آقا تختی
۱۳۸۸-۰۵-۲۱, ۰۹:۱۸ بعد از ظهر
درحالی که شواهد حاکی از عدم برگزاری مسابقه مستر آسیا در اورنگآباد بود و حتی سایتهای خبری هندی هم اطلاع دقیقی از وضعیت مسابقه تحت حمایت فدراسیون جهانی پرورش اندام نداشتند، بلافاصله پس از پایان برگزاری بازیهای جهانی، رقابتهای مسترآسیا با کیفیتی نازل به میزبانی هندوستان انجام شد.
فدراسیون جهانی پرورش اندام که برای این مسابقه تبلیغات زیادی کرده بود و آن را مسابقات واقعی قهرمانی آسیا خوانده بود، در نهایت بیش از 7 کشور را راضی به حضور در اورنگآباد کند. از میان این کشورها سری لانکا، ازبکستان و قزاقستان با ترکیبی ناقص (یک و دو نفر) به هند آمده بودند و تیمی که از جانب بحرین به این رقابتها گسیل شده بود، در غیاب ستارگانی مانند حسین صباح و طارق جعفر، تیم ملی واقعی این کشور نبود. در واقع فقط قطر، کره جنوبی و ژاپن بودند که با نفرات اصلی و نام های آشنا رونقی به این مسابقه نه چندان با کیفیت دادند.
آنچه در ادامه میخوانید، نتایج مسابقه مستر آسیا است که هفته پیش در اورنگآباد برگزار شد.
وزن 55 کیلو: در این وزن فقط یک شرکت کننده ثبت نام کرده بود! یک بدنساز از کره جنوبی به نام «تائه سونگ شین» در این دسته بیرقیب اول شد. او در سال 2007 مدال برنز آسیا را در همین دسته گرفته بود.
وزن 60 کیلو: در حضور 4 شرکت کننده، یک بدنساز ناشناس کرهای به نام «لی یانگ جئونگ» مدال طلا گرفت و بالاتر از سبک وزن مسن ژاپنی «هیروشی تسودا» ایستاد. تسودا در دهه 90 بهترین سبک وزن ژاپن بود و چند مدال آسیایی هم در کارنامه دارد ولی در سال های اخیر در مسابقه بینالمللی کمتر دیده می شد. مدال برنز این دسته هم به یک ژاپنی کهنه کار دیگر به نام «کازومی کوکوبو» رسید و «راوی کومار» از کشور میزبان چهارم شد. راوی کومار که یکی از بهترین بدنسازان حال حاضر هند است، سال پیش در مسابقات جوانان آسیا در همین وزن قهرمان شده بود.
وزن 65 کیلو: در میان 5 شرکت کننده، مدال طلا باز هم به کره جنوبی رسید. «هو هیونگ هونگ» که سال پیش در مسابقات آسیایی دوازدهم شده بود، این بار از غیبت مدعیان استفاده کرد و در هند مدال طلا به گردن آویخت. «کیشان سینگ» از هند و «تاکاشی یامازاکی» از ژاپن دیگر مدالآوران این دسته بودند که همگی در عرصه آسیا بدنسازانی گمنام محسوب میشوند. «پیترجوزف» از هند و «فاروق فضیل» از سری لانکا نفرات چهارم و پنجم این دسته بودند.
وزن 70 کیلو: مشهورترین بدنساز این وزن، «کنجی کوندو» از ژاپن بود که اول شد. او که در بازیهای آسیایی 2006 به ناحق بالاتر از سامان سرابی قرار گرفت، در اورنگ آباد کار مشکلی برای قهرمانی نداشت. در این وزن «بورون یومنام» هندی و «بانگ جائه جین» از کره جنوبی نقره و برنز گرفتند. رتبه چهارم هم به یک هندی دیگر به نام «پاروش» رسید و ابراهیموف از ازبکستان آخر شد. کیفیت فنی این بدنساز ازبکستان به حدی پایین بود که به نظر میرسید بیش از دو سه ماه سابقه تمرین در رشته پرورش اندام ندارد.
وزن 75 کیلو: بازهم در این دسته تعداد شرکت کنندگان بیش از 5 نفر نبود. «یعقوب عرفات» بحرینی که سال گذشته در مسابقات جهانی هفتم شده بود، در رقابت با «یون کیونگ نام» از کره طلا گرفت. این بدنساز کرهای هم یک بار در جهانی حاضر شده بود و یازدهم شده بود. «جلال الریاشی» از قطر دیگر مدالآور این دسته بود و بدنسازانی از ژاپن و ازبکستان چهارم و پنجم شدند. در مجموع وزن 75 کیلو یکی از بهترین اوزان مسابقه مستر آسیا بود.
وزن 80 کیلو: «سون چانگ بو» که سال پیش در وزن 75کیلو نفر هشتم جهان شده بود، در اورنگآباد چهارمین طلای کره جنوبی را به ارمغان آورد و هموطنش «این جونگ پارک» را پشت سر گذاشت. یک بدنساز ناشناس قطری به نام «سید نصرالله هاشم» دیگر مدالآور این دسته بود و دو ورزشکار از هند چهارم و پنجم شدند. در این وزن هم فقط 5 نفر شرکت کرده بودند.
وزن 85 کیلو: «لی جین هو» بعد از مدال آسانی که در بازیهای جهانی به دست آورده بود، همین عنوان را در اورنگآباد هم تکرار کرد. او سال پیش بعد از بیتالله عباسپور و رضا باقرزاده سوم شده بود و حالا در عرض یک هفته دو طلای بینالمللی در جیب گذاشت. سایر نفرات این دسته به هیچ وجه در حد و اندازههای یک مسابقه رسمی نبودند. «راجندران» هندی و «وهاب النعیمی» از قطر نفرات دوم و سوم این دسته بودند. «ولادیمیر اکولویچ» از قزاقستان و «فرخ کاسیموف» دیگر شرکتکنندگان وزن 85 کیلو بودند که آنها کیفیت لازم را حتی برای یک مسابقه غیررسمی نداشتند.
وزن 90 کیلو: به جز کمال عبدالسلام پرآوازهترین بدنساز قطر، سه شرکتکننده دیگر این دسته هیچ کدام در حد مسابقات آسیایی نبودند. کمال که یک هفته پیش برای اولین بار در یک مسابقه آماتوری شکست خورده بود، بی هیچ رقابتی قهرمان شد و یک کرهای ناشناس به نام «سئوک مین چوی» نقره گرفت. «گوکول داس» هندی دیگر مدالآور این وزن بود و یک بدنساز ضعیف از قزاقستان آخر شد.
وزن 100 کیلو: عجیبترین اتفاق مسابقه مستر آسیا در این دسته رقم خورد. «سامی الحداد» شاید برای علاقمندان به پرورش اندام نام چندان آشنایی نباشد. اما اعضای اولین تیمی که پس از انقلاب به مسابقات آسیایی رفتند حتماً او را به خاطر دارند. تیم ملی ایران در سال 1993 با ترکیب منوچهر ابراهیم خانی، محسن یزدانی، غلام صادقی، حمید قیصری، رحمان کریمی، علی بیات، مرتضی دهقانی و یزدان راد به مسابقات آسیایی رفت. در آن سال سامی حداد در رده جوانان قهرمان سنگین وزن آسیا شد. پس از آن او برای مدتها تک ستاره پرورش اندام بحرین بود و در رقابت با بدنسازان ایرانی یک بار هم مغلوب غلام صادقی شده بود. حداد بعد از یک دهه حضور در مسابقات آسیایی، از سال 2005 به جمع حرفهایها پیوست. اما داستان حرفهای شدن او با دیگران اندکی متفاوت بود؛ سامی حداد یکی از بدنسازانی بود که به جای پیوستن به ای اف بی بی، به تشکیلات ناموفقی پیوست که «وین دی میلیا» پایه ریزی کرده بود و در مسابقات پی دی آی شرکت میکرد. پی دی آی همان تشکیلاتی است که مدتی لی پریست را هم در اختیار داشت. بهر تقدیر او در 4 سال گذشته در مسابقات حرفهای مختلفی حاضر شد ولی در اورنگآباد به ناگهان به کسوت آماتوری درآمد و قهرمان دسته 100 کیلو شد! شرکت کنندگان دیگر این وزن که از کره جنوبی و هند بودند، بدنسازانی ناشناخته در سطح آسیا محسوب می شوند که از ضعف مسابقه اورنگ آباد سود بردند و یک مدال به گردن آویختند. «کیم سونگ کوک» و «جاگدیش کومار» در این دسته نقره و برنز گرفتند.
وزن 100+ کیلو: در حضور تنها سه شرکت کننده یک بدنساز ناشناس بحرینی به نام «فواد عبدالرحمن» اول شد و «واریندر گومان» از کشور میزبان به مدال نقره رسید. «خالد الدوساری» از قطر هم با وجود اینکه آخر شد اما به خاطر تعداد اندک شرکت کنندگان مدال برنز برگردن آویخت.
فدراسیون جهانی پرورش اندام که برای این مسابقه تبلیغات زیادی کرده بود و آن را مسابقات واقعی قهرمانی آسیا خوانده بود، در نهایت بیش از 7 کشور را راضی به حضور در اورنگآباد کند. از میان این کشورها سری لانکا، ازبکستان و قزاقستان با ترکیبی ناقص (یک و دو نفر) به هند آمده بودند و تیمی که از جانب بحرین به این رقابتها گسیل شده بود، در غیاب ستارگانی مانند حسین صباح و طارق جعفر، تیم ملی واقعی این کشور نبود. در واقع فقط قطر، کره جنوبی و ژاپن بودند که با نفرات اصلی و نام های آشنا رونقی به این مسابقه نه چندان با کیفیت دادند.
آنچه در ادامه میخوانید، نتایج مسابقه مستر آسیا است که هفته پیش در اورنگآباد برگزار شد.
وزن 55 کیلو: در این وزن فقط یک شرکت کننده ثبت نام کرده بود! یک بدنساز از کره جنوبی به نام «تائه سونگ شین» در این دسته بیرقیب اول شد. او در سال 2007 مدال برنز آسیا را در همین دسته گرفته بود.
وزن 60 کیلو: در حضور 4 شرکت کننده، یک بدنساز ناشناس کرهای به نام «لی یانگ جئونگ» مدال طلا گرفت و بالاتر از سبک وزن مسن ژاپنی «هیروشی تسودا» ایستاد. تسودا در دهه 90 بهترین سبک وزن ژاپن بود و چند مدال آسیایی هم در کارنامه دارد ولی در سال های اخیر در مسابقه بینالمللی کمتر دیده می شد. مدال برنز این دسته هم به یک ژاپنی کهنه کار دیگر به نام «کازومی کوکوبو» رسید و «راوی کومار» از کشور میزبان چهارم شد. راوی کومار که یکی از بهترین بدنسازان حال حاضر هند است، سال پیش در مسابقات جوانان آسیا در همین وزن قهرمان شده بود.
وزن 65 کیلو: در میان 5 شرکت کننده، مدال طلا باز هم به کره جنوبی رسید. «هو هیونگ هونگ» که سال پیش در مسابقات آسیایی دوازدهم شده بود، این بار از غیبت مدعیان استفاده کرد و در هند مدال طلا به گردن آویخت. «کیشان سینگ» از هند و «تاکاشی یامازاکی» از ژاپن دیگر مدالآوران این دسته بودند که همگی در عرصه آسیا بدنسازانی گمنام محسوب میشوند. «پیترجوزف» از هند و «فاروق فضیل» از سری لانکا نفرات چهارم و پنجم این دسته بودند.
وزن 70 کیلو: مشهورترین بدنساز این وزن، «کنجی کوندو» از ژاپن بود که اول شد. او که در بازیهای آسیایی 2006 به ناحق بالاتر از سامان سرابی قرار گرفت، در اورنگ آباد کار مشکلی برای قهرمانی نداشت. در این وزن «بورون یومنام» هندی و «بانگ جائه جین» از کره جنوبی نقره و برنز گرفتند. رتبه چهارم هم به یک هندی دیگر به نام «پاروش» رسید و ابراهیموف از ازبکستان آخر شد. کیفیت فنی این بدنساز ازبکستان به حدی پایین بود که به نظر میرسید بیش از دو سه ماه سابقه تمرین در رشته پرورش اندام ندارد.
وزن 75 کیلو: بازهم در این دسته تعداد شرکت کنندگان بیش از 5 نفر نبود. «یعقوب عرفات» بحرینی که سال گذشته در مسابقات جهانی هفتم شده بود، در رقابت با «یون کیونگ نام» از کره طلا گرفت. این بدنساز کرهای هم یک بار در جهانی حاضر شده بود و یازدهم شده بود. «جلال الریاشی» از قطر دیگر مدالآور این دسته بود و بدنسازانی از ژاپن و ازبکستان چهارم و پنجم شدند. در مجموع وزن 75 کیلو یکی از بهترین اوزان مسابقه مستر آسیا بود.
وزن 80 کیلو: «سون چانگ بو» که سال پیش در وزن 75کیلو نفر هشتم جهان شده بود، در اورنگآباد چهارمین طلای کره جنوبی را به ارمغان آورد و هموطنش «این جونگ پارک» را پشت سر گذاشت. یک بدنساز ناشناس قطری به نام «سید نصرالله هاشم» دیگر مدالآور این دسته بود و دو ورزشکار از هند چهارم و پنجم شدند. در این وزن هم فقط 5 نفر شرکت کرده بودند.
وزن 85 کیلو: «لی جین هو» بعد از مدال آسانی که در بازیهای جهانی به دست آورده بود، همین عنوان را در اورنگآباد هم تکرار کرد. او سال پیش بعد از بیتالله عباسپور و رضا باقرزاده سوم شده بود و حالا در عرض یک هفته دو طلای بینالمللی در جیب گذاشت. سایر نفرات این دسته به هیچ وجه در حد و اندازههای یک مسابقه رسمی نبودند. «راجندران» هندی و «وهاب النعیمی» از قطر نفرات دوم و سوم این دسته بودند. «ولادیمیر اکولویچ» از قزاقستان و «فرخ کاسیموف» دیگر شرکتکنندگان وزن 85 کیلو بودند که آنها کیفیت لازم را حتی برای یک مسابقه غیررسمی نداشتند.
وزن 90 کیلو: به جز کمال عبدالسلام پرآوازهترین بدنساز قطر، سه شرکتکننده دیگر این دسته هیچ کدام در حد مسابقات آسیایی نبودند. کمال که یک هفته پیش برای اولین بار در یک مسابقه آماتوری شکست خورده بود، بی هیچ رقابتی قهرمان شد و یک کرهای ناشناس به نام «سئوک مین چوی» نقره گرفت. «گوکول داس» هندی دیگر مدالآور این وزن بود و یک بدنساز ضعیف از قزاقستان آخر شد.
وزن 100 کیلو: عجیبترین اتفاق مسابقه مستر آسیا در این دسته رقم خورد. «سامی الحداد» شاید برای علاقمندان به پرورش اندام نام چندان آشنایی نباشد. اما اعضای اولین تیمی که پس از انقلاب به مسابقات آسیایی رفتند حتماً او را به خاطر دارند. تیم ملی ایران در سال 1993 با ترکیب منوچهر ابراهیم خانی، محسن یزدانی، غلام صادقی، حمید قیصری، رحمان کریمی، علی بیات، مرتضی دهقانی و یزدان راد به مسابقات آسیایی رفت. در آن سال سامی حداد در رده جوانان قهرمان سنگین وزن آسیا شد. پس از آن او برای مدتها تک ستاره پرورش اندام بحرین بود و در رقابت با بدنسازان ایرانی یک بار هم مغلوب غلام صادقی شده بود. حداد بعد از یک دهه حضور در مسابقات آسیایی، از سال 2005 به جمع حرفهایها پیوست. اما داستان حرفهای شدن او با دیگران اندکی متفاوت بود؛ سامی حداد یکی از بدنسازانی بود که به جای پیوستن به ای اف بی بی، به تشکیلات ناموفقی پیوست که «وین دی میلیا» پایه ریزی کرده بود و در مسابقات پی دی آی شرکت میکرد. پی دی آی همان تشکیلاتی است که مدتی لی پریست را هم در اختیار داشت. بهر تقدیر او در 4 سال گذشته در مسابقات حرفهای مختلفی حاضر شد ولی در اورنگآباد به ناگهان به کسوت آماتوری درآمد و قهرمان دسته 100 کیلو شد! شرکت کنندگان دیگر این وزن که از کره جنوبی و هند بودند، بدنسازانی ناشناخته در سطح آسیا محسوب می شوند که از ضعف مسابقه اورنگ آباد سود بردند و یک مدال به گردن آویختند. «کیم سونگ کوک» و «جاگدیش کومار» در این دسته نقره و برنز گرفتند.
وزن 100+ کیلو: در حضور تنها سه شرکت کننده یک بدنساز ناشناس بحرینی به نام «فواد عبدالرحمن» اول شد و «واریندر گومان» از کشور میزبان به مدال نقره رسید. «خالد الدوساری» از قطر هم با وجود اینکه آخر شد اما به خاطر تعداد اندک شرکت کنندگان مدال برنز برگردن آویخت.