PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : از پنچرگیری پل چوا تا دکترای رافائل



Mohsen
۱۳۸۸-۰۷-۲۲, ۰۶:۴۹ قبل از ظهر
سهراب سرابی این روزها تمام توان خود را معطوف به پیروزی در انتخابات ریاست فدراسیون کرده است. انتخاباتی که قرار است تا دو ماه دیگر برگزار شود و در آن رئیس 4 سال آینده پرورش‌اندام ایران تعیین شود. سرابی معتقد است برای تصدی این پست هیچکس شایسته‌تر از او نیست.

* انگیزه شما از ثبت‌نام در انتخابات ریاست فدراسیون چه بود؟

ـ می‌خواهم این ورزش را از حالت بغرنجی که در آن گیر کرده، خارج کنم. الآن ورزشکاران سرشناس ما از دور خارج شده‌اند، پیشکسوتان خانه‌نشین هستند و از فدراسوین جهانی هم حذف شده‌ایم. فعلاً که چسبیده‌ایم به پل چوا. همان آدمی که در دوحه حق ما را خورد و پرورش‌اندام را از ورزش قهرمانی به همگانی تبدیل کرد. اگر پرورش‌اندام در دوحه مدال می‌آورد، حال و روزش این نبود.

* بین دو گزینه رافائل سانتونخا و پل چوا، کدام را انتخاب می‌کنید؟

ـ مسلماً رافائل. او دکترای بیوشیمی دارد، خودش ورزشکار بوده و شخصیت بزرگی دارد.

* طوری می‌گویید که انگار رافائل را از نزدیک می‌شناسید.

ـ بله، از 38 سال پیش! سال 1350 با هم مسابقه دادیم. آن 7 دفترچه داوری بین‌المللی در سال 2000 را هم رافائل به ما داد. هم او و هم معاونش عادل فهیم، ایرانی‌ها را دوست دارند.

* آن دفترچه‌ها به چه کسانی رسید؟

ـ من، ابراهیم باقریان، جعفر رفوگران، ملکوتی، کاکلی و برادران ذات‌پرور.

* یعنی اگر در انتخابات پیروز شوید، به مسابقات
ifbb برمی‌گردید؟
ـ صددرصد. همه کارها با یک نامه حل می‌شود، برمی‌گردیم به
ifbb. امروز پل چوا را نگاه نکنید. او نه ورزشکار بوده، نه اهل این ورزش است. در سنگاپور پنجرگیر بوده که بخت به او رو می‌کند و می‌رسد تا اینجایی که امروز هست.
* شما امروز رقیب رئیس فعلی فدراسیون هستید، در حالی که 4 سال رئیس کمیته فنی همین فدراسیون بودید، این عجیب نیست؟ اگر این فدراسیون ضعف داشت چرا 4 سال همکاری کردید؟

ـ من همکاری نکردم. کارشکنی نکرده‌ام اما همکاری هم نکرده‌ام. من همیشه منتقد و معترض بوده‌ام.

* ولی ریاست کمیته فنی را پذیرفتید.

ـ عضو کمیته فنی بودم، برای اینکه از ماجرا دور نباشم و همه عیب و ایرادها را از نزدیک ببینیم. من از اول تا حالا، تنها منتقد فدراسیون بودم.

* آیا پیشکسوتان پرورش‌اندام از کاندیداتوری شما حمایت می‌کنند؟

ـ تقریباً تمام آنها. البته بعضی‌ها به دلایلی حمایت‌شان را آشکار نمی‌کنند. خوشبختانه رئیس جدید سازمان تربیت بدنی رویکرد مثبتی دارد و مسئولان سازمان هم موافق این قضیه هستند که رؤسای فدراسیون‌ها باید از *** همان ورزش باشند.

* صلاحیت شما برای انتخابات تأیید شده؟

ـ بله. خبر موثق دارم که تأیید شده‌ام.

* فکر می‌کنید در انتخابات چند رأی بیاورید؟

ـ اگر رأی‌دهندگان ورزشی باشند، برنده مطلق انتخابات خواهم شد. البته از رؤسای هیأت‌ها به جز یک نفر، بقیه غیر ورزشی هستند.

* خب همین‌ها قرار است در روز مجمع رأی بدهند. رؤسای هیأت‌ها حق رأی دارند.

ـ فقط 3 نماینده دارند.

* مطمئن هستید؟

ـ بله. مجموعاً 17 نفر حق رأی دارند که ترکیبی هستند از نمایندگان ورزشکاران، مربیان، باشگاه‌داران و .... این را هم بگویم که ترکیب رأی‌دهندگان مجمع باید عادلانه و با حضور افراد بی‌طرف باشد.

* با این حال به ندرت پیش می‌آید که رئیس یک فدراسیون در انتخابات دور بعد بازنده باشد.

ـ این بار فرق می‌کند.

* فرض کنیم شما رئیس فدراسیون شوید. نایب رئیس و دبیر فدراسیون کیست؟

ـ از اهالی ورزش خودمان. ما مشکلی با ورزشکاران خودمان نداریم. مشکل غریبه‌هایی هستند که وارد این ورزش شده‌اند.

* اگر امسال رئیس فدراسیون بودید، تیم را به اورنگ‌آباد اعزام می‌کردید یا پاتایا؟

ـ هیچ کدام! مسابقه به میزبانی ایران برگزار می‌شد. اگر من رئیس فدراسیون بودم، میزبانی از ایران گرفته نمی‌شد.

* در صورت موفقیت برای پاورلیفتینگ و قوی‌ترین مردان برنامه‌ای دارید؟

ـ ورزشکاران این رشته دوستان و یاوران ما هستند. به آنها بیشتر از بدنسازان ظلم شده و هنوز هم برای رفتن به مسابقات خارجی باید از جیب‌شان پول بدهند. با این بودجه‌های کلان باید حق آنها ادا شود.

* و حرف آخر؟

ـ این ورزش باید به اهلش سپرده شود.

mahmoud
۱۳۸۸-۰۷-۲۲, ۰۹:۲۱ قبل از ظهر
خداييشم حرفش درسته این ورزش باید به اهلش سپرده شود.:تشویق:

mahdij
۱۳۸۸-۰۷-۲۳, ۰۲:۴۷ قبل از ظهر
با اینکه تمام حرف های آقاسهراب سرابی درسته ( یک جمله ناب از سهراب سرابی : هالتر= ناموس پرورش اندام:خنده:) ولی متاسفانه تاکنون همه افراد ورزشی در مدیریت باشگاه ها و فدراسیون ها موفق نبوده اند . با اینکه اهداف بلند و نیت های خالصی داشته اند چون از قبل برنامه ریزی مناسبی برای 4 سال پیش رو نداشته و به روابط حسنه شان با سایر ورزشکاران و پیشکسوتان تکیه کرده اند که برای یک مدیر به هیچ وجه کافی نیست.
امیدوارم با توجه به استعداد بدنی؛وجود حداقل یک باشگاه بدنسازی در هر محله و پیشینه پهلوانی تاریخ کشورمان , ورزش بدنسازی با همه شاخه هایش به مرتبه ای که لیاقتش را دارد برسد.