فاكتور رشد شبه انسولين -1 ياIgf-1

[surena100]

فاكتور رشد شبه انسولين -1 يا سوماتومدين C

IGF-1 يك هورمون پلي پپتيدي است كه مثل انسولين از 70 اسيد امينه تشكيل شده. اين ماده يك هورمون خيلي انابوليك كه عمدتا در كبد(هم چنين در بافت هاي محيطي) با تحريك هورمون رشد ازاد مي شود.اين هورمون مسئوليت بيشتر فعاليت هاي هورمون رشد(GH) از قبيل احتباس نيتروژن و سنتز پروتئين وهم چنين هيپرپلازي سلول عضله (افزايش در تعداد سلول هاي عضلاني) و ميتوژنژ(رشد فيبرهاي عضلاني جديد) را بر عهده دارد ,همينطور مي تواند سبب هيپرتروفي عضله اسكلتي شود.
IGF و هورمون رشد بهم وابسته اند. پيش از اين مشخص شده بود كه سطح IGF و GH بطور چشمگيري در تمرينات ورزشي بالا مي رود كه اين يك فاكتور اصلي در تاثيرات انابوليك است.
در بسياري از مواقع ممكن است كه از IGF به جاي هورمون رشد استفاده شود.از اينرو اين ماده براي رشد عضله لازم و كافي به نظر مي رسد و هم چنين يك ضد كاتابوليك قوي است.
اثرات انابوليك IGF رابطه مستقيمي با مقدار پروتئين دارد وبراي نتيجه بهتر بايد به مقدار كافي پروتئين بخوريد.
IGF ممکن است از منافع خاص به ورزشکاران وارد عمل مي شود ، چون ممکن است توانايي ورزشكار را براي يادگيري مهارت هاي جديد و تکنيک هاي مربوط به ورزش خود را بهبود بخشد.
اين ماده تشكيل كلاژن و كمك به ترميم غضروف را بهبود مي بخشد و همينطور موجب تراكم مناسب استخوان و تنظيم تراكم ان مي شود.
IGF درورزشكاران و بدنسازاني كه صدمه مفاصل را تجربه كرده اند مفيد مي باشد و به طور قابل ملاحضه اي موجب كاهش زمان بهبود و هم چنين افزايش قدرت در ناحيه بهبود يافته مي شود.
IGF موجب افزايش 15% توده عضلاني و 14% افزايش قدرت به طور ميانگين ميشود.
يك وابستگي خيلي زياد و عمل مشترك بين IGF و هورمون رشد و انسولين وجود دارد و كساني كه IGF و هورمون رشد را با هم استفاده كرده اند توده عضلاني بيشتري كسب كرده اند تا استفاده هر يك به تنهايي. علاوه بر اين, يك احتمال هست كه تستوسترون با همكاري هورمون رشد سبب افزايش سطح IGF در عضلات مي شود و بهترين عملکرد هورمون رشد زماني که در رابطه با هورمون تستوسترون استفاده مي شود. هورمون رشد حساسيت به انسولين را افزايش مي دهد.
محبوب ترين نوع IGF موجود در بازار سياه هم اکنون LR3IGF-1 (Long R3 IGF-1) است كه از 83 اسيد امينه تشكيل شده و2 تا3 برابر قوي تر از IGF-1 هست.
دوز مصرفي: 60mcgs -120mcgs در روز

IGF يك هورمون گران قيمت است.

[surena100]

فاكتور رشد شبه انسولين -1 يا سوماتومدين C

IGF-1 يك هورمون پلي پپتيدي است كه مثل انسولين از 70 اسيد امينه تشكيل شده. اين ماده يك هورمون خيلي انابوليك كه عمدتا در كبد(هم چنين در بافت هاي محيطي) با تحريك هورمون رشد ازاد مي شود.اين هورمون مسئوليت بيشتر فعاليت هاي هورمون رشد(GH) از قبيل احتباس نيتروژن و سنتز پروتئين وهم چنين هيپرپلازي سلول عضله (افزايش در تعداد سلول هاي عضلاني) و ميتوژنژ(رشد فيبرهاي عضلاني جديد) را بر عهده دارد ,همينطور مي تواند سبب هيپرتروفي عضله اسكلتي شود.
IGF و هورمون رشد بهم وابسته اند. پيش از اين مشخص شده بود كه سطح IGF و GH بطور چشمگيري در تمرينات ورزشي بالا مي رود كه اين يك فاكتور اصلي در تاثيرات انابوليك است.
در بسياري از مواقع ممكن است كه از IGF به جاي هورمون رشد استفاده شود.از اينرو اين ماده براي رشد عضله لازم و كافي به نظر مي رسد و هم چنين يك ضد كاتابوليك قوي است.
اثرات انابوليك IGF رابطه مستقيمي با مقدار پروتئين دارد وبراي نتيجه بهتر بايد به مقدار كافي پروتئين بخوريد.
IGF ممکن است از منافع خاص به ورزشکاران وارد عمل مي شود ، چون ممکن است توانايي ورزشكار را براي يادگيري مهارت هاي جديد و تکنيک هاي مربوط به ورزش خود را بهبود بخشد.
اين ماده تشكيل كلاژن و كمك به ترميم غضروف را بهبود مي بخشد و همينطور موجب تراكم مناسب استخوان و تنظيم تراكم ان مي شود.
IGF درورزشكاران و بدنسازاني كه صدمه مفاصل را تجربه كرده اند مفيد مي باشد و به طور قابل ملاحضه اي موجب كاهش زمان بهبود و هم چنين افزايش قدرت در ناحيه بهبود يافته مي شود.
IGF موجب افزايش 15% توده عضلاني و 14% افزايش قدرت به طور ميانگين ميشود.
يك وابستگي خيلي زياد و عمل مشترك بين IGF و هورمون رشد و انسولين وجود دارد و كساني كه IGF و هورمون رشد را با هم استفاده كرده اند توده عضلاني بيشتري كسب كرده اند تا استفاده هر يك به تنهايي. علاوه بر اين, يك احتمال هست كه تستوسترون با همكاري هورمون رشد سبب افزايش سطح IGF در عضلات مي شود و بهترين عملکرد هورمون رشد زماني که در رابطه با هورمون تستوسترون استفاده مي شود. هورمون رشد حساسيت به انسولين را افزايش مي دهد.
محبوب ترين نوع IGF موجود در بازار سياه هم اکنون LR3IGF-1 (Long R3 IGF-1) است كه از 83 اسيد امينه تشكيل شده و2 تا3 برابر قوي تر از IGF-1 هست.
دوز مصرفي: 60mcgs -120mcgs در روز

IGF يك هورمون گران قيمت است.

رفرنس: steroid.com

[arashbandegan]

ای جی اف ۱
یک هورمون پولیپپتیدی هم سایز انسولین (۷۰ آمینو اسیدی) بوده از خانواده عوامل رشدی میباشد. بسیار آنابولیک بوده و به مقدار زیادی از کبد آزاد شده و اثر هورمون رشد را دارد. این هورمون مسول اثرات آنابولیکی هورمون رشد مثل حفظ نیتروژن و پروتئین سازی، و همینطور هایپر پلازی عضلات میباشد. دقت کنید که هورمون رشد و این هورمون به هم مرتبت هستند و سطح ایندو در خون پس از تمرین بالا رفته و اینکار میتواند موثر در تاثیر آنابولیکی تمرین باشد. در اصل میتوان به جای هورمون رشد این هورمون پپتیدی را بکار برد. اما بهر حال تاثیر آنابولیکی ای جی اف با میزان آمینو سید موجود در عضلات میتواند محدود باشد. پس ای جی اف وقتیکه میزان مصرف پروتئین بالا باشد بهتر کار خواهد کرد. ای جی اف به دلیل تاثرات روی سیستم عصبی و یاد گیری میتواند به ورزشکارانی که نیاز به یاد گیری مهارت در انجام فعالیت ورزشی خود دارند، کمک کند. این خاصیت ای جی اف میتواند در درمان آلزایمر هم بکار گرفته شود. مصرف ای جی اف کمک به بهبود تشکیل کلاژن و ترمیم غضروف کرده و رکاوری را کوتاه میکند. حال که متوجه شدیم که ای جی اف چیست و چیکار میکند بهتره ببینیم چه انتظاری میشه ازش داشت؟ محققین نشاند دادند ا ار موش تزریق ای جی اف ۱ ۱۵% حجم عضلانی و ۱۴% قدرت را افزایش داد. به نظر میرسه که این عمل ای جی اف مربوط به افزایش قدرت رکاوری عضلات در اثر تحریک سلولهای ساتلیت هست. اگر شما یک بدنساز ۱۰۰ کیلو هستید با مصرف این ماده ۱۱۵ کیلو خواهید شد. و اگر پاور لیفطری هستید که پرس سینه ۲۰۰ کیلو (۴۴۰ پوند) میزنید قادر خواهید بود که ۵۰۰ پوند بزنید. پس اینها نتایج کمی نیستند. البته که نمیشه با نتایج روی موش برای انسان هم نتیجه گرفت والی این ارقام به اما کمک میکنه که بدونید چه انتظاری داشته باشید. حال چطور باید ای جی اف ۱ را استفاده کرد. باید دانست که مصرف این ماده با انسولین، و هورمون رشد اثر بهتری و بیشتری را میدهد. در تحقیقات نشان داده که اگر شما ای جی اف با هورمون رشد را با هم مصرف کنید حجم خالص بیشتری خواهید داشت. همینطور احتمال زیادی دارد که مصرف تستوسترون هم با اینا اثر بهتری را خواهد داشت. نشانداده شده که مصرف هرمون رشد با ای جی اف در مدت ۱۲ هفته ۳ کیلو عزله خالص کسب کرده و ۲ کیلو چربی از دست دادند. پس وقتی میخواهید ای جی اف استفاده کنید باید هورمون رشد هم استفاده کنید و ما میدانیم که هورمون رشد وقتی با تستوسترون مصرف بشه تاثیرش بیشتره و ما میدانیم که هورن رشد حساسیت انسولینی را بالا میبره پس بهتره که از انسولین هم استفاده کرد و اگر از انسولین استفاده میکنید و نمیخواهید چربی بگیرید برای راحتی کار میتوان از یک چربی سوز مثل تی ۳ استفاده کرد. پس میبینید که لیست موادی که باید با ای جی ف ۱ استفاده کرد تا بهترین اثر را دید طولانی هست پس بیایید واقع بین باشیم اگر پول کافی دارد میتوانید حد اکثر اثر را با مصرف تمام مواد فوق دید وگرنه پولتون را هدر ندید. دوز مصرف ای جی اف بین ۵۰ میکروگرم روزی تا ۱۲۰ بنا به هدف والی کسانی که بیشتر مصرف کردند بجز سر گیجه و حالت تحوع چیزی بیشتر نصیبشون نشد.
برگرفته از سایت استروئید دات کام. تهیه و ترجمه: آرش ب.

[arashbandegan]

از خواص دیگر ای جی اف ۱ میتوان به انتقال آمینو اسیدها به داخل سلولها و ممانعت از تجزیه پروتئین سلولها نام برد. همچین نشان داده شده که ای جی اف ۱ تاثیری در چربی سوزی به مانند هورمون رشد ندارد شاید به این دلیل که رسپتورش در سلولهای چربی وجود ندارد. این موضوع شاید برای بسیاری از بدنسازها که سر چربی سوزی ای جی اف ۱ قسم میخورن بسیار تعجب آور باشه اما به هر حال بسیار غیر محتمل هست که اثر چربی سوزی ای جی ف ۱ مستقیما از تاثیر خودش باشد. در مورد متابولیسم کرب هم ای جی اف ۱ مثل انسولین عمل میکند و تزریقش موجب پایین آمدن قند خون شده و به نظر میرسد که ای جی اف ۱ در کارکرد کلی انسولین در عضلات اسکلتی موثر هست. پس هنگام مصرف ای ی اف ۱ باید دوز انسولین را کم کرد و مصرف کرب را پس از تزریق انسولین بالا برد.
ای جی اف ۱ ماده ای نیست که بدنسازان بی تجربه بخواهند ازش استفاده کند. بهتر هست که قبل از مصرف ای جی اف ۱ چند سالی با استروئید های دیگر تجربه داشت و باید از کاهش قند خون بعد از مصرف نیز آگاه بود. اثرات منفی جانبی ای جی اف ۱ میتواند شامل افزایش ریسک سرطان، تسریع رشد تومور و بزرگ شدن روده ها نام برد. پس باید دوباره تاکید کرد که مصرف ای جی اف ۱ برای بدنسازان کم تجربه به هیچ عنوان توصیه نمیشود. به دلیل اینکه نیمه عمر ای جی اف ۱ خالص کمتر از ۱۰ دقیقه هست و یک ماده بسیار ناپایدار هست بندرت به صورت خالص مصرف میشود. در عوض یک ماده مشابهی بنام Long R3IGF-1 بکار میرود. تغیراتی که در این ماده وجود دارد موجب میشودکه تاثیر آن بروی رسپتورهای ای جی اف ۱ بیشتر بوده و نیمه عمر آن تا چندین ساعت افزیش مییابد. پس شخص مصرف کننده میتواند با مصرف دوز کمتر و تعداد دفعات کمتر مصرف کند. دوز مصرف مناسب برای شروع ۲۰ تا ۴۰ میکروگرم هست والی اکثر افراد با ۴۰ میکرو شروع میکنند. بر خلاف هورمون رشد تاثیر این هورمون بسیار سریع مشاهده میشود و معمولا دوره آن ۴ هفته میباشد. اما بعضیها تا ۵۰ روز هم ادامه میدهند و سپس ۵۰ روز متوقف میکنند. بسیاری از افراد از این هورمون در انتهای دوره استروئیدی یا در شروع دوره پاکسازی ازش استفاده کرده و افزایش چربی سوزی و عضله خالص را تجربه کرده اند. افزایش ۱ تا ۲ پوند عضله خالص در طی دو هفته مصرف چیزی غیر عادی نیست. تزریق R3IGF-1 پس از هر جلسه تمرین (در انتهای تمرین) بهتر است انجام شود گرچه تقسیم مصرف آن به صورت صبح و بعد از تمرین هم بطور معمول استفاده شده است. تزریق این پپتید داخل عضلانی و به صورت دو طرفه است یعنی هر دوی مثلا عضلات بازو بعد از تمرین ۲۰ میکرو در یکی و ۲۰ تا در دیگری. مصرف بصورت ۵ روز پشت سر هم و ۲ روز استراحت هم نحوه دیگر مصرف این پپتید است. گرچه هیچ منبع علمی در مورد تاثیر موذیعی در رشد عضله در اثر مصرف وجود نداره اما تصور بر اینه که رسپتورهای عضلاتی که بکار گرفته شده اند افزایش یافته در نتیجه مصرف موزعی موثر هست اما این مسله تا به حال از نظر علمی ثابت نشده است. کسی که سابقه خانوادگی سرطان، تومور یا دیابت داره اصلان نباید از این پپتید استفاده کنه. این ماده به صورت پودر هست که باید ابتدا با مایه که بهامراهش هست درستش کرد و بعدش میشه تا چند ماه (۳ ماه) حتا در دمای اتاق ۲۰ درجه نگهداری کرد. با استیک اسید ۱۰۰ میلیمول باید قاطیش کرد و درست کرد. معمولا قلزتش ۱ میلیگرم در میل هست که ۰.۰۴ میل معادل ۴۰ میکرو گرم خواهد بود (۴ ای یو با سوزن انسولین). بودند کسانی که تا یک سال بعد از مخلوط کردن این پپتید با استیک سید در فریزر استفاده کردند و جواب گرفتند اما این جای نگرانی دارد چون دستور عمل خود تولید کنندهه مهمتر هست. در دمای -۲۰ میتوان تا ۳ سال نگهداری کرد. برا اطلاعات بیشتر به این سایت مراجه کنید www.gropep.com.au (http://www.gropep.com.au/)