هنر های رزمی

[sajjad 1368]

تاریخچه ومسابقات جهانی بوکس



در حدود هشتاد سال پیش یعنی در اوایل انقلاب مشروطیت در یکی از مدارس خارجی تبریز شخصی بنام هوارد باسکرویل بوکس را تعلیم میداد .سپس در سال 1314 شخصی معروف به فایت به علت اشنا بودن مرحوم عبداله نادری با زبان انگلیسی ،در خانه ی وی ساکن و شروع به اموزش بوکس نمود.پس از ان در سال1320 یک افسر امریکایی (پل دولین)مشغول اموزش بوکس شد؛اولین کسانی که همراه مرحوم نادری در باشگاه شروع به تمرین کردند،عبارتند از :محمدعلی مدد ، جمشید فایق ، حسین طوسی ، مجید تدین، ابراهیم افشار، دکتر فضل اله نیک خواه ، الکساندر شوراب، مهندس جمشید ابادی.در سال 1322 سرپرستی هیئت بوکس به اقای نادری سپرده شد.اولین کتاب در زمینه ی ورزش مشت زنی توسط وی با نام "فنون و رموز بوکس" به چاپ رسید.و سر انجام در سال1324 اولین مسابقه ی بوکس در ایران با شرکت قهرمانان کشور برگزار شد. مسابقه ورزش بوکس بطور رسمی در ششصد و هفتاد و هفت سال قبل از مسیح در بیست و سومین بازی المپیک در هاین که اولین نبرد این ورزش است شروع شده و «ابراستوس» اهل سمیرنا در این مسابقه فاتح و قهرمان شناخته شد.



این‌که قدیمیترین نبرد بوکس به چه نوع صورت گرفت و چگونه با یکدیگر می‌‌جنگیدند معلوم نیست. چنانکه در تواریخ روم ذکر شده است که طرفین مشت‌های خود را به چرم های خامی محکم بسته و سعی می‌کردند که با ضربات محکمی از این مشت‌های سخت و سنگین حریف را از پای در آورند. البته این مسابقات بدون رعایت وزن بدن انجام می‌‌شد.

ملائکوماس که پدرش نیز چهل و پنج سال بعد از مسیح فاتح بوکس و قهرمان المپیک گردیده بود عموم رقیبهای خود را تنها با فن (نه با زور و قدرت) مغلوب می‌‌ساخت. مسابقه‌هایی که بدین صورت وقوع می‌‌یافت بدون انقطاع بود و دائماّ در میدان‌های مسابقه یک ورزشکار با قهرمانان آماده بنبرد بوده و هرکس که از بین تماشاچیان داوطلب مسابقه بود دست خود را بلند می‌‌کرد.



ملائکوماس قهرمان رومی که در اکثر نبردها ورزشی بدین نوع فاتح می‌‌گردید بالاخره در یک مسابقه که حریف او کشته شد اشتهاری بسزا یافت. در این مسابقه‌ها قهرمانان دوره امپراتوری روم دستهای خود را باآلتی شبیه به دستکش که روی آن میخهای محکم فولادی کوفته شده بود مجهز می‌کردند و نیز یک نوع دستکش مخصوص دیگر که از چرمهای سخت و محکم در دست می‌‌گرفتند و مسابقه را شروع می‌‌کردند. با استفاده این دستکشها در هر مسابقه یکی از دو طرف حتما سخت مجروح یا مقتول می‌‌شد سبب شد که مسابقه‌های بوکس بدین شکل ترک شود. در واقع بازی بوکس با از بین رفتن مسابقه‌های المپیک توأم گردیده و در سال 400 بعد از میلاد قهرمانان ورزشهای مختلف بوکس را به کلی فراموش کردند. در همان عصر یا چند قرن بعد ورزش کشتی گیری که مخاطرات ان کمتر از اینگونه بوکس‌ها نبود متداول شد و از ورزشهای عمومی گردید.

مقارن با آغاز قرن هیجدهم مجدداَ بازی بوکس و کشتی گیری که هر دو از بین رفته بودند شروع شد بطوریکه حکایت می‌‌شود یک نفر کشیش ایتالیایی که نامش «سن برنادن» بود به جوانان عصر خود فن بوکس را می‌‌آموخت و منظورش از این عمل این بود که دوئل (مبارزه با شمشیر) را که پیوسته به مرگ یکی از دو حریف پایان می‌‌یافت منسوخ نماید و به جای آن نبرد با مشت که خطر آن کمتر است متداول کند. سن برنادن رواج این فن را یک نوع احسان و نیکوکاری می‌‌دانست از این رو او را پدر بوکس نامیده اند.

در لندن هم یکی از استادان شمشیر بازی به نام جمس فیک مدرسه ورزش بزرگی دائر کرد که گذشته از تعلیم شمشیر بازی و نیزه‌پرانی و غیره فنون بوکس را نیز به شاگردان خود می‌‌آموخت.

جمس فیک برای مشت‌زنی قواعد و قوانین مخصوصی وضع نکرد بلکه مثل امروز محوطه‌ای که اطراف آن با طناب محصور است ایجاد کرد و به شاگردان خود چنین اجازه داد که در حین بوکس حق دارند یکدیگر را گرفته و به شکل کشتی به زمین زنند در این کشتی‌گیری هر کس که بر زمین نمی‌خورد فاتح محسوب می‌‌شد. برای این چنین مسابقه‌ها چنانکه ذکر شد قواعد خاصی وضع نشده بود از این لحاظ بسیار خطرناک می‌‌شد و داوطلبان بوکس پس از محاربه مشت و گلاویز شدن با یکدیگر گاهی هر دو به زمین می‌‌خوردند و در نتیجه تعیین و معرفی فاتح بسیار مشکل می‌‌شد.

پس از ایجاد بوکس به این صورت یکی از استادان ورزشکار انگلیسی موسوم به چک بروکتون در سال 1749 در مسابقه‌ای که داور قوانین و دستورات مخصوص وضع کرد وسعت میزان مسابقه و عده اشخاصی که حق ورود به محوطه میدان بازی را داشتند معلوم کرد. ولی هنوز این بازی به طور رسمی معول نشده بود و در هر جا که مشت زن‌ها مسابقه می‌‌دادند پلیس آنها را متفرق می‌‌ساخت.

در قرن هیجدهم با اینکه انواع ورزشها در انگلستان بحد اعلاء ترقی خود رسید و قهرمانان بسیاری دیده می‌‌شد به این دلیل هیچ اهمیتی به این ورزش نمیدادند و آن را ورزشی خطرناک میدانستند زیرا تصور می‌‌شد که یکی از داوطلبان حتما بایستی کشته یا سخت مجروح گردد.

جون جاکسون که از استادان بوکس قرن هیجدهم بود تدریجا بوکس را رسمی کرد و چون خود استاد بی نظیری بود در هر مسابقه مبالغ هنگفتی عاید او گردید زیرا از همان موقع جوائز سنگینی برای قهرمانان این فن معین شده بود. این شخص اولین مشت زن و قهرمان عصر خود بود و توانسته بود این ورزش را در دنیا رواج دهد.

در سال 1835 جمس پورله ورزشکار انگلیسی این ورزش را به آمریکا برد. ولی پیشرفت آن به قدری سریع بود و به اندازه‌ای آمریکائی‌ها به این ورزش راغب بودند که در سال 1860 یعنی 25 سال پس از ورود این ورزش در آمریکا جون سن هیس آمریکایی توانست در سرزمین انگلستان که این بازی وضع شده و قرنها قهرمانان دنیا از آن مملکت بوده‌اند فاتح گردد و در تمام دنیا بی رقیب باشد.

با آنکه جک بروگتون مدت هه بود که دست کش مخصوص بوکس را اختراع کرده بود ولی بیش از یکی دو مورد آن را به کار نبرده بودند و در اکثر مسابقه‌ها با مشت گره شده و بدون دست کش با یکدیگر می‌‌جنگیدند از همین جهت مدت مسابقه و دوره آن خیلی طول می‌‌کشید طویل‌ترین دوره‌ای بوکس که در سال 1824 در 23 ژوئیه بین قهرمانان آمریکائی میکه مادن و بیل هایس انگلیسی در انبرگ انگلستان انجام شد. این مبارزه جمعاَ شش ساعت و سه دقیقه بطول انجامید.

ورزش بوکس با وضعیت کنونی از سال 1890 یعنی پس از آنکه قواعد جدیدتری وضع کرد و استعمال دست کش بوکس را رسمی کرد شروع شد. او مدت هر دوره بوکس را سه دقیقه و فواصل بین دورها را یک دقیقه معین کرد و چون این دستور می‌توانست نتیجه نیکویی برای ورزیدن و رفع خستگی بشود از طرف عموم ورزشکاران دنیا قبول شد و طریقه‌ای که کینز معین کرده بود متداول و مرسوم گردید.

برای اولین دفعه مسابقه با وضع جدید در سال 1892 در هفتم سپتامبر در ارولئون بین جون سولیوان آخرین قهرمان مشت‌زن بدون دست کش که قهرمان تمام آمریکا بود و جوانی بیست و شش ساله موسوم به جمس می‌‌کوربت که او نیز آمریکائی و ار رقیب خود دو سال کوچک‌تر بود انجام و پس از 21 دوره (راند) مبارزه قهرمان قدیم دنیا که بدون دستکش عنوان و مقام عجیبی پیدا کرده بود مغلوب قهرمانی شد که با دستکش بوکس را آموخته بود. معروف است که از آمریکا که به مدیریت کالج آمریکائی در رضاییه منصوب شده بود، نخستین کسی است که ورزش بوکس را به ایران آورد. او بعدها با مشروطه‌خواهان ایران همراه شد و در جریان جنگی کشته شد.

سالهایی که صنعت سینمای ایران ترقی کرد جوانان روی پرده سینما این ورزش را دیده و با خود تمرین می‌‌کردند چند نفری هم که در آن سالها به خارج برای تحصیل رفته بودند به این ورزش آشنا شدند. در سالهای 1314 یک نفر مهندس چکسلواکی موسوم به فایت که مامور ایران در کمپانی در تهران شده بود وارد ایران شد. فایت یکی از قهرمانان معروف سنگین وزن اروپا بود و چندین سال قهرمان اروپا بود و یک بار هم ماکس شملینگ آلمانی را مغلوب کرده بود. چند نفر از علاقه‌مندان در آن دوران نزد ایشان مشغول به تمرین شدند که آقایان ناطقی (محصل مدرسه نظام) و استوار زنگنه پور از جمله این افراد بودند.

در همین سالها در بعضی از شهرهای ایران جوانان به این ورزش آشنا شدند برای مثال درمشهد منوچهر مهران و حسین بنایی و چند نفر دیگر نزد یک نفر آلمانی مهندس برق به تمرین این فن مشغول بودند.

از سال 1318 که به دستور رضا شاه مسابقات قهرمانی کشور شروع شد تا سال 1324 این ورزش جزء برنامه نبود. علت اصلی نبودن وسائل و مربی و نبودن مقررات لازم بود. بالاخره در سال 1323 این ورزش مورد توجه اداره تربیت بدنی واقع شد و برای اولین دفعه بطور رسمی جزء برنامه مدارس و دانشکده‌ها شد این مسابقه با وسائل آمریکایی‌ها و قضاوت آمریکایی‌ها و «محمد پور» و «عبدالله نادری» انجام شد در خاتمه مسابقه گلدان نقره‌ای جهت یاد بود و قدر دانی از زحمات مربی ورزش آمریکایی توسط رئیس اداره تربیت بدنی (ابوالفضل صدری) به ایشان داده شد. این عمل موجب نهایت نزدیکی روابط ورزشی ما شد چنانچه جوانان ایرانی در اکثر مسابقات با آمریکایی‌ها شرکت نمودند و غالبا هم پیروز می‌‌شدند. یک روز سروان پل دولین به آقای نادری گفتند بد نیست که با دستکش ما و دکتر و مربی ما و به طور کلی با دست خودمان ما را کتک می‌‌زنند. در سال 1324 از طرف اداره تربیت بدنی آقای نادری مامور شدند جهت مسابقات قهرمانی تهران رینگ بوکس تهیه نمایین که قیمت ان هم 150000 ریال بوده است.



و طبق نقشه ایکه از آخرین مدل تهیه شده بود ساخته شد. که این رینگ مزبور از طرف را آهن به سازمان تربیت بدنی ایران هدیه شد. در سال 1324 برای اولین بار با کمک اولیای ارتش آمریکایی مقیم ایران و با واگذاری مقدار کافی وسائل و قضاوت و لوازم مورد احتیاج مسابقه دستجات آزاد انجام شد .

بوکس در ایران پس از فعالیتی 34 ساله با پیروزی انقلاب دچار وقفه شد این رشته پس از ده سال بار دیگر راه اندازی شد و بدلیل ابهامات ایجاد شده و عدم تفاوتی که در جامعه بین بوکس حرفه‌ای و وجود داشت این رشته جایگاه گذشته خود را بدست نیاورد و در این میان مسائل شرعی و برخی اظهارات در این زمینه بر ابهامات افزود و ذهنیت‌های منفی نسبت به بوکس ایجاد کرد. وزن دستکش تا متوسط وزن 8 اونس ؛ متوسط 10 اونس و برای سنگین وزن 12 اونس کمتر نباشد. محل مسابقه بوکس رینگ نام دارد و از چهار طرف توسط ۴ طناب با فاصله ۳۰ ، ۶۰ ، ۹۰ و ۱۲۰ سانتیمتر از زمین پوشیده شده است. قطر طنابها یک اینچ و روی آن توسط پارچه نرمی یا لاستیک پوشانده می‌‌شود. اندازه استاندارد رینگ بوکس آن از داخل طناب‌ها 6.10 × 6.10 متر مساوی با 20 ×20 فوت و از خارج 8 × 8 متر مساوی با 26 × 26 فوت است.

کف محوطه بوکس بایستی با تشک پوشانیده و روی تشک را نیز با برزنت محکم شده و توسط طناب به کف محوطه بسته ‌‌شود.

مسابقات بوکس آماتور در یازده گروه وزنی و مسابقات بوکس حرفه‌ای در پانزده وزن برگزار می‌شود. 1- تعداد ضربات – ضرباتی که مطابق قانون و بدون دفاع به هدف اصابت نماید 2- . 3- حمله و روش صحیح بوکس لازم است کاملاً مورد نظر باشد. 4- ضربات خطا و غیر فنی حساب نمی‌شود 5- در موقعی که داور وسط خطا را دیده و تذکر می‌‌دهد در صورتی که از سه بار بیشتر تکرار شود امتیاز کسر شود توسط داورها ضربات صحیح بایستی با مشت بسته و با سطح جلو چهار انگشت و یا چهار بند دست زده شود. محل صحیح ضربات جلوی صورت و طرفین آن , جلوی بدن بالاتر از کمربندو طرفین ضربه زده شود , روی ساعد و بازو و دستکش امتیاز نخواهد داشت. نسبت به اتفاقات آنی تصمیم داور وسط قطعی است و در غیر این صورت کمیته مسابقات تصمیم لازم را می‌‌گیرد.

[sajjad 1368]

تمرینات رازآلود شائولین
راهبان شائولین از قدرت‌های شگفت‌انگیزی برخوردار هستند. این قدرت‌ها در اثر تمرین مداوم و بی‌نقص به‌دست آمده‌اند. اساتید آنها از سن ۷ سالگی آنها را وادار به کار می‌کنند تا در ۲۰ سالگی به اوج توانائی‌های خود برسند.

ترکاندن توده‌های یخ، شکستن راکت‌های بیس‌بال با میله‌های آهنی روی بد، راه رفتن روی آتش یا غلطیدن روی خرده شیشه‌ها...
در این زمیه‌ها باید به راهبان شائولین، مبارزان کیوکوشین کای یا پنکک سیلات و اساتید کاراته اوکیناوا مراجعه کرد. آنها متدهای خود را برای ما توضیح می‌دهند.
ما همگی از موفقیت‌های چشمگیر فیزیکی و ذهنی اساتید و کارشناسان هنرهای رزمی بهت زده هستیم آیا فقط جادو است یا کاملاً منطقی است؟ در هر حال خارق‌العاده، شگفت‌انگیز، تأثیربرانگیز، باورنکردنی، معجزه‌آسا، بهت‌آور... می‌باشد. بله، همه این خصوصیات را دارد.
خرد کردن توده‌های یخ با الوارها شکستن راکت‌های بیس‌بال یا میله‌های آهنی روی بدن یا سر، راه رفتن روی آتش یا غلطیدن روی خرده شیشه‌ها، سوراخ کردن خود با سوزن یا بریدن بدن خود با سلاح‌ها... بله می‌تواند افسانه و خارق‌العاده باشد اما این مهارت‌ها جادو نیستند بلکه در اثر تمرین به‌دست می‌آیند.
این تسلط یافتن به مرور زمان، با قوی شدن مچ و در اثر کار زیاد بدنی حاصل می‌شود. تسلط پیدا کردن به بردباری، پشتکار و علاقه زیاد، نیاز دارد؛ سه خصوصیتی که با هم داشتن آنها در طول سال‌ها آسان نیست. در واقع به یک کار طولانی و منظم ناز داریم تا بتوانیم شکستگی‌ها را روی بدن تحمل کنیم یا آنها را اجراء کنیم. یاسوشیموجی سنسی، دان ۹ کاراته یوشی - ریو که از نزدیکی مکاتب مختلف هنرهای رزمی با یکدیگر سخن می‌گوید، عقیده دارد که شکستن چیزی روی بدن در واقع روشی است تا پیشرفت‌های خودمان را ببینیم و نتیجه تمیرنات مقاوم‌سازی بدن را نشان دهیم“.
این تمرینات مقاومت که از قرن‌ها سنت به‌جا مانده‌اند اولین هدفشان بالا بردن تحمل درد است تا فرد در مبارزه قوی‌تر باشد و هنگام تمرین، خود را بیشتر به واقعیت نزدیک سازد. تحمل درد یعنی اینکه فرد قادر باشد روی آتش راه برود. ضربه‌های سختی همچون ضربه راکت بیس‌بل را دریافت کند، تنفس خود را کنترل کند. به طوری که بتواند جلوی جریان خون را بگیرد و بر درد تسلط داشته باشد.
راهبان شائولین، جنگجویان خشن پنکاک سیلات، استادان کاراته مکاتب بوشی - ریو و کیوکوشین کای، راهبان شوگندو ژاپن با کارشناسان هنرهای اجدادی ویتنامی هرکدام متد خود را دارند و پذیرفته‌اند که آنها را برای ما آشکار کنند...
● رازهای راهبان
راهبان شائولین از قدرت‌های شگفت‌انگیزی برخوردار هستند. این قدرت‌ها در اثر تمرین مداوم و بی‌نقص به‌دست آمده‌اند. اساتید آنها از سن ۷ سالگی آنها را وادار به کار می‌کنند تا در ۲۰ سالگی به اوج توانائی‌های خود برسند.
ایمان به چی (انرژی زندگی) به آنها امکان می‌دهد کارهای شجاعانه انجام دهند. جی که در دانتین (شکم) متمرکز است به اراده فرد کنترل می‌شود تا تحرک، مقاومت و قدرت را افزایش دهد. راهبان کم سن و سال از طریق فرم جی کونگ که ۸ کرم ابریشم نام دارد با این انرژی آشنا می‌شوند. این فرم به آنها امکان می‌دهد به کمک بینائی و تنفس، به جسم زندگی ببخشند.
سپس نوبت تمرینات خود ضربه زنی (بایدا) به کمک ابزارها می‌باشد. بدین‌ترتیب آمادگی رزمی‌کار برای رویاروئی با ضربات دو برابر می‌شود.
و سرانجام، ”کونگ فو چالاکی“، تحرک در فضا و توانائی بر بدن در ارتفاع زیاد را بالا می‌برد. ترکیب تمرینات نیروئی، ورزشی و انعطاف‌پذیری به آنها اجازه می‌دهد هر روز پیروزی‌هایشان را تکرار کنند.
● ۸ روش برای ۱۰ برابر کردن انرژی کرم‌های ابریشم (بادواتچین)، چی کونگ که ما را قادر می‌سازد ضربات سخت را تحمل کنیم و سلامت خود را حفظ نموده عمری طولانی داشته باشیم، از هشت مرحله تشکیل می‌شود کدخوانی.
۱) کمک گرفتن از آسمان:
انرژی یانگ را از آسمان جستجو می‌کنیم و آن را روی خط مرکزی بدن قرار می‌دهیم. سپس آن را در دانتین (شکم) متمرکز می‌کنیم. این تمرین برای شکستن اشیاء، بر روی سر مهم است.
۲) تیر و کمان عقاب را می‌زنند:
با کف دست‌ها انرژی را در طول بازوها متمرکز می‌کنیم تا بازوها هم نرم و انعطاف‌پذیر و هم سخت و سفت شوند.
۳) کمک گرفتن از آسمان و زمین:
کف دست‌ها را به‌طور متناوب به سمت بالا و پائین می‌گیریم تا انرژی بین و یانگ زمین و آسمان را جذب کنند، سپس این انرژی را در تمام بدن هدایت می‌کنیم و آن را در ”حوزه قرمزرنگ“ (دانتین) متمرکز می‌کنیم.
۴) نگاه کردن به عقب:
به کمک موج‌های تمام بدن، دست‌ها انرژی را به ناحیه حیاتی گردن و اطراف آن هدایت می‌کنند تا آنها را تقویت کنند.
۵) تکان دادن سر و جابجا کردن باسن‌ها:
با امواج، بدن در تمام جهت‌ها خم می‌شود و دست‌ها انرژی را به سمت پهلوها و طول ساق‌ها هدایت می‌کنند. این تمرینات برای شکستن اشیاء، روی ساق‌ها و استخوان درشت نی مهم هستند.
۶) گرفتن کف پاها:
حرکت موجی و نرم شدن از بالا به پائین. در بالای سر نفس را می‌گیریم و آن را به سمت پائین هدایت می‌کنیم. همانند ”گرفتن کف پاها“ همه فرم‌ها گرایش به داشتن مسیری از بالا به باسن و از بیرون به درون دارند تا تعادل برقرار شود.
۷) فشردن سمشت‌ها با نگاهی غضبناک:
همانند تمرین کونگ فو، مشت‌ها به جلو و در پهلوها قرار داند. ذهن و کف‌دست، انرژی را در بازوها هدایت می‌کنند.
۸) تکان دادن بدن:
بدن بر نوک پاها قرار دارد در حالی که ذهن بر نقطه‌ای در مقابل متمرکز است. انرژی را به سمت مرکز هدایت می‌کنیم. سپس دست‌ها به سمت پائین کمر می‌آیند تا کمر را ماساژ دهند.
● نقاط اصلی
انرژی همیشه به شکم برگردانده می‌شود. جائی‌که نقطه ”اقیانوس نفس“ قرار دارد (کیهای)، موج‌ها و نوسانات مفل‌های ستون فقرات به انرژی امکان می‌دهند در داخل استخوان‌ها نفوذ کند. و آنها را محکم‌تر نماید. با دو انجین اجازه می‌دهد انرژی ار همانند یک چیز ملموس، احساس کنیم و آن را به دلخواه خود هدایت نمائیم.
● رنج کشیدن برای قویتر شدن
پس از آنکه راهب‌ها بر انرژی تسلط پیدا کردند، خودشان را با ضربه زدن به خود پرورش می‌دهند. ضربه زدن به خود یا بایداگونگ در کونگ فو شائولین و همه فرم‌های دیگر کونگ‌فو اجتناب‌ناپذیر است. این عمل بدون کار درونی تقویت جسم به‌وسله جی کونگ غیرممکن است زیرا می‌تواند آسیب‌های جدی به سلامتی وارد سازد.
اصل اولیه خیلی ساده است: آدم به خودش ضربه می‌زند و به‌تدریج که پیشرفت کرد محکمتر و یا ابزار سخت‌تر ضربه‌ می‌زند در معبد شائولین فرم‌های بایداگونگ خیلی زیاد هستند زیرا راهبان به‌تدریج تخصص خود را چه در سطح تکنیک و چه در مهارت انتخاب می‌کنند.
بدین‌ترتیب برخی راهب‌ها در بوکس آکروباتیک میمون و برخی دیگر در شکستن راحت‌تر هستند و برخی دیگر سال‌ها تمرین می‌کنند تا بتوانند تمام بدن را روی یک انگشت دست نگه دارند. متداول‌ترین شکل‌های خود ضربه‌زنی در معبد از این قرار هستند:
ـ ضربه زدن به همه قمست‌های بدن با کف دست
- با چکش آهنی (قسمت مشت) به خود ضربه زدن
- زدن خود با یک بانون، آجر، چوب خیزران یا حتی میله‌های فلزی
- ضربه زدن روی سنگ‌ها یا روی درختان
- یک بار تمرینی با چوب فلز، پا، مشت و کف دست ضربه وارد کند.
- ضربه زدن روی سنگ یا صخه‌ها
- فرو کردن دست‌ها و انگشتان در ماسه یا در براده آهن. بعضی راهب‌ها صبر می‌کنند تا دستانشان پیله بزند و پین‌ها باز شوند، سپس اقدام به معالجات پزشکی می‌نند. این معالجات براساس نسخه‌های داخلی و خارجی طب چینی می‌ابشد که بر مبنای گیاهان است.
پس از آنکه درمان شدند، دوباره تمرینات را از سر می‌گیرند تا زمانی که دستانشان باز هم دچار خونریزی شود...
در این تکنیک‌ها رزمی‌کار همواره انرژی را که از دانتین تا اعضاء بدن با نوک اعضاء می‌رود، به نمایش می‌گذارد. این ایمان سرسختانه به جی تا حدی است که یک راهب ۱۹ ساله بتواند یک میله آهنی را روی سرش بشکند (آن میله آهنی که امسال در بررسی توسط کارشناسان فرانسوی دفاع شخصی بازرسی شد).
پس از ساعت‌ها خود ضربه‌زنی، ماساژ دادن و نرم کردن بدن، مراقبت‌های تمرینی بدن را تکمیل خواهند نمود. ولیکن ساعت‌ها خود ضربه‌زنی بدون تمرین ورزشی روزانه جدی ناقص خواهد بود. باید بدون آماده‌سازی حاصل نمی‌شود و به انجام آن اکتفاء کردن، بدون به‌کارگیری دستورالعمل‌های یک استاد ممکن است زیان‌های جبران‌ناپذیری را به‌وجود آورد.
● راهب‌ها و ضربات دونفره
ضربه دونفره مکمل خود ضربه‌زنی است این بار دو راهب به یکدیگر ضربه وارد می‌کنند و این کار راحتی نیست. زیار این بار هدف متحرک است و منفعل نیست اما می‌توان این تمرین را همانند یک بازی اجراء کرد. در شائولین ناتو - توانائی‌هائی وجود دارند که دو نفره انجام می‌شوند آنها که ”آینه‌ای“ یا ”دایره‌ای“ نامگذاری شده‌اند، امکان زدن دو ضربه با یک سنگ را می‌دهند. در این تمرینات دو نفره راهب‌ها نگاه خود را تمرین می‌دهند، بدن خود را قوی می‌کنند ضمن آنکه فرم‌های بوکس را مرور می‌کنند و یاد می‌گیرند چگونه از عهده ضربات حریف برآیند. این تمرینات شامل همه چیز می‌شوند: بلوک‌های قوی با بازوها و استخوان‌های درشت تی، یا جاخالی دادن‌های نرم و روان، جابجائی‌ها، کار پوزیشن و کار انعطاف‌پذیری ضربه دونفره همانند یک حرکت کدگذاری شده است.
اما به واقعیت مبارزه نزدیک‌تر است. روش آسانتر دیگر در تمرین دو نفره آن است که هر کس به نوبت یک ضربه به دیگری وارد کند، که گاهی تعداد این ضربه‌ها به صدها بار می‌رسد به‌عنوان مثال، لگد زدن به داخل شکم، روی ران‌ها، شانه‌ها، دنده‌ها، کمر، غیره.


مجله‌رزم‌آور

[sajjad 1368]

اساتيد شائولين؛كونگ‌فو در گذر قرون

معبد شائولين، مهد پرورش هنرهاي رزمي قديمي چيني، واقع در ايالت هونان، اكنون بيش از هزار و پانصد سال است كه ناظر اجراي تمرينات هنرهاي رزمي است چه بدون سلاح و چه با سلاحهايي نظير باتوم، خنجر، شمشير و… امروز بدست آوردن شجره‌نامه محرمانه بزرگاني كه موفق به فراگيري سبك شائولين شده بودند، بعيد به نظر مي‌رسد. در مجموع علائم و نشانه‌هايي كه از تاريخ به دست ما رسيده، كه گاهاً امكان دارد افسانه باشند. به ما اين امكان را مي‌دهند كه از بين آنها، يك جمع‌بندي كلي داشته باشيم.
قرن پنجم، زمان پيدايش معبد، دو استادي كه نامهايشان بدست ما رسيده؛ استاد كوآن‌سووي و هانگ جي چان هستند كه در مبارزه بدون سلاح از نام‌آوران عصر خود بوده‌اند و اين هنر را به راهبان معبد آموزش مي‌دادند. سپس با مهارت يكي از راهبه‌هاي هندي تبار به نام پاتويو، تمامي نگهبانان معبد نيز آموزش ديدند. بعدها با كمك هويي كوآنگ و تسانگ چائو، پاتويو توانست فعاليت‌هاي كوآن و هانگ را دنبال كند و بسط دهد. استاد هويي يكي از متخصصان فنون مبارزه و استاد تسانگ يكي از فن‌آوران بوكس زمان خود شدند.
اين چنين بود كه در قرن ششم، وقتي بود که هيدارماي معروف (كه او نيز هندي تبار بود)، وارد معبد شائولين شد، از قبل شهرت روشهاي هنرهاي رزمي او به گوش همگان رسيده بود. استاد هيدارما به راهبان روش جديدي آموخت كه در عين اين كه مبارزه مي‌كنند، سلامتي خود را نيز به بهترين شكل ممكن حفظ كنند و آن را به خطر نيندازند ولي اين روش خيلي واقعي به نظر نمي‌رسيد. پس از آن استاد گسترش دادن تكنيك‌هاي ويژه مبارزه و خصوصاً استفاده از باتوم را از سر گرفت.
ما منتظر رسيدن قرن شانزدهم مي‌شويم تا پديده تسويي يوآن، از راه برسد. او خيلي زود متد جديدي از مبارزه ارائه داد كه تركيبي از 72 حركت بود، پس از آن به كمك اساتيدي چون پي-يو-فانگ و لي چانگ، تسويي يوآن توانست ورزش بوكس را در 5 فرم متفاوت و تركيبي از 170 تكنيك ابداع كند.
اين پنج سبك عبارت بودند از: بوكس اژدها، بوكس ببر، بوكس درنا، بوكس مار و بوكس پلنگ. پس از اين دوره، جهشي داريم به قرن 18. سال 1736. زماني كه معبد قرباني آتش‌سوزي شد كه توسط سپاهيان امپراطور افروخته شده بود. اين يك كشتار دسته جمعي واقعي بود براي راهباني كه هيچ راه گريزي نداشتند. تمامي به جا مانده‌ها را نيز، اعدام كردند و از اين بين فقط 5 نفر جان سالم بدر برده، فرار كردند. اين افسانه است يا واقعيت؟ كسي نمي‌داند افسانه‌هاي عاميانه اين طور مي‌گويد كه اين 5 نفر بعدها، خالق پنج سبك بزرگ كونگ فو شدند. اين پنج استاد بزرگ ايالت هونان را ترك كرده و به جنوب كشور، ايالت فوكيان پناهنده شدند. نامهايشان را عوض كرده و هر يك سبك ويژه خود را در كونگ فو بنا به دانسته‌هايي كه در معبد شائولين آموخته بودند، پديد آوردند. لي‌هي كي سبك لي- گار- كوآن را پديد آورد، مو چائوهينگ سبك مو- گار- كوآن، تسي تو چونگ سبك چوي- گار كوآن، ليو تا – هونگ سبك ليو- گار- كوآن و هونگ هي كوآنگ سبك گار- كوآن را پديد آوردند.
سبك هونگ، يعني هانگ گار، مهمترين سبك قديمي شائولين است كه بر جاي مانده است. و بالاخره در قرون 19 و 20، كونگ فو توسط شخصي ممتاز و معروف به نام هوآنگ في، هونگ (متولد 1847 متوفي 1924)، معرفي شد. او كه نزد پدرش هوآنگ چي اينگ (او نيز نزد لوآ- تسي، يكي از ده ببر شائولين در جنوب)، پرورش يافته بود، في – هونگ زندگي درخشاني را پشت سر گذاشت او شاهكارهايش را در ادبيات چين و در دنياي سينما به جاي گذاشته است.
همچنين هر آنچه امروز، جكي‌چان و جت‌لي روي پرده‌هاي سينما از خود نشان مي‌دهند، حركات و ژست‌هاي افسانه‌اي هوآنگ في- هونگ است، مردي كه خالق فني بود كه «ضربه‌اي برگرفته از روح ماده» معني مي‌داد.

معبد شائولين زادگاه سبك‌هاي بي‌شماري از كونگ فو بود كه تا امروز بر جاي مانده‌اند.

[Senior Manager]

جا داره اینجا یادی از :گل رز: سوسای اویاما :گل رز: بکنیم که بنیانگذار کیوکوشین کاراته بود

کیوکوشین کای کاراته یعنی نهایت حقیقت کاراته

[sajjad 1368]

ماسوتاتسو اویاما در سال 1923 به دنیا آمد ، اصلیت وی کره ای بود و بعد ها روش جدیدی در کاراته ابداع کرد و نام آن سبک را کیوکوشین (به معنای نهایت حقیقت) نامگذاری کرد واین سبک از قوی ترین و مشهورترین سبک های دنیا شد.

اویاما در روستائی در جنوب کره به دنیا آمد و تمرینات خود را با کمپوی چینی در سن 9 سالگی شروع کرد و در سن 15 سالگی به ژاپن سفر کرد تا در مدرسه خلبانی نام نویسی کند و خلبان جنگی شود ولی مجبور شد تا از آرزوی خود دست بردارد

اویامای جوان تمرین جودو وبوکس را نیز تجزیه کرد و عشق او به فنون رزمی در نهایت او را به باشگاه گی چین فوناکوشی رسانید وبدین شکل تمرینات کاراته اوکیناوائی را شروع کرد.

به دلیل پشتکاری که وی داشت به سرعت پیشرفت کرد و در سن 20 سالگی به درجه مشکی دان 4 نائل گردید.در این هنگام وارد ارتش امپراطوری ژاپن شد وآموزش جودو را شروع کرد وهنگامی که از جودو دست کشید «بعد از 4 سال» به درجه مشکی دان 4 نائل گردیده بود.

پس از شکست ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم اویاما نیز مثل همه جوانان ژاپنی ناراحت ومایوس شده بودکه با آموزش کاراته «گو جو ریو» نزد استاد سونای چوی کره ای آن را برطرف کرد. این استاد بزرگ که از نظر قدرت بدنی معروف بود تاثیر عمیقی بر اویامای جوان داشت.

بعد از سال های کوتاهی از تمرین نزد این استاد به او نصیحت کرد که یا زندگی اش را وقف خدمت نظامی کند و یا اینکه ه کوهستان رفته و عقل وجسم خود را پرورش دهد.

در سال 1946 ماسو تاتسو اویاما تمریناتش را به همراه یکی از شاگردانش به نام یاشیرو در نقطه ای دور در کوه کیو سومی (در منطقه شیبا) شروع کرد و شاگرد دیگرش به نام کایاما غذای آن ها را تامین می کرد.

در اثر تمرینات سخت وطاقت فرسا اویامای جوان روش غلبه بر خستگی های فکری و ذهنی ای که به واسطه عزلت و جدایی از دیگران به وجود می آمد را یاد گرفت ولی یاشیرو نتوانست تحمل کند و بعد از 6 ماه فرار کرد.

بعد از چهار ماه کایاما به اویاما گفت که به خاطر پاره ای مشکلات قادر نیست به حمایت او ادامه دهد وبدین شکل نقشه سه ساله اویاما برای تمرین کاراته در کوهستان نقش بر آب شد.

در سال 1950 اویاما جنگ های معروفش با گاو های نر را آغاز کرد و برای این کار دو دلیل داشت:

1-قدرت خود را بیازماید.

2- قدرت کاراته خود را به دنیا نشان دهد.

اویاما در طول حیاتش با 52 گاو نر مبارزه کردسه تای آن ها را در جا کشت وشاخ 49 گاو دیگر را با ضربه معروفش (شوتو) شکست.

وی اولین باشگاه خود را در سال 1953 در "می جی رو" ی توکیو (در حالی که قدرت او در کاراته در اوج خود بود) تاسیس نمود.

" هنبوی مرکزی " را در سال 1963 پایه گذاری و در سال 1964 افتتاح کرد.در این هنگام بود که اویاما برای سبک خود نام کیــــــوکوشین را انتخاب کرد.

انتشار کیوکوشین در جهان شروع شد واز بزرگترین سبک های دنیا شد.

سوسای ماسوتاتسو اویاما در سال 1994 در سن 71 سالگی در گذشت.

کیوکوشین کای نامی است که بر روی این سبک نهاده شده است :

_کیوکو : نهایت

_شین : حقیقت

برای فهم معنای آن وقت زیادی لازم است...

[mahdij]

1368 عزیز دیگه وقتش بری تو ورزش رزمی مورد علاقه من " آیکیدو" و مطالب تازه و ناب اگه داری بنویسی! جو دادم مطلب بکری بنویسی

[sajjad 1368]

مقدمه
ورزش «جودو» يکي از ورزشهاي قديمي در کشور ژاپن و بنيانگذار آن استاد «کانو» است. واژه «جودو» از ترکيب دو کلمه "جو" به معناي ملايمت ، و واژه "دو" به معني اصل و يا روش است .لغت"جو" از ورزش «جوجيتسو» مشتق شده که توسط سامورائي ها مورد استفاده قرار مي گرفت . پس جودو را تحت عنوان "روش ملايمت" ترجمه کرده‌اند. استاد کانو، جودو را آميزه اي ا ز قدرت و هنر توصيف کرد که در آن به شما مي آموزد، چگونه از قدرت رقبا عليه خود آنها استفاده كنيد و جودوکار ياد مي‌گيرد چگونه درصدد اجراي حمله به‌موقع در طول مدت مسابقه باشد . جودوکار در حين مسابقه مي آموزد به‌دنبال نقاط ضعف حريف بوده و آماده باشد که با تمام قوا به اوحمله کند. البته نکته اصلي در طول مسابقه، به‌کارگيري مقدار صحيح قدرت مورد نياز است.در اين ورزش يک آدم ضعيف و سبک وزن با استفاده از فنون جودو مي‌تواند يک هرکول قدرتمند را بر زمين بزند و بر او غلبه کند يعني يک فرد کوچک اندام با استفاده از اصول "ياوارا" مي‌تواند مرد قوي هيکلي را پرتاب کند ويا به نحو موثري از قدرتش براي خنثي کردن قدرت يک مرد قوي هيکل استفاده کند .

اصول جودو


در جودو 2 نوع مهارت کلي وجود دارد :

1_ فنون تکنيکي : مجموعه حرکات دقيق که براي غلبه برحريف در پي هم مي آيند.
2_ فنون تاکتيکي : خلق شرايطي که مي توان تحت آن شرايط، فنون تکنيکي را به خوبي به‌کار برد. فنون مذکور بر اساس 3 اصل مهم قرار دارد که به شرح هرکدام از آنها مي پردازيم :
اولين اصل، اصل حرکت: در جودو مهمترين نکته برهم زدن آرامش فکري حريف و سپس قراردادن خود در بهترين موقعيت براي حمله است و لازمه اين امر حرکت دادن حريف به‌روي تاتامي (تشك مخصوص جودو) و ايجاد موقعيت دلخواه خود است. زيرا بي ثباتي و از بين بردن مرکز ثقل و ايجاد تزلزل در حريف کليد رمز پيروزي در اجراي يک تکنيک صحيح و قوي است. بدن حريف را بايد در يکي از جهات اصلي و يا فرعي از تعادل خارج کرد. حريف را به‌وسيله حرکت دادن بدن خود بکشيد و يا هل دهيد، اگر حريف مقاومت کرد، مقاومت نکنيد وبا او حرکت کنيد.

دومين اصل، اصل انعطاف پذيري و يا تعادل: به مثابه درختي است که در طبيعت با وزش بادي قوي از ريشه کنده نمي‌شود، بلکه با جريان باد هماهنگ مي شود. فرض کنيد مردي با قدرت جسماني عدد 10 در مقابل شما ايستاده است و قدرت شما نيز 7 است. اگر او شما را به‌شدت هل دهد، مطمئنا به عقب مي رويد و به‌زمين مي خوريد، اما اگر به‌جاي مخالفت با قدرت حريف، تا حدي در مقابل هل دادن او مقاومت نکرده و خود را به عقب بکشيد، مي توانيد تا اندازه‌اي تعادل خود را حفظ کنيد. در اين حالت مسلما تعادل او به هم خواهد خورد. حريف که بر اثر عمل ناشيانه خود تعادلش به هم خورده است، ديگر قادر به استفاده از قدرت خود نبوده و قدرتش به 7 کاهش مي يابد. از آنجا که شما تعادل خود را حفظ کرده ايد، قدرت شما در عدد 7 باقي مي ماند واکنون قوي تر از حريف هستيد. حفظ تعادل خود و ندادن فرصت به حريف با حرکات ظريف و تغيير محل دادن به موقع در روي تاتامي و حمله کردن به‌طور منظم و پيگير از نکات اصلي در اين مرحله است. *از تکنيک هاي جودو زماني استفاده شود که رقبا قويتر و بزرگتر از شما هستند؛
*حرکات زيرکانه ي رقيب را به دقت دنبال کنيد؛


*انعطاف پذيري را همه جا داشته باشيد و تعديل تاکتيکي را با يک استراتژي بلند مدت ترکيب کنيد.
سومين اصل، استفاده از قدرت اهرمي : اين اصل بلافاصله پس از برهم خوردن تعادل حريف با استفاده از نيروي خود او و با به‌کاربردن فني که شگرد شماست انجام مي شود زيرا هنگامي که حريف تعادل خود را از دست داد، قادر نخواهد بود از نيروي خود استفاده کند و تحت کنترل قرار مي گيرد.

از ورزش رزمي جودو مي تواند به 4 نکته قابل در زندگي و كسب و كار دست يافت :

-1 تمرکزي عميق و دقيق بر روي هسته تجاري خود داشته باشيد.
-2 روحيه تهاجمي داشته باشيد ولي از حمله مستقيم اجتناب ورزيد.
-3 داراي برنامه بوده و در جهت حرکت روي محور اصلي و اساسي، آمادگي داشته باشيد.
-4 به‌دنبال استفاده از قدرت اهرمي در نقاط قوت باشيد.
استعاره ها در تجارت بسيار فراگير هستند چرا که به يک جرقه ذهني آني منجر مي شوند. در نگاه اول، جودو شبيه ديگر استعاره ها و پديدهاي دنياست که مي تواند در نظريه هاي تجاري و تجزيه وتحليل و استراتژي ها به‌کار گرفته شده و براي شرکتهاي کوچکي که به‌دنبال راهي براي غلبه بر رقباي قدرتمند هستند، درسهاي مفيد و آموزنده اي را اشکار مي کند .
در ورزش جودو سعي مي شود از قدرت حريف عليه خود او استفاده شود. در عرصه سياست ولاديمير پوتين رئيس جمهور روسيه شايد بهترين مثال عيني اين موضوع باشد ، اوکه تربيت شده کا.گ .ب، بود به خوبي با جودو آشنا بود و تکنيک‌هاي جودو را هنگام انتخابات رياست جمهوري براي شکست رقبا استفاده کرد و پيروز ميدان شد. جودوکار ماهر مي تواند برتريها و نقاط قوت رقيب را در ثانيه هاي اول مسابقه درک وتحليل کرده واز آن اشتباهات به نفع خود استفاده كند. از جودو وتکنيک‌هاي آن در بازار نيز مي‌تواند استفاده كرد . با بررسي تمامي جوانب و اصول و تکنيک‌هاي شرح داده شده مي توان موارد ذيل را مورد توجه قرار داد :
الف - هرگز شما آغازگرحمله نباشيد؛ جودوکاران مبتدي که تجربه زيادي در مسابقات ندارند، امکان دارد با ديدن سالن مسابقه و يا سرو صداي طرفداران به وجد آمده و بي محابا و بدون فکر به حريف حمله کنند، اين لحظه طلائي يک موقعيت مناسب براي حريف مقابل و با تجربه است، تا او را به حمله بدون فکر تشويق کند و از اين موقعيت سود ببرد. جودوکار کم تجربه و ضعيفتر بايد با سياست و با برنامه حمله را آغاز کند .در دنياي تجارت مي توان گفت که اگرشما نسبت به رقبا از موضع ضعيف‌تري برخوردار هستيد بايد با زيرکي خاصي از تحريک‌کردن رقباي بزرگ و جدي پرهيز کنيد، چرا که در غير اين‌صورت به گوشمالي شما ا زطرف آنها منجر مي‌شود. به عنوان مثال، اگر شما توان ارائه کالا با قيمت پايين و تحمل ضرر کوتاه‌مدت را به‌خاطر نداشتن توان مالي قوي را نداريد بي‌دليل با رقباي اصلي به جنگ قيمت نپردازيد.


ب - چارچوب و فضاي رقابتي خود را معلوم کنيد؛ اگر شرکت بتواند به تعريف و تعيين چارچوب و فضاي رقابتي خود بپردازد، ديگر داشتن سهم و اندازه کم از بازار، به‌عنوان يک عيب براي شرکت مطرح نيست. آنها يک بخش کوچک را که براي رهبران و يا چالشگران بازار چندان مفيد فايده نيست انتخاب کرده و در آن به فعاليت مي پردازند و شرکت ‌مي‌تواند از اين مزيت نسبي خود، نسبت به ديگر رقبا با مانوردادن وحرکت کردن به سمت رقابت در مسيري که براي ديگررقبا دشوار است استفاده كند و پيشگام معرکه باشد. به‌عنوان مثال گاهي اوقات شرکتي مي تواند کالاهاي خود را به‌دليل دسترسي به کانالهاي ارتباطي قوي ، و يا نفوذ در مراکز تصميم‌گيري کلان و ملي، و يا رانت اطلاعاتي، فناوري خاص و يا نيروي کار ارزان، کالاهايي با قيمت تمام شده کمتري به نسبت رقبا توليد كند که اين يک مزيت براي او مي‌تواند عامل رقابت در بازار باشد.
ج - به سرعت انجام کار را دنبال کنيد؛ جودو ورزش ثانيه هاست ودر آن لحظه ها، تعيين کننده پيروزي و يا شکست است. با تعريف و مشخص‌کردن قلمرو رقابتي، شما مي توانيد براي شرکت يک چتر امنيتي فراهم کنيد

د - به رقيب خود بچسبيد؛ يک جودو کار مسلط در طول مسابقه با چسبيدن به حريف، مانع از اجراي تکنيک توسط حريف شده و به‌دنبال يک موقعيت خوب مي گردد تا بااجراي فنون اصلي و شگرد خود، به‌روي حريف مقابل به برتري دست . هدف از چسبيدن به رقبا بايد اين باشد که از موقعيت شرکت دفاع، و آن را تقويت كنيد. شراکت با رقبا، اين امکان را فراهم مي کند که با نيرويي بسيار قوي از موضع شرکت دفاع کرده وگاهي اوقات زودتر ازآنها اقدام کنيد و فرصت پيروزي را افزايش دهيد .نمونه آن شرکتهاي نفتي هستند که تشکيل يک کارتل نفتي را مي دهند. يعني باايجاد يک وحدت رويه سعي مي کنند که يک همدلي بين خود ايجاد کنند. همه شرکتها همچنان که به منافع ملي و سازماني خود توجه مي‌كنند، نيم نگاهي نيز به وضعيت بازارو مقدار تقاضا دارند و گاهي اوقات يکي از آنها براي کسب منافع بيشتر اتحاد کارتل را مي‌شکند وديگران را رها مي سازد. پس بهتر است که شما فضا را براي رقابت محدود کنيد، ولي توجه داشته باشيد که با نزديک شدن به رقبا شما بايد از محدوده شخصي شرکت نيز دفاع کنيد.
ه ‌- از مقابله به مثل کردن دوري بجوئيد؛ در مواردي شما مي‌توانيد به راحتي بر رقبا غلبه کرده و خود يکه‌تاز ميدان باشيد مشروط برآنكه وارد يک مبارزه تلافي‌جويانه و فرسايشي نشويد. نمونه آن آغاز جنگ سرد بين روسيه و امريکا بود. که فکر سياستمداران روس مستقر در کاخ کرملين را صرف ساختن تسليحات نظامي کرد و از ديگرحرکات رقيب غافل ماند. گاهي اوقات در تجارت بايد از مبارزات تلافي‌جويانه و يا جنگهايي که باعث از بين‌رفتن منابع مادي و معنوي شرکت مي شود دوري کرد. يعني به‌جاي اينکه درگير نزاعهاي فرسايشي گرديد، حالت حمله و تهاجمي داشته باشيد و نسبت به جايگاه خود در بازار واکنش نشان دهيد.

و – هنگامي که توسط حريف کشيده مي شويد ، حريف را هل دهيد؛ جودوکاران هنگام اجراي فنون در مسابقه سعي مي‌کنند که هريک ديگري را به سمت خود کشيده، تعادل اورا بر هم زده و اورا به سمت خود بکشد، واز نيروي رقيب به‌نفع خود استفاده کند. چرا که اگر حريف مقابل به سمت شما بيايد، اجراي تکنيک بسيار راحت وساده است. در اين مورد بايد گفت که در دنياي تجارت شرکت مي تواند با افزودن انتخابهاي جديد به محصولات و خدمات، خود نظاره‌گر شکست رقبا و يا تغيير استراتژي آنها باشد. به عنوان مثال يک شرکت توليدي لوازم نوزاد در آمريکا توانست با ارايه محصولاتي با قيمت پايين‌تر و کيفيت بالاتر، با رقباي اصلي خود به رقابت بپردازد. در حقيقت او به ارائه اين محصولات قسمتي از سهم بازاررقبا را به‌دست آورد.

[sajjad 1368]

نقاط حساس و آسیب پذیر و انسان
برآمدگي بيني:اين اصطلاح به منطقه ميان ابرو و نقطه امتداد يافته تا سطح چشم اطلاق مي شود و اين نقطه فوق العاده اهميت دارد. چرا که اگر ضربه اي محکم به آن اصابت کند ، مي تواند از حرکت رو به جلوي شخص جلوگيري نمايد.

بالاي گوش:ضربه به اين قسمت باعث آسيب پذيري ميشودو شخص را از حالت تعادل خارج مي نمايد.

فک:ضربه به اين قسمت باعث آسيب پذيري ميشود و اگر شخص در حال دفاع نباشد امکان صدمه ديدن زياد ميباشد.


قسمت زير بيني: اين قسمت در مشت زدن قسمت مهمي است و اگر به آن ضربه برخورد کند باعث جاري شدن اشک و اگر ضربه محکم وارد شود دچار پارگي مويرگ ها و خونريزي ميشود.

چانه: اصابت ضربه به اين نقطه آسيب جدي را در پي خواهد داشت. آن چنان که بر اثر ضربه شديد ، کل بدن حريف به زمين مي افتد.


کشاله ران:حتي يک ضربه سبک به اين قسمتنيز به طور خطرناکي موجب ناتواني شخص خواهد شد.لذا هنرجو بايد آمادگي حفاظت از اين قسمت را در خود ايجاد کند.


سيب آدم: برخورد ضربه به اين نقطه ، شخص را از پا در مي آورد. بدن، مکانيسم انعطاف پذيري را براي حفاظت از اين نقطه به وجود مي آورد ، بدين صورت که چانه به طور خودکار پايين مي آيد و آن را مي پوشاند. بنابر اين ضربه اي که به اين نقطه پرتاب ميگردد به احتمال زياد به چانه برخورد خواهد کرد.


استخوان ترقوه: اين استخوان شکننده بوده و به آساني شکسته ميشود و هنرجو بايد همواره دقت در مراقبت و حفاظت از آن را به ذهن بسپارد. اگر استخوان تر قوه شکسته شود ، شانه خم ميشود.

زير بغل:عدم حفاظت از بغل ها مي تواند منجر به شکست فرد در مسابقه شود. ضربه قوي در مسابقه شود. ضربه قوي به سمت بالا و زير بغل باعث پارگي زردپي هاي شانه شده ، به طرز فجيعي موجب از جا در رفتن استخوان مي شوذ.

شبکه هاي اعصاب خورشيدي: اين نقطه قسمتي از بدن مي باشد که پس از دريافت ضربات متوالي امکان شکسته شدن وجود دارد، و در صورت شکستن دنده ها شکسته و به سمت قلب رفته و نتيجه آن مرگ مي باشد.


دنده هاي آزاد(قابل جا به جايي):دنده هاي آزادبهدنده هاي پاييني گفته مي شود که بسيار ضريف و شکننده مي باشد. اگر اين نقطه به وسيله ضربه آسيب ببيند درد تاقت فرسايي براي فرد خواهد داشت.

پشت پا:اگر زرد پي ها به سختي آسيب ببيند کف و قوزک پا هم ضربه خواهد ديد، پس اين نقطه اهميت فراواني دارد.

پايه مخچه:يکي از آسيب پذير ترين نقاط بدن پايه مخچه مي باشد، که اصابت ضربه به آن غش آني را به دنبال خواهد داشت و در صورت بر خورد ضربات مکرر به اين قسمت فرد به اختلالات عصبي و تضعيف بينايي دچار مي شود.


کليه ها: ضربه به کليه ها بسيار درد ناک مي باشد و مي تواند سلامت و حيات فرد را به خطر مي اندازد.
استخوان دنبالچهوارد آمدن ضربه به اين قسمت در ستون پشتي مانع فعاليت شخص خواهد شد.


پاشنه آشيل: اين قسمت حتي اگر هم آسيب نبيند ضربه محکم به آن ، بسيار دردناک خواهد بود.

شکم(بطن):اين قسمت ، منطقه فوق العاده حساس و آسيب پذيري است ، که اصابت ضربه به آن خطر جدي را به همراه خواهد داشت.

[sajjad 1368]

قدمت ووشو در كشور چين به زمانهاي بسيار دور كه اولين صورت هاي اجتماعات بشري در جوامع اوليه بوجود آمدند ، باز مي گردد . در آن زمان به منظور حفظ سلامتي ، درمان بيماري ها ، افزايش بنيه جسماني و طول عمر و تعليم مهارتهاي نظامي به افراد آن جوامع ، حركاتي ابداع گرديد كه بسط و گسترش آن در طول ادوار مختلف ، به ورزش زيبا و جذاب ووشوي امروزي بدل شده است در حدود پنج قرن قبل از ميلاد ، يك راهب هندي بنام “” بودهيدهارما “” كه با نامهاي ( تامو ) و ( داروماتائيشي) هم از او ياد مي شود ،بقصد اشاعه تعليمات مذهبي ، از هند راهي چين شد . تعاليم راهب تامو شامل مجموعه اي از تمرينات پرهيزگاري و قواعد خشك انضباطي بود كه بواسطه وضعيت جسماني ضعيف ، پيروان وي طاقت تحمل آموزشهاي او را نداشته و بتدريج دچار ضعف و بيحالي مي شدند . لذا تامو حركاتي را براي تقويت بنيه جسماني شاگردان خود ابداع نمود كه به ( 18 حركت دست لوهان ) معروف شد . اين حركات بتدريج گسترش يافته و پايه و اساس سبك هاي ووشو را تشكيل دادند . درطي قرون 14 تا 16 ميلادي چهره هاي برجسته ورزشهاي رزمي بتدريج در معبد شائولين گردهم آمدند و سبك هاي اصلي ووشو را به تقليد از حركات حيواناني همچون پلنگ ، درنا ، مار ، ببر و اژدها بوجود آمدند . ليكن امپراتور وقت كه بتدريج از فعاليت هاي ساكنان اين معبد دچار ترس و نگراني شده و معبد را تهديدي عليه حكومت خود مي ديد ، فرمان انهدام و به آتش كشيدن معبد شائولين را صادر كرد . در لشكركشي امپراتور براي انهدام معبد ، فقط تعداد اندكي از افراد آن توانستند جان سالم از مهلكه بدربرند ، اين واقعه تلخ تاريخي موجب انتشار و اشاعه ورزشهاي رزمي معبد شائولين كه تا آن زمان محفوظ و مخفي مانده بود به ساير نقاط كشور چين گرديد ، هر چند امپراتوران برخي از سلسله هاي حاكم بر كشور پهناور چين تمرينات ورزشهاي رزمي را خطري براي حكومت خود قلمداد نموده و انجام آنرا ممنوع اعلام كرده بودند ليكن امپراتوراني هم بودند كه خود شيفته اين تمرينات بوده و موجبات ترويج آنرا فراهم كرده اند . در دوران سلسله « شانگ » و « ژو » حركاتي از ووشو بوجود آمدند كه براي آموزش سربازان استفاده مي شد و همه ساله در پائيز و بهار مسابقات كشتي خاصي بنام جيائو براي انتخاب سربازان نمونه و اعطاي عناوين افتخاري برگزار مي شد . با ايجاد كاربرد نظامي براي ووشو ، رفته رفته حركات رزم با شمشمير ، نيزه و چوب بوجود آمدند . ظهور گروههاي نمايش كه از طريق نمايش حركات رزمي امرار معاش مي كردند ، خود باعث گسترش هر چه بيشتر ووشو گرديد . دوران سلطنت سلسله هاي كينگ و مينگ را مي توان عصر شكوفايي ووشو به شمار آورد.. در طي سالهاي 1912 تا 1949 سازمانهاي بسياري در چين براي ووشو تشكيل شدند مثل انجمن هنرمندان رزمي و انجمن تربيت بدني و غيره كه در گشترش ووشو نقش مهمي را ايفا كردند . در سال 1928 انستيتو مركزي ووشو توسط دولت جمهوري در نان حينگ تشكيل شد . در سال 1939 نخستين تيم ملي ووشوي چين در يازدهمين دوره بازيهاي المپيك برلين يك مراسم نمايشي اجرا كردند . با تاسيس جمهوري خلق چين ، ووشو بعنوان بخشي از فرهنگ اجتماعي و تربيت بدني مردم در آمده و به طرز چشمگيري گسترش يافت . در سال 1956 انجمن ووشوي چين در پكن تشكيل شد كه با اشاعه حركاتي همچون فرم ساده شده تاي چي چوان ، چانگ چوان ، حركت شمشير پهن و باريك ، نيزه و چوب در سطوح مبتدي ، متوسط و عالي در بهبود همگاني شدن ورزش ووشو ، كمك شاياني كرد . در سال 1958 نخستين پيش نويس (( قوانين مسابقات ووشو )) توسط كميسيون ورزش و تربيت بدني ايالتي گردآوري و تنظيم شد . با راهنمايي هاي همين كميسيون و انجمن ووشوي چين ، انجمن ها ، اتحاديه ها ، مدارس ووشو ، انجمن هاي تحقيقاتي ، تيم هاي آماتوري و حرفه اي در مراكز آموزشي ، محلات ، شهرها و ايالات تشكيل شدند كه شبكه عظيمي از فعاليتهاي جمعي ووشو را به وجود آوردند . تيم ها و انجمن هاي ووشو در برخي از كالج ها و دانشگاهها تشكيل شدند و در برخي از موسسات تربيت بدني ، رشته تخصصي ووشو براي دانشجويان رشته ليسانس و فوق ليسانس داير گرديد . در سال 1984 درجه استادي ووشو توسط مجلس ايالتي تعيين شد . با تصويب دولت چين در سال 1986 ( انستيتو تحقيقات ووشوي چين ) تشكيل و بعنوان عاليترين مرجع ، هدايت تحقيقات فني و آكادميك در زمينه ووشو را بر عهده گرفت . دولت چين با برپايي تورنمت هاي متعدد بين المللي ، ورزش سنتي خود را هر چه بيشتر به جهانيان معرفي كرد و در سال 1987 نخستين دوره مسابقات آسيايي ووشو در يوكوهاماي ژاپن برگزار و فدراسيون آسيايي ووشو ( WFA ) تاسيس گرديد . دومين دور مسابقات آسيايي ووشو به سال 1989 در هنگ كنگ برگزار شد و در سال 1990 و طي يازدهمين دوره بازيهاي آسيايي پكن ، اين ورزش رسما بعنوان يك رويداد رقابتي و بين المللي معرفي گرديده و فدراسيون جهاني اين رشته به نامتشكيل و فعاليت خود را آغاز نمود . اولين دوره مسابقات بين المللي اين رشته در سال 1991 بر پا شده و دوره هاي بعدي اين مسابقات هر دو سال يكبار برگزار مي گردد. حرکات ووشوي چيني از چند ديدگاه قابل بررسي مي باشد: - گسترش جغرافيايي  سيستم حرکات سخت و نرم  تمرينات فرم و مبارزه آزاد  گسترش جغرافيايي رشد و گسترش ووشو در نقاط مختلف كشور چين تحت تاثير شرايط اقليمي و جغرافيايي قرار گرفته و بسته به شرايط اقليمي تكنيكهاي مختلفي را در خودبسط و پرورش داده است ، كه اصطلاحا به سبك هاي شمالي و جنوبي معروف شده اند . 1_ سبكهاي شمالي چين : سرزمين هاي شمالي چين بيشتر بصورت جلگه ودشتهاي و سيع و هموار است و بنابراين مردم اين سرزمين ها امكان اجراي حركاتي باز همراه با دويدن ، پرش جهش ، معلق زدن و غيره را در اختيار داشته اند . لذا تكنيك ها و سبك هايي كه در اين مناطق رشد و توسعه پيدا كردند داراي ويژگيهايي هستند مثل حركات باز ، سريع ، چابك و پر قدرت ريتم واضح ، ضربات بلند دست و پا ، دويدن ، جهش ، معلق زدن و غيره . همچنين حركات متعددي با استفاده از سلاحهاي كوتاه و بلند در اين مناطق بوجود آمدند . از مهمترين سبكهاي شمالي ورزش ووشو كه اصطلاحا مشت بلند ناميده مي شود مي توان به چانگ چوان اشاره كرد . 2_ سبك هاي جنوبي چين : جنوب چين به جهت شرايط اقليمي و جغرافيايي خاص خود كه بيشتر از رودخانه ها ، جنگلها ، مرداب ها و كوهستانها و در كل از مناطق ناهمواري تشكيل شده است ، حركاتي از ووشو را در خود پرورانده است كه داراي ويژگيهايي مثل : حركات سريع ، اعمال قدرت ، استقرارهاي محكم و استوار و موضع گيريهاي خوب بدن در واكنش به حملات مختلف از هر سو،ضربات بسيار فشرده سريع انفجاري ، ضربات كوتاه ، مشت هاي كوتاه و فريادهاي بلند مي باشد . علت توسعه چنين حركاتي را شايد بتوان با شيوه زندگي مردم سرزمين هاي جنوبي چين مرتبط دانست . اين مردمان بيشتر به كارهايي مثل صيادي و ماهيگيري مي پرداختند و بيشتر اوقات ، منازعات و جنگ هاي آنها برروي قايق انجام مي شد.لذا حركاتي كه نياز كمتري به دويدن و جابجايي داشته باشد مورد توجه قرار گرفت وگسترش پيدا كرد.ازمهمترين سبك هاي جنوبي ورزش ووشو كه اصطلاحا مشت كوتاه ناميده مي شوند مي توان از نانچوان نام برد . سيستم حركات سخت و نرم ( way-chia ) حركات ووشو در دو سيستم حركتي سخت ( با استفاده از قدرت عضلات و مفاصل ) و نرم ( با استفاده از نيروي تنفس و تمركز قواي ذهني ) به اجرا در مي آيند . 1_ سيستم سخت يا خارجي : در اين سيستم بيشتر به حركات و تمرينات عضلاني و قدرتي تكيه شده و آمادگي فيزيكي از اهميت بالايي برخوردار است . اين سيستم را اصطلاحا «وي چيا » مي نامند .حركات اين سيستم كه بصورت دست خالي يا با سلاح اجرا مي شوند آميزه اي هستند از تكنيكهايي مثل ، مشت زدن ، لگد زدن ، پرتاب كردن ، غلبه كردن ، تسليم شدن و حركات يورشي بر اساس قدرت فيزيكي و جسماني كه عمدتا با انقباض عضلات ، اعمال قدرت انفجاري و بعضا فريادهاي بلند همراه است . از سبكهاي معروف اين سيستم مي توان به چانگ چوان و نان چوان اشاره كرد . 2_ سيستم نرم يا دروني : در اين سيستم كه بر پايه نيروي دروني ، ذخيره و كاربرد آن استوار است ، قدرت عضلاني نقش و تاثير چنداني ندارد . انقباض عضلات در كمترين ميزان خود اتفاق مي افتد . از اعمال نيروهاي ماهيچه اي ، افت و خيزهاي تند و خشن و نيز نعره و فرياد خبري نيست . در اين سيستم تمركز تنفسي بدن به فاصله 5 سانتيمتري زير ناف در نقطه اي بنام « تان تين» كه مراكز انرژي حياتي يا ( چي ) معطوف مي شود. اين سيستم را اصطلاحا ني «چيا» مي نامند و از معروفترين سبك هاي آن مي توان به هسينگ آي ، پاكواژان و تاي چي چوان اشاره كرد . از ديدگاه حركتي مي توان تمرينات ووشوي چيني را به چند دسته تقسيم كرد : 1_ تمرينهاي فرم : فرمهاي ووشو كه با سلاح يا دست خالي و يا بصورت مبارزه گروهي تمرين مي شوند آميزه اي هستند از مشت زدن ، لگد زدن ، پرتاب كردن ، غلبه كردن ، تسليم شدن و حركات يورشي كه در مجموعه اي از تمرينات منظم و منطبق بر قوانيني خاص كه الگوهاي مختلفي مركب از حمله و دفاع ، پيشروي و عقب نشيني ، استقرارهاي ايستا و پويا ، تندي و كندي خشونت و لطافت ، نرمي و سختي و غيره تبعيت مي كند. 2_ تمرينات دست خالي ووشو : تمامي هنرهاي رزمي دست خالي اعم از : چانگ چوان ، تاي چي چوان ، نان چوان، پاكواژان ، باجي چوان ، شائولين چوان ، چوجيائوچوان ، دتينگ چوان ، زيانگ زي چوان و غيره همگي به اين طبقه تعلق دارند . تمرينهاي با سلاح ووشو : شامل سلاحهاي كوتاه مثل شمشير پهن و باريك ، سلاحهاي بلند مثل نيزه ، چوب ، سلاحهاي دوتايي مثل جفت شمشير پهن ، سلاحهاي انعطاف پذير مثل شلاق 9 تكه ، چوب 3 تكه و غيره 3_ مبارزه گروهي شامل: مبارزه مسلحانه با يك يا چند سلاح بر عليه حريفي با سلاح ديگر ؛ مبارزه با دست خالي بر عليه حريفي كه از سلاح استفاده مي كند. تمرينهاي مبارزه آزاد ( سان شو ) : حركات اين طبقه عبارتست از هر گونه مبارزه آزاد ما بين دو مبارز كه با استفاده از هوش و ذكاوت و تكنيك ، تحت شرايطي خاص و مطابق قوانيني انجام مي گيرد .

[sajjad 1368]

بعضی از نقاط بدن انسان بسیار حساس وهدف ضربه فنی هستند یک ضربه به این

نقاط میتواندبسیار خطر ناک شده و همه شانس پیروزی را از ان مبارز میکند.بعضی از

ان نقاط را با هم مرور میکنیم

۱.کبد(جگر):یک ضربه سنگین به کبد اگر خیلی محکم و شوک اور باشد به عضلات

تنفسی فشار اورده وسیستم عصبی را متوقف میکند. پس مبارز خواه نا خواه ضربه

فنی خواهد شد.(این ضربه رو امتحان کردم و ۱۰۰٪ جواب میده به شرطی که محکم بزنید

۲.چانه:مغز از درون روی تمامی اعضای کله تاثیر میگذارد.وقتی یک ضربه وحشتناک

روی چانه فرود بیاید مغز بعد از اندکی تاخیر ان را حس میکند.این شوک باعث ناک

اوت میشود.ولی اثار این گونه ضربات میتواند بسیار خطر ناک باشد.danger

۳.شقیقه(گیجگاه):یک ضربه به گیجگاه عین چانه میتواند منجر به ناک اوت شود.

با این ضربه سر گردش دورانی و بسیار سریع خواهد داشت تا توسط خود شخص

هدایت نشود دریافت کنند.این ضربه روی سر و گردن تا لحظاتی گیج میخورد و

از زمان سه تا ده دقیقه هوش و حواس خود را از دست میدهد.البته این زمان برای

رزمی کاران و اونایی که دارای بدن اماده ای هستند صدق میکنه.(این ضربه رو امتحان کردم و جواب میده ولی پیشنهاد نمیکنم که ازش استفاده کنید چون خیلی خطر ناکه.منم که گفتم امتحان گردم در موقیت بدی قرار داشتم چون قرار بود با ۱۳ نفر درگیر شم اونم تنها برای همین ۳ تا از محاجمها رو با ضربه شماره ۱ ناک اوت کردم و یکیشونم با ضربه شماره ۴ و حدود ۲يا ۳ تا ديگه از محاجمها را اين ضربه بقیه هم وقتی اونا رو دیدن با فریاد یارورو کشت یارورو کشت با موتور در رفتن چون بيهوش شده بودن. منم میگم خطر ناکه از این لحاظ که وقتی این ضربه یعنی شماره ۳ رو بزنی برای اینکه طرف بهوش باید بعضی از نقاط فشاری بدن که معکوس این ضربه عمل میکنه رو بايد ماساژ بدی در غیر این صورت ۶۰٪ طرف افقی میشه.danger

۴.عصب یا رگ:بدن انسان متشکل از شبکه گسترده سیستم عصبی می باشد.این

سیسستم شامل شاخه های عصبی متعددی مییباشد که وابسته به هم میباشد

یک ضربه به هر قسمت از این سیستم واکنش شاخه های عصبی را بر می انگیزد

یکی دو لحظه بعد حس درد شدید و تهی شدن از انرژی بدن را در بر میگیرد این یک

ضربه فنی عصبی است.

۵.کاروتید(یکی از دو شریانی که خون را از قلب به مغز میبرد)

يك ضربه به كاروتيد مثل هاي كيك باعث ناك اوت ميشود.شريان به طرز ذاتي حساس

است يك ضربه دردناك نيز ميتواند باعث ناك اوت شود.اين يك خططر براي شريان

محسوب ميشود كه گاها خونرييزي مغزي بوجود مياورد .گاهي اوقات براي مبارز خطر

فلج شدن را به همراه دارد