آقا تختی
۱۳۸۸-۰۷-۰۹, ۰۱:۲۶ قبل از ظهر
چهل و پنجمین دوره مسابقات مسترالمپیا شنبه شب گذشته با حضور 23 بدنساز برگزار شد. پیش از آغاز این دوره، اکثریت کارشناسان دکستر جکسون و فیل هیث را به عنوان بخت‌های قهرمانی معرفی کرده بودند اما در پایان راند چهارم این جی کاتلر بود که جام قهرمانی را در آغوش گرفت. کاتلر با این موفقیت اولین بدنسازی شد که پس از، از دست دادن عنوان قهرمانی المپیا موفق می‌شود بار دیگر آن را پس بگیرد. او در سال‌های 2006 و 2007 قهرمان المپیا شده بود، اما پارسال این عنوان را به دکستر جکسون واگذار کرده بود.
کاتلر در این دوره برخلاف سال گذشته با آمادگی کامل و وضوح کامل روی صحنه آمده بود. او از سال 2001 که تا آستانه شکست‌دادن رونی کولمن پیش رفته بود، هیچگاه به این اندازه کات نشده بود و ثابت کرد که در یک سال گذشته زحمت زیادی کشیده است.
نایب قهرمانی بحث‌انگیز
شگفتی‌ساز رقابت‌های این دوره برانچ وارن بود که خاطره ناصر صونباطی دهه 90 را در میان علاقمندان زنده کرد. وارن وقتی به جمع حرفه‌ای‌ها وارد شد، خیلی‌ها او را تام پلاتز دوم می‌نامیدند، حقیقت این بود که او به رغم پا‌هایی توسعه یافته، بالاتنه پرجزئیاتی نداشت اما در این سال‌ها او توانسته این نقیصه را برطرف کند و نایب قهرمانی المپیا مزد سختکوشی او در 3 سال گذشته بود. با این حال خیلی‌ها معتقدند برانچ وارن فاقد زیبایی و هارمونی لازم بوده و برتری او مقابل دکستر جکسون ناعادلانه است.
برتری حجم بر زیبایی
سه بدنسازی که در این دوره در مکان‌های سوم تا پنجم ایستادند، هر کدام می‌توانستند قهرمان این دوره باشند. از دکستر جکسون قهرمان سال گذشته تا کای گرین پدیده و فیل هیث. اما در این دوره، داوران رویکرد قدیمی مسترالمپیا را بار دیگر زنده کردند و به جای زیبایی، «حجم» را ترجیح دادند. دیگر فینالیست امسال ویکتور مارتینز بود که با خوش‌شانسی به این مرحله راه یافت. او تنها سایه‌ای از مارتینز سال 2007 را به همراه داشت.
مردان نیمه دوم
در نیمه پایانی جدول، ملوین آنتونی مرد همیشه محبوب داوران المپیا برای اولین بار در سال‌های اخیر از فهرست 10 نفر برتر خارج شد. سیلویو ساموئل هم نسبت به پارسال افت فاحشی داشت و حضور او در رتبه‌دوازدهم اعتراضی را موجب نشد. گوستاو بادل و دنیس جیمز دو مرد موفق مسابقات تابستانی هم آشکارا نسبت به یک ماه پیش افت داشتند و در آنها عناصری مثل تفکیک و جزئیات دیده نمی‌شد.
رده‌بندی مسترالمپیای 2009
1ـ جی کاتلر 2ـ برانچ وارن 3ـ دکستر جکسون 4ـ کای گرین 5ـ فیل هیث 6ـ ویکتور مارتینز 7ـ رانی راکل 8ـ تونی فریمن 9ـ هیده‌تادا یاماگیشی 10ـ محمد موسوی 11ـ ملوین آنتونی 12ـ سیلویو ساموئل 13ـ گوستاو بادل 14ـ دنیس جیمز 15ـ مارکوس رول
سایرین (بدون ترتیب): احمد حیدر، بیل ویلمور، دارم چارلز، دنیس ولف، خوئل استابز، مارتین کالستروم، مایکل کفالینوس و تروی آلوز.
کاتلر در این دوره برخلاف سال گذشته با آمادگی کامل و وضوح کامل روی صحنه آمده بود. او از سال 2001 که تا آستانه شکست‌دادن رونی کولمن پیش رفته بود، هیچگاه به این اندازه کات نشده بود و ثابت کرد که در یک سال گذشته زحمت زیادی کشیده است.
نایب قهرمانی بحث‌انگیز
شگفتی‌ساز رقابت‌های این دوره برانچ وارن بود که خاطره ناصر صونباطی دهه 90 را در میان علاقمندان زنده کرد. وارن وقتی به جمع حرفه‌ای‌ها وارد شد، خیلی‌ها او را تام پلاتز دوم می‌نامیدند، حقیقت این بود که او به رغم پا‌هایی توسعه یافته، بالاتنه پرجزئیاتی نداشت اما در این سال‌ها او توانسته این نقیصه را برطرف کند و نایب قهرمانی المپیا مزد سختکوشی او در 3 سال گذشته بود. با این حال خیلی‌ها معتقدند برانچ وارن فاقد زیبایی و هارمونی لازم بوده و برتری او مقابل دکستر جکسون ناعادلانه است.
برتری حجم بر زیبایی
سه بدنسازی که در این دوره در مکان‌های سوم تا پنجم ایستادند، هر کدام می‌توانستند قهرمان این دوره باشند. از دکستر جکسون قهرمان سال گذشته تا کای گرین پدیده و فیل هیث. اما در این دوره، داوران رویکرد قدیمی مسترالمپیا را بار دیگر زنده کردند و به جای زیبایی، «حجم» را ترجیح دادند. دیگر فینالیست امسال ویکتور مارتینز بود که با خوش‌شانسی به این مرحله راه یافت. او تنها سایه‌ای از مارتینز سال 2007 را به همراه داشت.
مردان نیمه دوم
در نیمه پایانی جدول، ملوین آنتونی مرد همیشه محبوب داوران المپیا برای اولین بار در سال‌های اخیر از فهرست 10 نفر برتر خارج شد. سیلویو ساموئل هم نسبت به پارسال افت فاحشی داشت و حضور او در رتبه‌دوازدهم اعتراضی را موجب نشد. گوستاو بادل و دنیس جیمز دو مرد موفق مسابقات تابستانی هم آشکارا نسبت به یک ماه پیش افت داشتند و در آنها عناصری مثل تفکیک و جزئیات دیده نمی‌شد.
رده‌بندی مسترالمپیای 2009
1ـ جی کاتلر 2ـ برانچ وارن 3ـ دکستر جکسون 4ـ کای گرین 5ـ فیل هیث 6ـ ویکتور مارتینز 7ـ رانی راکل 8ـ تونی فریمن 9ـ هیده‌تادا یاماگیشی 10ـ محمد موسوی 11ـ ملوین آنتونی 12ـ سیلویو ساموئل 13ـ گوستاو بادل 14ـ دنیس جیمز 15ـ مارکوس رول
سایرین (بدون ترتیب): احمد حیدر، بیل ویلمور، دارم چارلز، دنیس ولف، خوئل استابز، مارتین کالستروم، مایکل کفالینوس و تروی آلوز.