PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : ماسل مموری یا حافظه عضله یکی از باورهای اشتباه



arashbandegan
۱۳۸۸-۱۱-۲۰, ۰۶:۵۸ قبل از ظهر
حتما شنیده اید که اگر بعد از یک مدت تمرین بدنسازی، تمرین رو کنار بزاری و دوباره شروع کنی، اینبار زودتر عضله میاری و به این میگن حافظه عضلانی!! باید بگم که فیبرهای عظلانی حافظه ندارند به نابر این چیزی را به یاد نمیارن. حافظه محل ذخیره و نگهداریش در مغز هست. مسله خیلی از چیزهای دیگه تو این دنیا، فیربهای عظلانی به تحریک پاسخ میدهند و آداپته میشوند. اگه فیربها تحت فشار شکسته یا در هم ریخته بشند، سعی میکنند خود را با این فشار یا تحریک آداپته کنند و نتیجش افزایش حجم عضلانی هست. اگر بهشون این تحریک یا فشار وارد نیاد، با فشاری که در حال حاضر روشون هست تطبیق میشند و در نتیجه تحلیل میرند به این میگن آتروفی در اثر استفاده نکردن از عضلات، مثل دستی که شکسته و حتا کارهای عادی رو هم انجام نمیده بعد از باز کردن گچ تحلیل رفته هست. دلیل اینکه چرا بعد مدتی تمرین نکردن برای بر دوم یا سوم رشد عضلانی سریتر انجام میشه اینه که مغز ما عادت داره که همیشه از گذشته با تجربیات چیزایی رو ذخیره کنه، این حافظه در قشر کورتکس مغز در نواحی مختلف، سیستم لیمبیک و هسته های آمیگدال ذخیره میشه. اینکار مثل این میمونه که وقتی شما یاد بگیرید که چطور دوچرخه سواری کنید، این حافظه در مغزتون ذخیره میشه و دیگه فراموش نمیشه شاید بعد از ۲۰ سال دیگه باز هم با کامی تمرین میتونید دوباره دوچرخه برانید این مربوط به حافظه ذخیره شده قبلی هست که مغز از طریق سیستم عصبی به ماهیچهها دستور میده که چطور کار کنند و بالانس رو نگاه دارند. این در بدنسازی هم صادقه یعنی وقتی شما باره چند وقتی تمرین نمیکنید والی باز مغزتون حرکت و تمرینات قبلی رو ذخیره کرده و میدونی که مثلا چه تمرینی با چند ست یا تکرار بهتون جواب میده یعنی کلان تمام اطلاعتی که در گذشته به دست آووردیدی از بین نرفته بلکه اینبار به بهترین نحو بهتون کمک میکنه که خودتونو به اون سطح قبلی برسانید همیشه برای بار اول ازاله ساختن مشکلتاره تا اینکه بخواهید دوباره بعد از یک مدت توقف تمرین کنید. پس در حقیقت حافظه عضلانی همون اطلاعتی هست که قبلا در مغزتون ذخیره شده وگرنه عضله حافظهه ای نداره و تنها به تحریک پاسخ میده و آداپته میشه. الان مشخس شده که تمرین و تغذیه مناسب به روی ژنها تاثیر میزاره مثلا اگه شما عضله یا چربی اضافه را برای مدت زیادی حفظ کنید، این حالت برای بدن نرمال به حساب میاد. شرایط ذهنی یا فیزیکی ما تاثیر زیادی روی سیستم ترشحی هورمونی، ایمنی و عصبی میزاره که در آواز وضیت کلی ما را تعین میکنه. شما هر چه بیشتر بدنتان را تحت یک شرایط ثابت نگاه دارید، بیشتر بدن سعی در حفظ همین شرایط خواهد کرد. گرچه در کل دنیای ما دنیای کاتابولیک هست یعنی پیری و فرسودگی و ... انتروپی. یک تئوری هم هست که میگه سلولهای عضلانی در اثر تمرینات با وزنه تعداد هسته های سلولییشان بیشتر شده و حتا در صورت تمرین نکردن هم این هسته ها ی سلولی از بین نمیروند و اگر کسی دوباره شروع کنه به تمرین و تغذیه درست این هسته ها پروتئین سازی بیشتری انجام میدهند، البته ایجاد هسته جدید در سلول تنها زمانی هست که حجم سلول به حدی برسه که تعداد هسته های موجود نتوانند کارهای سلول را کامل انجام دهند به نا بر این اینکه با اینکه کسی تمرین نکنه باز تعداد هسته های سلولهای عضلانی ثابت بمونه جای سوال داره.

mahdij
۱۳۸۸-۱۱-۲۱, ۱۲:۵۶ قبل از ظهر
آرش جان با تشکر از توضیحات شما, در مورد رابطه افزایش جذب پروتئین در بدنسازی با مدت سابقه بدنسازی هم توضیح می دهی؟ مثلا بدن یک بدنساز مبتدی چه میزان از پروتئین دریافتی را جذب می کند و بدن یک بدنساز حرفه ای چقدر؟

arashbandegan
۱۳۸۸-۱۱-۲۱, ۰۷:۴۶ قبل از ظهر
آرش جان با تشکر از توضیحات شما, در مورد رابطه افزایش جذب پروتئین در بدنسازی با مدت سابقه بدنسازی هم توضیح می دهی؟ مثلا بدن یک بدنساز مبتدی چه میزان از پروتئین دریافتی را جذب می کند و بدن یک بدنساز حرفه ای چقدر؟

مهدی جان سوالهای یک میلیون دلاری میکنی (شوخی)، برای اینکه این مورد رو بهتر توضیح بدم اول چند مورد را اشاره میکنم. در مورد جذب پروتئین میشه ازچند نظر متفاوت بهش نگاه کرد. Net Protein Utilization اشاره به موضوعی فراتر از جذب میکنه یعنی میزان پروتئینی یا بهتر آمینو اسیدی که جذب شده و به مصرف عضله سازی میرسه. باید دقت کرد که همه آمینو اسیدهای جذب شده ازجدار روده به مصرف پروتئین سازی نمیرسند. مقدارش بنا به بالانس انرژی بدن، در حالت بالانس منفی، اکسیده شده به مصرف انرژی میرسند. مقداری در پروسه های مختلفی مثل سیستم ایمنی بدن میرسند باید اشاره کنم که سوخت سیستم ایمنی بدن از کربوهیدرات نیست، بلکه از آمینو اسیدها تامین میشه (مثل تریپتوفان، گلوتامین، لیزین و ...). در شرایط استرس بدن به میزان بیشتری از آمینو اسیدها که سوخت سیستم ایمنی هستند نیازداره. بنا برین تعین میزان جذب و مصرف پروتئین یا آمینو اسیدها بنا به شرایط موجود بدان میتونه متفاوت باشه. به همین خاطر از نظر ورزشکاران که تحت استرس بیشتر ورزشی قرار دارند میزان RDA (یا همون پیشنهاد شده مصرف روزانه) که بطور معمول ۰.۸ گرم پروتئین را به ازای هر پوند وزن ماهیچه پیشنهاد شده از طرف متخصصین تغذیه قابل قبول نیست. چرا؟ چون این میزان در شرایط نرمال یک شخص بر آورد شده که برای یک ورزشکار نمیتونه صحیح باشه. کلان پروتکل ارزیابی میزان نیاز به آمینو اسیدهای مختلف پیچیده و هر کدوم دارای نقاط زعف خودش هست و البته بنا به موقیت موجود بدن متفاوت. پس برای راحتی کار از سیستم دیگه که میزان قابلیت هضم پروتئین یا آمینو اسید نام برده میشه استفاده میشه. البته این با فرض اینه که تمامی آمینو اسیدهای جذب شده به مصرف پروتئین سازی در بدن برسند که البته اینطور نیست والی روش ارزیابی راحت تری داره و پروتکل نسبتا قابل اطمینان تر. به همین خاطر مشکله که دقیقن بخای بگی چقدر از پروتئین یا آمینو اسید جذب شده دقیقن برای مصرف پروتین سازی استفاده میشه چون این قضیه در افراد معمولی با ورزشکار متفاوت هست. ولی از نظر میزان جذب از روده تا به حال تحقیقی انجام نشده که بگه چقدر قابلیت جذب وجود داره. جذب پپتیدها و آمینو اسیدها از جدار روده توسط ترانسپورترها تنظیم میشه که اونا خودشون توسط نیاز بدن مشخس میکنند که چقدر از کدوم آمینو اسید اجازه عبور داشته باشه. نشان داده شده که با افزایش مصرف پروتئین و ورزش این تراسپورترها فعالتر شده و جذب از روده بالا میره. پس متغیرهای زیادی در اینکار درگیر هستند، بنا به اینکه در رژیم چقدرکربو هیدرات باشه، شرایط بدن (ورزش، استرس)، سن و عوامل هورمونی مسله هورمونهای انسولین، تستوسترون، رشد همه میتونه در میزان جذب و پروتئین سازی تاثیر داشته باشه. پروسه عضله سازی خیلی پیچیده هست و نمیشه تنها از روی ی متغیر پاسخ داد. حتا ژنتیک افراد تاثیر داره مثال میزنم، میوستاتین پروتئینی هاست که مانع افزایش بیش از حد عضله سازی در بدان میشه و میزانش در بدان وابسته به ژنتیک و ارثی هست. تا به حال دو بچه متولد شدند که ظاهر این ژن در بدنشان درست کار نمیکنه و به نسبت سن خودشون عضلات زیادی دارند و همینطور در حال رشد هستند که بهشون قویترین پسر بچههای دنیا گفتند. پس همینطور که میبینیم عوامل زیادی داخل هستند. والی در کل در بدنسازی در ابتدا بیشتر میشه عضله ساخت چون بدن تا محدوده موجود جا زیاد داره پس عجیب نیست که اول کار رشد تند باشه والی بعد از مدتی رفته رفته مشکلتر میشه عضله کسب کرد مگر از روشهای دیگری استفاده کرد که بدن را مجبور کرد که من اینجا اشاره نمیکنم. ولی سرعت کسب عضله و پیشرفت از فردی به فرد دیگر متفاوت هست.فیل حیث دو ساله پرو شد والی خیلیها ۷ تا ۸ سال طول کشید. امیدوارم زیاد از سوال بیراهه نرفته باشم. البته حرفه ای ها بهسشون جداس چون استروئید مصرف میکنند برای اونا عضله سازی به حالت پروسه نرمال نیست و افزایش ۲۰ تا ۳۰ پوند در سال هم عجیب نیست!! پس باز بستگی داره شرایط چطور باشه.

mahdij
۱۳۸۸-۱۱-۲۳, ۰۸:۳۵ قبل از ظهر
آرش عزیز وقت ودقتی که برای سایت میگذاری یک 000.000. 1 دلار ارزش داره (جدی میگم):چشمک:
دو سوال برای من مطرح شده :
1. " ....بنا به اینکه در رژیم چقدرکربو هیدرات باشه، شرایط بدن (ورزش، استرس)، سن و عوامل هورمونی مسئله هورمونهای انسولین، تستوسترون، رشد همه میتونه در میزان جذب و پروتئین سازی تاثیر داشته باشه...." در مورد مقدار کربوهیدرات در رژیم غذایی و نقش اون در مسئله جذب پروتئین بیشتر توضیح می دهی؟ همه ما میدانیم که در صورت کمبود کربو هیدرات ها در رژیم غذایی بدن پروتین را به جای آنها در تولید انرژی مصرف می کند .منظور شما این قسمت ماجرا بود؟
2. چند وقت پیش از قول آقای رضا امین‌ترابی بدنساز حرفه ای ایرانی که به ایران آمده بود مصاحبه ای آمده بود ( در سایت هم موجود است) که "...اگر یک بدنساز خوب تمرین کند و خوب تغذیه داشته باشد می‌تواند طی 2 سال تا 20 کیلو افزایش وزن عضلانی بگیرد." با توجه به اینکه شما تقریبا این مقدار عضله سازی را با مصرف استروئید ممکن دانسته اید .آیا از نظر علم تغذیه صحبت آقای امین ترابی صحیح است ؟دست یافتن به عضله در این حد با روش هایی طبیعی و free druge ( که منظور آقای ترابی بوده است)ممکن است؟

JacksoN
۱۳۸۸-۱۱-۲۳, ۱۰:۲۷ قبل از ظهر
جای داره از جناب بندگان از سمت دوستان سپاسی ویژه داشته باشم که به صورت علمی مباحث رو مو شکافی میکنند
اما خواهشی داشتم به عنوان برادر کوچک و اینکه تشنه دانستن میباشم
اگر ممکن هست جناب بندگان مباحث رو به زبان ساده تر عنوان بفرمایید که راحت تر پی به موضوع ببریم
البته توهین به دوستان نباشه چرا که من به مباحث جناب بندگان فراوان علاقه دارم بیشتر مواقع چون موضوع سنگین میشه واقعآ متوجه نمیشم چی به چی شد.
اینو خیلی وقت پیش میخواست بگم به دلایلی نشد و الان لازم دیدم واقعآ درخواست کنم که به گویشی ساده بیان شود به نظرم بهتر هست.
باز هم پوزش میطلبم.
سپاس

arashbandegan
۱۳۸۸-۱۱-۲۳, ۰۵:۳۶ بعد از ظهر
آرش عزیز وقت ودقتی که برای سایت میگذاری یک 000.000. 1 دلار ارزش داره (جدی میگم):چشمک:
دو سوال برای من مطرح شده :
1. " ....بنا به اینکه در رژیم چقدرکربو هیدرات باشه، شرایط بدن (ورزش، استرس)، سن و عوامل هورمونی مسئله هورمونهای انسولین، تستوسترون، رشد همه میتونه در میزان جذب و پروتئین سازی تاثیر داشته باشه...." در مورد مقدار کربوهیدرات در رژیم غذایی و نقش اون در مسئله جذب پروتئین بیشتر توضیح می دهی؟ همه ما میدانیم که در صورت کمبود کربو هیدرات ها در رژیم غذایی بدن پروتین را به جای آنها در تولید انرژی مصرف می کند .منظور شما این قسمت ماجرا بود؟
2. چند وقت پیش از قول آقای رضا امین‌ترابی بدنساز حرفه ای ایرانی که به ایران آمده بود مصاحبه ای آمده بود ( در سایت هم موجود است) که "...اگر یک بدنساز خوب تمرین کند و خوب تغذیه داشته باشد می‌تواند طی 2 سال تا 20 کیلو افزایش وزن عضلانی بگیرد." با توجه به اینکه شما تقریبا این مقدار عضله سازی را با مصرف استروئید ممکن دانسته اید .آیا از نظر علم تغذیه صحبت آقای امین ترابی صحیح است ؟دست یافتن به عضله در این حد با روش هایی طبیعی و free druge ( که منظور آقای ترابی بوده است)ممکن است؟


برای جب بهینه پروتئین یا آمینو اسیدها باید بالانسی بین میزان مصرف کرب و پروتئین باشه تا موجب بشه انسولین برای جذب پروتین بالا بره و پروتئین بهتر جذب بشه. پروتئین در صورتیکه به تنهایی مصرف بشه اولان جذبش کمتره دومان (در صورتیکه بدن در حالت گرسنگی باشه) به مصرف سوخت در میاد ولی اینکار گرونتره چون به سادگی قیمت پروتین از کرب گرونتره! در ضمن تبدیل پروتئین به انرژی در بدن بسیار انرژی برتر از تبدیل کرب به انرژی هست که اصولا همین مساله پایه انتخاب رژیمهای با پروتئین بالا و کرب کم جهت کم کردن وزن شده. البته نقش چربی رو هم نباید نادیده گرفت علاوه به اینکه چربیهای مفید یا ضروری برای بدن مهم هستند بلکه اینها فرایند هضم رو به تاخیر میندازند پس انرژی و پروتئین را موجب میشند که آروم آزاد بشه و این یعنی طول مدت آنابولیکی بیشتر برای بدن و در ضمن حالت سیری ایجاد میکنند و از پرخوری جلوگیری میکنند. والی منظور من از کرب، قند ساده نیست، تنها کربوهیدراتهای کمپلکس هستند که برای بدن مفیدند وگرنه شکر یا قند سم به حساب میاند. البته بازم بستگی داره کی و چطوری مصرف بشند و فرد چه تیپ بدنی داشته باشه والی به هر حال میزان کرب ساده در رژیم یک فرد بدنساز یا جایی نداره یا بسیار کم و در مواقع خاص باید مصرف بشه.
۲. بستگی به شرایط شروع هم داره یعنی کسانی که در هنگام شروع کاهش وزن دارند خوب مسلمن وزن بیشتری کسب خواهند کرد. (تیپ بدنی) کسانی که از ابتدا با عضلاتی درشت هستند مسلم بدنشان مستعدتر هست و سریتر عضله کسب میکنند. ولی در کل طبق تحقیقاتی که انجام شده و گزارشهای که افراد مختلف دادند در ابتدای کار افزایش عضله در صورتیکه فرد تمرین شدید، استراحت کافی و تغذیه عالی کنه میتونه بین ۰.۵ تا ۱ پوند در هفته باشه. ولی دقت کنید سیر افزایش عضله در بدن خطی و صعودی نیست یعنی اینطور نیست که هر هفته همین باشه بعد از مدتی کمتر میشه، گزارشهای داده شده هست که بهشه تا ۱۰ کیلو در سال تحت شرایط ایده آل عضله کسب کرد و اینم تحت شرایط بدون دارو. ولی مسلمن هر چه به سقف بالای آداپتاسییونی نزدیکتر بشیم رشد عضله کاهش پیدا میکنه و این در طبیعت انسان ژنتیکان نهاده شده وگرنه رشد بینهایت نیست و یک انسان نمیتونه به اندازه یک فیل بشه چون فشار زیادی رو سیستم قلبی عروقی و دستگاههای دیگه میاره. این به بازده پروتئینی بدن هم مربوط میشه که ژزنتیکان از قبل تعین شده است. به نابر این ۲۰ کیلو دردو سال اول چرا شاید!!؟؟ اونهم با شرایط تغذیه، تمرین و استراحت عالی. ولی در سالهای بعدی شاید حتا ۵ یا ۶ کیلو هم نتوانید بسازید. دقت کنید من منظورم عضله خالص هست نه چربی، آب و مواد مدنی احتباس شده توسط دارو!!