خواهد شد.
چهارسال پيش كه پورعلي فرد به عنوان سرپرست موقت فدراسيون به انتخابات آمد، تنها يك رقيب ناشناس به نام بهزاد محمدي داشت و طبيعي بود كه با اكثريت قاطع آراي اعضاي مجمع به رياست فدراسيون برگزيده شود. او كه سابقه دبيري و نايب رئيسي فدراسيون تكواندو را در كارنامه داشت، در انتخاباتي كه سرپرستان هيات ها و همچنين نمايندگان ورزشكاران، مربيان، داوران و باشگاه داران حضور داشتند، به عنوان رئيس فدراسيون منصوب شد و حتي پيش از اينكه بحث ممنوعيت مديران دوشغله پيش آمد، مسئوليتش در سازمان تربيت بدني را رها كرد تا رئيس تمام وقت فدراسيون پرورش اندام باشد.
مطابق آيين نامه اي كه براي انتخاب روساي فدراسيون تنظيم شده، روال كار بدين ترتيب است كه نامزدهاي تصدي رياست فدراسيون، شرايطي داشته باشند كه مهم ترين آن، دارا بودن مدرك ليسانس است اما مرحله مهم تر، تاييد صلاحيت كانديداها توسط حراست سازمان تربيت بدني است و در فدراسيون هاي ديگر، گاه مشاهده شده كه برخي كانديداها نمي توانند از ***** حراست سازمان عبور كنند. در حالي كه حدود 2 ماه به مجمع عمومي فدراسيون وقت باقي مانده، هنوز هيچ كس به طور رسمي براي كانديدا شدن اعلام آمادگي نكرده اما بر اساس برآوردها مي توان پيش بيني كرد كه تعداد كانديداهاي رياست فدراسيون اين دوره از 4 سال پيش بيشتر خواهد بود.
***
اگر انتخابات ساير فدراسيون ها را ملاك قرار دهيم، به اين تحليل مي رسيم كه براي اين دوره هم ناصر پورعلي فرد شانس بيشتري نسبت به كانديداهاي احتمالي دارد. چرا كه به ندرت پيش آمده، رئيس فدراسيوني كه مشغول كار بوده، در دوره بعدي حائز اكثريت آرا نشود. در اين خصوص منتقدان مي گويند، ساختار راي گيري براي رياست فدراسيون ها خالي از اشكال نيست و اكثريت افرادي كه حق راي دارند، به نوعي منصوبان غير مستقيم رئيس فدراسيون هستند. به بياني ديگر، تغيير در رياست فدراسيون ها اغلب در دو حالت اتفاق مي افتد؛ 1- شخص رئيس به دلايلي ديگر تمايلي به ماندن نداشته باشد، مثل صفايي فراهاني كه به ميل خود از فدراسيون فوتبال كناره گيري كرد 2- از سوي سازمان تربيت بدني از مقام خود بركنار شود، مثل محمد دادكان كه با حكم علي آبادي از كار بركنار شد. در اين مورد خاص، بعيد است كه پورعلي فرد مشمول هريك از اين دو حالت شود و اگر در انتخابات آينده كانديدا شود، به احتمال زياد بار ديگر به مدت 4 سال سكاندار پرورش اندام ايران خواهد شد.
***
فارغ از مباحث قانوني و پيش فرض هايي كه در بند قبلي اشاره كردم، پورعلي فرد در اين 4 سال با اينكه مخالفاني نيز داشته اما توانسته طرفداراني نيز در ميان چهره هاي بانفوذ اين رشته داشته باشد و به دست آوردن يك كرسي در فدراسيون آسيايي و كسب ميزباني مسابقات قهرماني آسيا نيز از جمله نقاط مثبت كارنامه اوست. علاوه بر آن، فدراسيون پرورش اندام در سطح مسابقات بين المللي نيز موفقيت هاي جالب توجهي داشته و به جز قهرماني آسيا، در سطح جهان هم تا نايب قهرماني پيش رفته است. كاهش در ميزان نمونه هاي مثبت دوپينگ و برگزاري دوره هاي آموزشي متعدد هم از جمله فاكتورهايي است كه در جلسه مجمع عمومي حتماً به كار پورعلي فرد خواهد آمد. با اين حال هنوز پيش بيني در مورد آينده فدراسيون پرورش اندام كمي زود به نظر مي رسد و بايد منتظر روزهاي باقي مانده باشيم. چه بسا يك تحول در سطوح مديريتي سازمان تربيت بدني، به طور كلي اوضاع را دگرگون كند.
47 ماه از زماني كه ناصر پورعلي فرد در اولين مجمع عمومي فدراسيون بدنسازي و پرورش اندام، به عنوان رئيس اين فدراسيون برگزيده شد مي گذرد و كمتر از دو ماه ديگر، رئيس آينده فدراسيون پرورش اندام انتخاب خواهد شد.
چهارسال پيش كه پورعلي فرد به عنوان سرپرست موقت فدراسيون به انتخابات آمد، تنها يك رقيب ناشناس به نام بهزاد محمدي داشت و طبيعي بود كه با اكثريت قاطع آراي اعضاي مجمع به رياست فدراسيون برگزيده شود. او كه سابقه دبيري و نايب رئيسي فدراسيون تكواندو را در كارنامه داشت، در انتخاباتي كه سرپرستان هيات ها و همچنين نمايندگان ورزشكاران، مربيان، داوران و باشگاه داران حضور داشتند، به عنوان رئيس فدراسيون منصوب شد و حتي پيش از اينكه بحث ممنوعيت مديران دوشغله پيش آمد، مسئوليتش در سازمان تربيت بدني را رها كرد تا رئيس تمام وقت فدراسيون پرورش اندام باشد.
مطابق آيين نامه اي كه براي انتخاب روساي فدراسيون تنظيم شده، روال كار بدين ترتيب است كه نامزدهاي تصدي رياست فدراسيون، شرايطي داشته باشند كه مهم ترين آن، دارا بودن مدرك ليسانس است اما مرحله مهم تر، تاييد صلاحيت كانديداها توسط حراست سازمان تربيت بدني است و در فدراسيون هاي ديگر، گاه مشاهده شده كه برخي كانديداها نمي توانند از ***** حراست سازمان عبور كنند. در حالي كه حدود 2 ماه به مجمع عمومي فدراسيون وقت باقي مانده، هنوز هيچ كس به طور رسمي براي كانديدا شدن اعلام آمادگي نكرده اما بر اساس برآوردها مي توان پيش بيني كرد كه تعداد كانديداهاي رياست فدراسيون اين دوره از 4 سال پيش بيشتر خواهد بود.
***
اگر انتخابات ساير فدراسيون ها را ملاك قرار دهيم، به اين تحليل مي رسيم كه براي اين دوره هم ناصر پورعلي فرد شانس بيشتري نسبت به كانديداهاي احتمالي دارد. چرا كه به ندرت پيش آمده، رئيس فدراسيوني كه مشغول كار بوده، در دوره بعدي حائز اكثريت آرا نشود. در اين خصوص منتقدان مي گويند، ساختار راي گيري براي رياست فدراسيون ها خالي از اشكال نيست و اكثريت افرادي كه حق راي دارند، به نوعي منصوبان غير مستقيم رئيس فدراسيون هستند. به بياني ديگر، تغيير در رياست فدراسيون ها اغلب در دو حالت اتفاق مي افتد؛ 1- شخص رئيس به دلايلي ديگر تمايلي به ماندن نداشته باشد، مثل صفايي فراهاني كه به ميل خود از فدراسيون فوتبال كناره گيري كرد 2- از سوي سازمان تربيت بدني از مقام خود بركنار شود، مثل محمد دادكان كه با حكم علي آبادي از كار بركنار شد. در اين مورد خاص، بعيد است كه پورعلي فرد مشمول هريك از اين دو حالت شود و اگر در انتخابات آينده كانديدا شود، به احتمال زياد بار ديگر به مدت 4 سال سكاندار پرورش اندام ايران خواهد شد.
***
فارغ از مباحث قانوني و پيش فرض هايي كه در بند قبلي اشاره كردم، پورعلي فرد در اين 4 سال با اينكه مخالفاني نيز داشته اما توانسته طرفداراني نيز در ميان چهره هاي بانفوذ اين رشته داشته باشد و به دست آوردن يك كرسي در فدراسيون آسيايي و كسب ميزباني مسابقات قهرماني آسيا نيز از جمله نقاط مثبت كارنامه اوست. علاوه بر آن، فدراسيون پرورش اندام در سطح مسابقات بين المللي نيز موفقيت هاي جالب توجهي داشته و به جز قهرماني آسيا، در سطح جهان هم تا نايب قهرماني پيش رفته است. كاهش در ميزان نمونه هاي مثبت دوپينگ و برگزاري دوره هاي آموزشي متعدد هم از جمله فاكتورهايي است كه در جلسه مجمع عمومي حتماً به كار پورعلي فرد خواهد آمد. با اين حال هنوز پيش بيني در مورد آينده فدراسيون پرورش اندام كمي زود به نظر مي رسد و بايد منتظر روزهاي باقي مانده باشيم. چه بسا يك تحول در سطوح مديريتي سازمان تربيت بدني، به طور كلي اوضاع را دگرگون كند.