exploit
۱۳۸۸-۰۴-۲۸, ۰۴:۰۸ قبل از ظهر
شیرین بیان
http://www.akhavan.persiangig.com/image/Glycyrrhiza.glabra%202.jpg http://www.akhavan.persiangig.com/image/Glycyrrhiza.glabra.jpg http://www.uni-graz.at/~katzer/pictures/glyc_01.jpg
خصوصیات عمومی
شیرین بیان با نام علمی Glycyrrhiza glabra در خانواده نخودها یا Fabaceae قراردارد. گیاهی است چند ساله و انبوه و به ارتفاع 1 تا 2 متر می رسد، برگها مرکب و دارای 4 تا 7 جفت برگچه و یک برگچه انتهایی می باشد که برگچه ها بیضوی بوده و کناره آنها صاف می باشد. گلها نامنظم و به رنگهای ارغوانی ، زرد یا بنفش به صورت مجتمع در انتهای ساقه های گلدهنده مشاهده می شوند.
زمان ظهور گلها اوایل تابستان است. ریشه شیرین بیان نسبتاً قطور بوده و طویل می باشد بطوریکه از 30 تا 200 سانتیمتر طول دارد.
شیرین بیان انواع مختلفی دارد که به شرح زیر هستند:
1- واریته اسپانیایی "G. typical" که میوه آن صا و بدون کرک و ریزومها قهواه ای و به قطر 6 تا 18 میلیمتر می باشد.
2- واریته روسی "G. glandulifera" که پیکره رویشی آن چسبناک و دارای ریشه های متعدد به ضخامت 5 سامتی متر، پوست ریشه فلس دار و قهوه ای رنگ و دارای شیرینی ملایم می باشد.
3- واریته ترکی "G. pallida" که ضخامت ریشه آن حدود 8 سانتی متر است.
4- واریته ایرانی "G. violacca" که ریشه های آن نیز بسیار ضخیم است.
خواص دارویی:
شیرین بیان از دو واژه یونانی گلیکیس به معنای شیرین و ریزا به معنای ریشه مشتق شده است.این گیاه در حدود 400 سال پیش در مصر مورد استفاده بوده و فراعنه از ریشه آن نوشیدنی به نام "مای سوس" بدست می آوردند.
ماده موثره شیرین بیان اسید گلیسریزیک می باشد که حدود 50 مرتبه از قند شیرین تر بوده و میزان آن در گیاه حدود 5 تا 20 درصد می باشد. اسید گلیسریزیک با افزایش سن گیاه افزایش می یابد و گیاهشناسان معتقدند که اسید در واریته ایرانی بیشتر از سایر واریته هاست.
1- از شیرین بیان در صنایع داروسازی، نوشابه سازی، شیرینی سازی و دخانیات استفاده می شود.
2- ماده موثره آن مدر و ملین بوده و بواسطه وجود بعضی فلاونوییدها از جمله"لیکوییریتوزید" اثر مفید بر روی زخم اثنی عشر دارد.
3- شیرین بیان به عنوان آرام بخش و خلط آور، ضد التهاب و ضد اسپام، ضد نفخ و ضد سرفه مورد استفاده قرار میگیرد.
4- در برطرف کردن التهاب مخاط برونشها، یبوست مورد استفاده دارد و به طور کلی مقوی معده می باشد.
طرق مصرف:
1- 25 تا 30 گرم شیرین بیان را در یک لیتر آب بجوشانید و سپس مصرف نمایید.
2- از مخلوط مساوی شیرین بیان با بید گیاه و دم کرده آن نوشابه ای خنک و ادرارآور بدست خواهد آمد.
3- در عفونتهای گلو و برونشها و همچنین درد روده ها ابتدا 50 گرم ریشه شیرین بیان را در یک لیتر آب به مدت 5 دقیقه بجوشانید و به مدت 12 ساعت به حال خود رها کنید تا خوب خیس بخورد سپس مصرف کنید.
4- در مواردی که زبان قرمز شده یا روی آن دانه زده و یا ترک خورده، 200 گرم شیرین بیان را در یک لیتر آب بجوشانید به طوریکه سه چهارم آب آن تبخیر و کم گردد، سپس این جوشانده را برای شستشوی دهان بکار برید.
http://www.akhavan.persiangig.com/image/Glycyrrhiza.glabra%202.jpg http://www.akhavan.persiangig.com/image/Glycyrrhiza.glabra.jpg http://www.uni-graz.at/~katzer/pictures/glyc_01.jpg
خصوصیات عمومی
شیرین بیان با نام علمی Glycyrrhiza glabra در خانواده نخودها یا Fabaceae قراردارد. گیاهی است چند ساله و انبوه و به ارتفاع 1 تا 2 متر می رسد، برگها مرکب و دارای 4 تا 7 جفت برگچه و یک برگچه انتهایی می باشد که برگچه ها بیضوی بوده و کناره آنها صاف می باشد. گلها نامنظم و به رنگهای ارغوانی ، زرد یا بنفش به صورت مجتمع در انتهای ساقه های گلدهنده مشاهده می شوند.
زمان ظهور گلها اوایل تابستان است. ریشه شیرین بیان نسبتاً قطور بوده و طویل می باشد بطوریکه از 30 تا 200 سانتیمتر طول دارد.
شیرین بیان انواع مختلفی دارد که به شرح زیر هستند:
1- واریته اسپانیایی "G. typical" که میوه آن صا و بدون کرک و ریزومها قهواه ای و به قطر 6 تا 18 میلیمتر می باشد.
2- واریته روسی "G. glandulifera" که پیکره رویشی آن چسبناک و دارای ریشه های متعدد به ضخامت 5 سامتی متر، پوست ریشه فلس دار و قهوه ای رنگ و دارای شیرینی ملایم می باشد.
3- واریته ترکی "G. pallida" که ضخامت ریشه آن حدود 8 سانتی متر است.
4- واریته ایرانی "G. violacca" که ریشه های آن نیز بسیار ضخیم است.
خواص دارویی:
شیرین بیان از دو واژه یونانی گلیکیس به معنای شیرین و ریزا به معنای ریشه مشتق شده است.این گیاه در حدود 400 سال پیش در مصر مورد استفاده بوده و فراعنه از ریشه آن نوشیدنی به نام "مای سوس" بدست می آوردند.
ماده موثره شیرین بیان اسید گلیسریزیک می باشد که حدود 50 مرتبه از قند شیرین تر بوده و میزان آن در گیاه حدود 5 تا 20 درصد می باشد. اسید گلیسریزیک با افزایش سن گیاه افزایش می یابد و گیاهشناسان معتقدند که اسید در واریته ایرانی بیشتر از سایر واریته هاست.
1- از شیرین بیان در صنایع داروسازی، نوشابه سازی، شیرینی سازی و دخانیات استفاده می شود.
2- ماده موثره آن مدر و ملین بوده و بواسطه وجود بعضی فلاونوییدها از جمله"لیکوییریتوزید" اثر مفید بر روی زخم اثنی عشر دارد.
3- شیرین بیان به عنوان آرام بخش و خلط آور، ضد التهاب و ضد اسپام، ضد نفخ و ضد سرفه مورد استفاده قرار میگیرد.
4- در برطرف کردن التهاب مخاط برونشها، یبوست مورد استفاده دارد و به طور کلی مقوی معده می باشد.
طرق مصرف:
1- 25 تا 30 گرم شیرین بیان را در یک لیتر آب بجوشانید و سپس مصرف نمایید.
2- از مخلوط مساوی شیرین بیان با بید گیاه و دم کرده آن نوشابه ای خنک و ادرارآور بدست خواهد آمد.
3- در عفونتهای گلو و برونشها و همچنین درد روده ها ابتدا 50 گرم ریشه شیرین بیان را در یک لیتر آب به مدت 5 دقیقه بجوشانید و به مدت 12 ساعت به حال خود رها کنید تا خوب خیس بخورد سپس مصرف کنید.
4- در مواردی که زبان قرمز شده یا روی آن دانه زده و یا ترک خورده، 200 گرم شیرین بیان را در یک لیتر آب بجوشانید به طوریکه سه چهارم آب آن تبخیر و کم گردد، سپس این جوشانده را برای شستشوی دهان بکار برید.