آقا تختی
۱۳۸۸-۰۴-۲۴, ۱۰:۴۹ بعد از ظهر
داستان جدال فدراسیون جهانی پرورش‌اندام (ifbb) و فدراسیون پرورش اندام آسیا (abbf) این روزها شباهت زیادی به مبارزه بوکس پیدا کرده است. هر روز که می‌گذرد، یکی ضربه‌ای به دیگری وارد می‌کند و احتمالاً این مجادله‌ها تا جایی پیش می‌رود که بالاخره یکی از دو طرف از پا بیافتد.
پیروزی بزرگ پل چوا
هفته پیش پل چوا و همراهانش ضربه‌ای کاری به دار و دسته فدراسیون جهانی وارد کردند؛ شورای المپیک آسیا که نهاد حاکم بر ورزش قاره آسیا و عالی‌ترین مرجع ورزشی قاره است، در بیانیه‌ای صریح و روشن abbf را مسئول رویدادهای پرورش اندام قاره آسیا دانست و ساختار فعلی فدراسیون پرورش اندام آسیا را به رسمیت شناخت. این بدان معناست که تیر فدراسیون جهانی پرورش‌اندام که چند ماه پیش فدراسیون آسیایی را منحل اعلام کرده بود به سنگ خورد و ابراهیم کافود نمی‌تواند اهداف ifbb را در قاره آسیا عملی کند. کافود قطری بعد از اختلاف رافائل سانتونخا و پل چوا، از سوی فدراسیون جهانی مامور شده بود که انتخابات جدیدی را در عرصه آسیا برگزار کند و تشکیلات جدیدی را راه‌اندازی کند. اما با رأی شورای المپیک آسیا، پل چوا همچنان متولی پرورش اندام در سطح آسیا باقی ماند. این بزرگترین پیروزی پل چوای سنگاپوری از آغاز کشمکش با سران پرورش اندام جهان تا امروز بوده است. حسين المسلم مدير اجرايي شوراي المپيك آسيا در نامه‌ای به فدراسیون جهانی این موضوع را به اطلاع رافائل رسانده و تصریح کرده مسئولیت پرورش اندام آسیا با همان گروهی است که در سال 2007 در شانگهای چین انتخاب شده اند. این تصمیم در پنجاه و چهارمين جلسه هيات رييسه شوراي المپيك آسيا اتخاذ شده است.
رای شورای المپیک آسیا
همانطور که اشاره شد شورای المپیک آسیا (oca) عالی‌ترین مرجع ورزشی در سطح قاره است و رویدادهایی نظیر بازی‌های آسیایی را که هر 4 سال یکبار انجام می شود را سازماندهی می‌کند. مطابق قوانین، کمیته های ملی المپیک هر کشور ملزم به تبعیت از قوانین مصوب شورای المپیک آسیا هستند و با تصمیمی که این شورا در خصوص متولی رشته پرورش اندام در آسیا اتخاذ کرده، به طور طبیعی کمیته‌های ملی المپیک هر کشور از رأی oca پیروی می‌کنند. به بیان ساده‌تر، حتی اگر فدراسیون پرورش اندام ایران بخواهد از بین دو مسابقه آسیایی در اورنگ آباد و پاتایا، اولی را انتخاب کند، کمیته ملی المپیک ایران که ریاست آن را علی‌آبادی به عهده دارد، مجوز شرکت در این مسابقات را به فدراسیون پرورش اندام نخواهد داد. (اورنگ آباد مسابقه‌ای است که فدراسیون جهانی ترتیب داده و پاتایا هفته پیش به عنوان میزبان جایگزین تهران شد و متولی آن پل چوا است) با همین استدلال هر کشور آسیایی که صاحب فدراسیون پرورش اندام باشد، ناگزیر است که با تبعیت از قوانین کمیته ملی المپیک کشورش در مسابقاتی شرکت کند که پل چوا آن را سازماندهی می‌کند.
اورنگ آباد و دوحه در ابهام
در شماره‌های پیشین نوشتیم که ابراهیم کافود در اولین گام با حمایت فدراسیون جهانی قصد داشت مسابقات آسیایی مجزایی را در اورنگ آباد هند برگزار کند اما با رأی شورای المپیک آسیا، و به رسمیت شناخته شدن پل چوا، احتمال برگزاری مسابقه‌ای تحت عنوان «قهرمانی آسیا» در هندوستان چیزی نزدیک به صفر است. چرا که کمیته ملی المپیک هند و به پیروی از آن، فدراسیون پرورش اندام و فیتنس هند ملزم به رعایت مصوبات شورای المپیک آسیا هستند. مگر اینکه فدراسیون جهانی راضی به برپایی مسابقه‌ای نازل و بی‌کیفیت شود که در این صورت حکم شکست خود را امضا کرده است.
با همین استدلال برگزاری مسابقات جهانی 2009 در دوحه هم در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. به طور کلی از سه دهه پیش پست‌های حساس و کلیدی شورای المپیک آسیا در اختیار کشورهای عرب حوزه خلیج‌فارس نظیر کویت، عربستان و قطر بوده و بسیار بعید است که کمیته ملی المپیک قطر از پذیرش تصمیمی که شورای ورزش آسیا گرفته امتناع کند. در واقع به نظر می‌رسد که ifbb برای مسابقات جهانی امسال باید به دنبال میزبان جدیدی باشد. در این صورت قاهره و مادرید بخت بیشتری برای میزبانی دارند.
تیر خلاص؟
مجموعه آنچه که در این خصوص خواندید لزوماً به این معنی نیست که دست فدراسیون جهانی از آسیا به طور کامل کوتاه شده. هرچند که شورای المپیک آسیا نهاد بسیار معتبری است و قوانین آن لازم‌الاجرا ولی این قوانین تنها در کشورهایی صدق می کند که صاحب فدراسیون پرورش اندام باشند وگرنه انجمن‌ها و اتحادیه‌ها الزامی به تبعیت از قوانین شورای المپیک آسیا ندارند. دقیقاً مثل همان چیزی که در همین ایران در برخی سبک‌های رزمی اتفاق می‌افتد. یعنی در بعضی از رشته‌های رزمی اعزام های غیررسمی و بدون هماهنگی و مجوز صورت می گیرد. چرا راه دور برویم؟ در دهه هفتاد خیلی از مدال‌هایی که در پرورش اندام ایران به دست آمده نتیجه همین اعزام های غیررسمی و بعضاً مخفیانه بوده و فدراسیون وزنه‌برداری که متولی پرورش اندام در ایران بود، حتی از بعضی سفرها اطلاعی نداشت.
حال با این شرایط جدید و درحالی که معادلات به سود پل چوا رقم خورده، باید دید فدراسیون جهانی چه پاسخی برای این ماجرا دارد.
پیروزی بزرگ پل چوا
هفته پیش پل چوا و همراهانش ضربه‌ای کاری به دار و دسته فدراسیون جهانی وارد کردند؛ شورای المپیک آسیا که نهاد حاکم بر ورزش قاره آسیا و عالی‌ترین مرجع ورزشی قاره است، در بیانیه‌ای صریح و روشن abbf را مسئول رویدادهای پرورش اندام قاره آسیا دانست و ساختار فعلی فدراسیون پرورش اندام آسیا را به رسمیت شناخت. این بدان معناست که تیر فدراسیون جهانی پرورش‌اندام که چند ماه پیش فدراسیون آسیایی را منحل اعلام کرده بود به سنگ خورد و ابراهیم کافود نمی‌تواند اهداف ifbb را در قاره آسیا عملی کند. کافود قطری بعد از اختلاف رافائل سانتونخا و پل چوا، از سوی فدراسیون جهانی مامور شده بود که انتخابات جدیدی را در عرصه آسیا برگزار کند و تشکیلات جدیدی را راه‌اندازی کند. اما با رأی شورای المپیک آسیا، پل چوا همچنان متولی پرورش اندام در سطح آسیا باقی ماند. این بزرگترین پیروزی پل چوای سنگاپوری از آغاز کشمکش با سران پرورش اندام جهان تا امروز بوده است. حسين المسلم مدير اجرايي شوراي المپيك آسيا در نامه‌ای به فدراسیون جهانی این موضوع را به اطلاع رافائل رسانده و تصریح کرده مسئولیت پرورش اندام آسیا با همان گروهی است که در سال 2007 در شانگهای چین انتخاب شده اند. این تصمیم در پنجاه و چهارمين جلسه هيات رييسه شوراي المپيك آسيا اتخاذ شده است.
رای شورای المپیک آسیا
همانطور که اشاره شد شورای المپیک آسیا (oca) عالی‌ترین مرجع ورزشی در سطح قاره است و رویدادهایی نظیر بازی‌های آسیایی را که هر 4 سال یکبار انجام می شود را سازماندهی می‌کند. مطابق قوانین، کمیته های ملی المپیک هر کشور ملزم به تبعیت از قوانین مصوب شورای المپیک آسیا هستند و با تصمیمی که این شورا در خصوص متولی رشته پرورش اندام در آسیا اتخاذ کرده، به طور طبیعی کمیته‌های ملی المپیک هر کشور از رأی oca پیروی می‌کنند. به بیان ساده‌تر، حتی اگر فدراسیون پرورش اندام ایران بخواهد از بین دو مسابقه آسیایی در اورنگ آباد و پاتایا، اولی را انتخاب کند، کمیته ملی المپیک ایران که ریاست آن را علی‌آبادی به عهده دارد، مجوز شرکت در این مسابقات را به فدراسیون پرورش اندام نخواهد داد. (اورنگ آباد مسابقه‌ای است که فدراسیون جهانی ترتیب داده و پاتایا هفته پیش به عنوان میزبان جایگزین تهران شد و متولی آن پل چوا است) با همین استدلال هر کشور آسیایی که صاحب فدراسیون پرورش اندام باشد، ناگزیر است که با تبعیت از قوانین کمیته ملی المپیک کشورش در مسابقاتی شرکت کند که پل چوا آن را سازماندهی می‌کند.
اورنگ آباد و دوحه در ابهام
در شماره‌های پیشین نوشتیم که ابراهیم کافود در اولین گام با حمایت فدراسیون جهانی قصد داشت مسابقات آسیایی مجزایی را در اورنگ آباد هند برگزار کند اما با رأی شورای المپیک آسیا، و به رسمیت شناخته شدن پل چوا، احتمال برگزاری مسابقه‌ای تحت عنوان «قهرمانی آسیا» در هندوستان چیزی نزدیک به صفر است. چرا که کمیته ملی المپیک هند و به پیروی از آن، فدراسیون پرورش اندام و فیتنس هند ملزم به رعایت مصوبات شورای المپیک آسیا هستند. مگر اینکه فدراسیون جهانی راضی به برپایی مسابقه‌ای نازل و بی‌کیفیت شود که در این صورت حکم شکست خود را امضا کرده است.
با همین استدلال برگزاری مسابقات جهانی 2009 در دوحه هم در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. به طور کلی از سه دهه پیش پست‌های حساس و کلیدی شورای المپیک آسیا در اختیار کشورهای عرب حوزه خلیج‌فارس نظیر کویت، عربستان و قطر بوده و بسیار بعید است که کمیته ملی المپیک قطر از پذیرش تصمیمی که شورای ورزش آسیا گرفته امتناع کند. در واقع به نظر می‌رسد که ifbb برای مسابقات جهانی امسال باید به دنبال میزبان جدیدی باشد. در این صورت قاهره و مادرید بخت بیشتری برای میزبانی دارند.
تیر خلاص؟
مجموعه آنچه که در این خصوص خواندید لزوماً به این معنی نیست که دست فدراسیون جهانی از آسیا به طور کامل کوتاه شده. هرچند که شورای المپیک آسیا نهاد بسیار معتبری است و قوانین آن لازم‌الاجرا ولی این قوانین تنها در کشورهایی صدق می کند که صاحب فدراسیون پرورش اندام باشند وگرنه انجمن‌ها و اتحادیه‌ها الزامی به تبعیت از قوانین شورای المپیک آسیا ندارند. دقیقاً مثل همان چیزی که در همین ایران در برخی سبک‌های رزمی اتفاق می‌افتد. یعنی در بعضی از رشته‌های رزمی اعزام های غیررسمی و بدون هماهنگی و مجوز صورت می گیرد. چرا راه دور برویم؟ در دهه هفتاد خیلی از مدال‌هایی که در پرورش اندام ایران به دست آمده نتیجه همین اعزام های غیررسمی و بعضاً مخفیانه بوده و فدراسیون وزنه‌برداری که متولی پرورش اندام در ایران بود، حتی از بعضی سفرها اطلاعی نداشت.
حال با این شرایط جدید و درحالی که معادلات به سود پل چوا رقم خورده، باید دید فدراسیون جهانی چه پاسخی برای این ماجرا دارد.