surena100
۱۳۸۸-۰۶-۱۷, ۰۸:۰۰ قبل از ظهر
ترنبولون انانتات (Trenbolone Enanthate)
فرمول باز:C18 H22 O2
وزن مولكولي:270.3706
نسبت انابوليك به اندروژنيك:500/500
دوز موثر(مردان):300 تا 600 ميلي گرم در هفته
دوز موثر(زنان):توصيه نمي شود
مدت فعاليت در بدن:8 روز
تشخيص در تست دوپينگ:5 ماه
ترنبولون مشتقي از 19-نور تستوسترون است اما با سه باند اضافه كه از تبديل شدن اين هورمون به استروژن جلوگيري مي كند.
ترنبولون واقعا خيلي شبيه دكادورابولين با اين تفاوت كه دو باندC-9 و C-11داردكه اين دو باند خيلي مهم هستند. باند C-9مانع تبديل شدن اين هورمون به هورمون هاي ***ي زنانه (استروژن) ميشود وباند C-11موجب افزايش قابل توجه گيرنده هاي اندروژن مي شود.
ترن فعاليت استروژني ندارد و توانايي زيادي براي پيوند با گيرنده هاي اندروژن دارد كه باعث مي شود خواص انابوليك/اندروژنيك قوي تري نسبت به دكا داشته باشد. بنابراين ترن تقريبا 4 برابر انابوليك تر و هم چنين حدود 10 برابر اندروژنيك تر از دكاست.
بيشتر وزن به دست امده از اين دارو خشك و با كيفيت است.
ترنبولون موجب افزايش قابل توجه سطح IGF-1 در بافت هاي عضلاني مي شود و در واقع سبب افزايش ميزان حساسيت به IGF-1 مي شود.
اگر بخواهيم ترن را با تستوسترون مقايسه كنيم بايد بگم ترن گيرنده هاي اندروژني قوي تري نسبت به ان دارد كه همين باعث چربي سوزي بيشتر مي شود.
ترنبولون انانتات بوسيله بالا بردن احتباس نيتروژن و سنتز پروتئين در عضلات به انابوليسم بدن كمك مي كند و به نظر مي رسد كه يك رابطه متقابل قوي با گيرنده هاي انتي انابوليك هورمون گلوكوكورتيكوئيد دارد كه اين عامل باعث كاهش كورتيزول(هورمون تخريب كننده عضلات) مي شود و به رشد عضلات كمك مي كند.
اين دارو به طور قابل ملاحضه اي باعث افزايش گلبول هاي قرمز و هم چنين افزايش باز سازي ذخاير گليكوژني مي شود كه هر دو اين عوامل در ريكاوري بدن بسيار مهم هستند.
بيشترين عارضه شايع در مورد ترنبولون اين است كه مي تواند ظرفيت هوازي را كاهش دهد كه اين حالت به خاطر اتساع نايژه ها در اثر افزايش تركيبات پروستاگلاندين است به عبارت ساده تر موجب تنگي نفس مي شود.
در بيشتر مصرف كنندگان افزايش سطح خون در ترنبولون استات ديده شده تا در نسخه انانتات.
ترن به علت پايداري طولاني بايد يك الي دو بار در هفته تزريق عضلاني (i.m ) بشه.
ترنبولون هم در دوره كات و هم در دوره حجم استفاده مي شود.
فرمول باز:C18 H22 O2
وزن مولكولي:270.3706
نسبت انابوليك به اندروژنيك:500/500
دوز موثر(مردان):300 تا 600 ميلي گرم در هفته
دوز موثر(زنان):توصيه نمي شود
مدت فعاليت در بدن:8 روز
تشخيص در تست دوپينگ:5 ماه
ترنبولون مشتقي از 19-نور تستوسترون است اما با سه باند اضافه كه از تبديل شدن اين هورمون به استروژن جلوگيري مي كند.
ترنبولون واقعا خيلي شبيه دكادورابولين با اين تفاوت كه دو باندC-9 و C-11داردكه اين دو باند خيلي مهم هستند. باند C-9مانع تبديل شدن اين هورمون به هورمون هاي ***ي زنانه (استروژن) ميشود وباند C-11موجب افزايش قابل توجه گيرنده هاي اندروژن مي شود.
ترن فعاليت استروژني ندارد و توانايي زيادي براي پيوند با گيرنده هاي اندروژن دارد كه باعث مي شود خواص انابوليك/اندروژنيك قوي تري نسبت به دكا داشته باشد. بنابراين ترن تقريبا 4 برابر انابوليك تر و هم چنين حدود 10 برابر اندروژنيك تر از دكاست.
بيشتر وزن به دست امده از اين دارو خشك و با كيفيت است.
ترنبولون موجب افزايش قابل توجه سطح IGF-1 در بافت هاي عضلاني مي شود و در واقع سبب افزايش ميزان حساسيت به IGF-1 مي شود.
اگر بخواهيم ترن را با تستوسترون مقايسه كنيم بايد بگم ترن گيرنده هاي اندروژني قوي تري نسبت به ان دارد كه همين باعث چربي سوزي بيشتر مي شود.
ترنبولون انانتات بوسيله بالا بردن احتباس نيتروژن و سنتز پروتئين در عضلات به انابوليسم بدن كمك مي كند و به نظر مي رسد كه يك رابطه متقابل قوي با گيرنده هاي انتي انابوليك هورمون گلوكوكورتيكوئيد دارد كه اين عامل باعث كاهش كورتيزول(هورمون تخريب كننده عضلات) مي شود و به رشد عضلات كمك مي كند.
اين دارو به طور قابل ملاحضه اي باعث افزايش گلبول هاي قرمز و هم چنين افزايش باز سازي ذخاير گليكوژني مي شود كه هر دو اين عوامل در ريكاوري بدن بسيار مهم هستند.
بيشترين عارضه شايع در مورد ترنبولون اين است كه مي تواند ظرفيت هوازي را كاهش دهد كه اين حالت به خاطر اتساع نايژه ها در اثر افزايش تركيبات پروستاگلاندين است به عبارت ساده تر موجب تنگي نفس مي شود.
در بيشتر مصرف كنندگان افزايش سطح خون در ترنبولون استات ديده شده تا در نسخه انانتات.
ترن به علت پايداري طولاني بايد يك الي دو بار در هفته تزريق عضلاني (i.m ) بشه.
ترنبولون هم در دوره كات و هم در دوره حجم استفاده مي شود.