پيمان صادقي پري
۱۳۸۹-۰۲-۲۲, ۱۱:۱۳ بعد از ظهر
پدیده همه را جا گذاشت
مسابقات حرفه‌ای نیویورک با شکست نام‌آوران بدنسازی و قهرمانی یک پدیده تازه همراه بود. در این رقابت‌ها که با حضور 15 بدنساز حرفه‌ای از 9 کشور جهان آغاز شد، دنیس ولف امید اول قهرمانی این دوره، نمایشی ناامید کننده داشت و تونی فریمن هم نتوانست پنجمین قهرمانی دوران ورزشی‌اش را جشن بگیرد.
آقای پشت بازو
رولی وینکلار در پرورش‌اندام امروز جهان چندان شناخته شده نیست. او سال پیش قهرمان آماتورهای «آرنولد کلاسیک» شد و بدین ترتیب راه خود را برای رسیدن به جمع حرفه‌ای‌ها هموار کرد. هفته پیش نوشتیم که وینکلار پدیده تازه دنیای بدنسازی است و اگرچه در «آرنولد کلاسیک 2010» خیلی به چشم نیامد، اما تمام فاکتورها را برای تبدیل‌شدن به یک ستاره داراست. وینکلار شنبه شب در نیویورک از همان ابتدا، که روی صحنه آمد، اثبات کرد که یک سطح بالاتر از دیگران است و با حجم فوق‌العاده، کات‌های عمیق و بازوهای شگفت‌انگیز، امید اول قهرمانی است. «رولی» در تمام 4 راند این مسابقه، نمایشی بهتر از سایرین داشت و برخلاف تصور، به سادگی توانست قهرمان این دوره شود. با این حال وینکلار برای اینکه در «مسترالمپیای 2010» یک مدعی باشد، راهی طولانی در پیش دارد و هنوز زود است که او را با جی کاتلر، فیل هیث و کای گرین مقایسه کنیم. این بدنساز دورگه اگر می‌خواهد در میادین بزرگ‌تر بدرخشد باید پشت پاهایی توسعه یافته‌تر و زیربغل‌های بهتری داشته باشد.
هیده روی نوار موفقیت
هیده‌تادا یاماگیشی در ادامه موفقیت‌های یک سال اخیرش، در نیویورک هم بسیار آماده نشان داد و یک نایب قهرمانی دیگر به کارنامه‌اش اضافه کرد. یاماگیشی 172 سانتی، نسبت به گذشته حجیم‌تر نشان می‌داد و در نمای پشت هم عضلات تفکیک شده و پرجزئیاتی را به نمایش گذاشت. او که چندی پیش در «سوپر نمایش اروپا» به مقام قهرمانی رسیده بود، در سه سال اخیر در 16 مسابقه شرکت کرده و در 9 تای آن به فینال رسیده است.
یک ناکامی دیگر برای ولف
بعد از نمایش قابل توجه دنیس ولف در مسترالمپیای 2007 و 2008، خیلی‌ها این بدنساز روس‌تبار را به عنوان قهرمان آینده المپیا قلمداد می‌کردند، اما این بدنساز 32 ساله روز به روز نزول کرد و در المپیای گذشته حتی نتوانست به جمع 18 نفر برتر راه یابد. آن موقع بعضی از کارشناسان ناکامی دنیس ولف را ناشی از برنامه‌ریزی غلط چاد نیکولز (مربی سابق رونی کولمن) می‌دانستند و می‌گفتند ولف سال آینده همان ستاره پیشین خواهد شد، اما آنچه که شنبه‌شب گذشته در نیویورک دیدیم، تفاوتی با سال گذشته نداشت. ولف که مشکوک به دوپینگ ژنتیکی است، مثل سال گذشته یک بدنساز گنده، باد کرده و فاقد جزئیات بود. سایز او در عضلات زیربغل، سینه و بازو حیرت‌انگیز است اما هیچ هارمونی و تناسبی در او وجود ندارد. شاید اگر بدنسازان سرشناس‌تری در این مسابقه شرکت می‌کردند، دنیس ولف حتی به فینال هم نمی‌رسید. او از سال 2007 که در مسابقه «کیستون» به قهرمانی رسید، در هیچ مسابقه دیگری موفق نبوده است.
نمایان شدن آثار پیری
معمولاً آثار پیری در سیاه‌پوست‌ها به دلیل ویژگی‌های ژنتیکی‌شان دیرتر بروز می‌کند، اما ژنتیک هم باعث نشده تونی فریمن از عوارض افزایش سن در امان بماند. فریمن در این مسابقه مشکل همیشگی‌اش را هم داشت؛ او هیچ‌وقت به اندازه‌ای کات نمی‌شود که کات‌های عمیق و عضلات پرجزئیاتی به نمایش بگذارد. فریمن که تا چند ماه دیگر 45 ساله می‌شود، در سال 2010 نمایش خوبی نداشته و به نظر می‌رسد به آخر خط نزدیک شده. در کارنامه او 27 مسابقه حرفه‌ای، شامل 4 قهرمانی دیده می‌شود.
دیگران
اریک فرانک هاوسر، ایوگنی میشین، بن پوکالسکی و جانی جکسون دیگر نفرات سرشناس این مسابقه بودند که به ترتیب پنجم تا هشتم شدند. فرانک هاوسر که از سال گذشته جواز حرفه‌ای‌ها را گرفته، با ساق‌هایی کم نظیر یکی از فینالیست‌های این دوره بود. ماریوس دوهن بدنساز تازه‌کار آفریقای جنوبی هم در این مسابقه در جای نهم ایستاد.
نتایج کامل مسابقه حرفه‌ای نیویورک به شرح زیر است:
1ـ رولی وینکلار 2ـ هیده‌تادا یاماگیشی 3ـ دنیس ولف 4ـ تونی فریمن 5ـ اریک فرانک هاوسر 6ـ ایوگنی میشین 7ـ بن پوکالسکی 8ـ جانی جکسون 9ـ ماریوس دوهن 10ـ جف لانگ 11ـ سرگئی شلستوف 12ـ دانیل سه‌کارچی 13ـ مایک فان‌ویک 14ـ مانوئل رومرو 15ـ سزار مندیبل
یک قهرمانی دیگر برای کوین
در رده بدنسازان کمتر از 202 پوند، این کوین انگلیش بود که یک قهرمانی دیگر به عناوین خود اضافه کرد. انگلیش که سال 2009 قهرمان مسترالمپیا شد، در دو دوره گذشته این رقابت‌ها هم بر سکوی نخست ایستاده بود. یکی از بهترین نمایش‌های این دوره را خوزه ریموند ارائه کرد که در رده‌بندی بالاتر از بدنساز پرسابقه‌ای به نام جیسون آرنتز ایستاد.
رده‌بندی بدنسازان 202 پوندی: 1ـ کوین انگلیش 2ـ خوزه ریموند 3ـ جیسون آرنتز 4ـ وینسنت واوریک 5ـ شان پل جنکینز 6ـ جان آرندز 7ـ مایک شریدان 8ـ اریک کاستانه 9ـ میاتون هالووی 10ـ آنتونی فینوچیارو 11ـ امرو کارادزیچ
مسابقات حرفه‌ای نیویورک با شکست نام‌آوران بدنسازی و قهرمانی یک پدیده تازه همراه بود. در این رقابت‌ها که با حضور 15 بدنساز حرفه‌ای از 9 کشور جهان آغاز شد، دنیس ولف امید اول قهرمانی این دوره، نمایشی ناامید کننده داشت و تونی فریمن هم نتوانست پنجمین قهرمانی دوران ورزشی‌اش را جشن بگیرد.
آقای پشت بازو
رولی وینکلار در پرورش‌اندام امروز جهان چندان شناخته شده نیست. او سال پیش قهرمان آماتورهای «آرنولد کلاسیک» شد و بدین ترتیب راه خود را برای رسیدن به جمع حرفه‌ای‌ها هموار کرد. هفته پیش نوشتیم که وینکلار پدیده تازه دنیای بدنسازی است و اگرچه در «آرنولد کلاسیک 2010» خیلی به چشم نیامد، اما تمام فاکتورها را برای تبدیل‌شدن به یک ستاره داراست. وینکلار شنبه شب در نیویورک از همان ابتدا، که روی صحنه آمد، اثبات کرد که یک سطح بالاتر از دیگران است و با حجم فوق‌العاده، کات‌های عمیق و بازوهای شگفت‌انگیز، امید اول قهرمانی است. «رولی» در تمام 4 راند این مسابقه، نمایشی بهتر از سایرین داشت و برخلاف تصور، به سادگی توانست قهرمان این دوره شود. با این حال وینکلار برای اینکه در «مسترالمپیای 2010» یک مدعی باشد، راهی طولانی در پیش دارد و هنوز زود است که او را با جی کاتلر، فیل هیث و کای گرین مقایسه کنیم. این بدنساز دورگه اگر می‌خواهد در میادین بزرگ‌تر بدرخشد باید پشت پاهایی توسعه یافته‌تر و زیربغل‌های بهتری داشته باشد.
هیده روی نوار موفقیت
هیده‌تادا یاماگیشی در ادامه موفقیت‌های یک سال اخیرش، در نیویورک هم بسیار آماده نشان داد و یک نایب قهرمانی دیگر به کارنامه‌اش اضافه کرد. یاماگیشی 172 سانتی، نسبت به گذشته حجیم‌تر نشان می‌داد و در نمای پشت هم عضلات تفکیک شده و پرجزئیاتی را به نمایش گذاشت. او که چندی پیش در «سوپر نمایش اروپا» به مقام قهرمانی رسیده بود، در سه سال اخیر در 16 مسابقه شرکت کرده و در 9 تای آن به فینال رسیده است.
یک ناکامی دیگر برای ولف
بعد از نمایش قابل توجه دنیس ولف در مسترالمپیای 2007 و 2008، خیلی‌ها این بدنساز روس‌تبار را به عنوان قهرمان آینده المپیا قلمداد می‌کردند، اما این بدنساز 32 ساله روز به روز نزول کرد و در المپیای گذشته حتی نتوانست به جمع 18 نفر برتر راه یابد. آن موقع بعضی از کارشناسان ناکامی دنیس ولف را ناشی از برنامه‌ریزی غلط چاد نیکولز (مربی سابق رونی کولمن) می‌دانستند و می‌گفتند ولف سال آینده همان ستاره پیشین خواهد شد، اما آنچه که شنبه‌شب گذشته در نیویورک دیدیم، تفاوتی با سال گذشته نداشت. ولف که مشکوک به دوپینگ ژنتیکی است، مثل سال گذشته یک بدنساز گنده، باد کرده و فاقد جزئیات بود. سایز او در عضلات زیربغل، سینه و بازو حیرت‌انگیز است اما هیچ هارمونی و تناسبی در او وجود ندارد. شاید اگر بدنسازان سرشناس‌تری در این مسابقه شرکت می‌کردند، دنیس ولف حتی به فینال هم نمی‌رسید. او از سال 2007 که در مسابقه «کیستون» به قهرمانی رسید، در هیچ مسابقه دیگری موفق نبوده است.
نمایان شدن آثار پیری
معمولاً آثار پیری در سیاه‌پوست‌ها به دلیل ویژگی‌های ژنتیکی‌شان دیرتر بروز می‌کند، اما ژنتیک هم باعث نشده تونی فریمن از عوارض افزایش سن در امان بماند. فریمن در این مسابقه مشکل همیشگی‌اش را هم داشت؛ او هیچ‌وقت به اندازه‌ای کات نمی‌شود که کات‌های عمیق و عضلات پرجزئیاتی به نمایش بگذارد. فریمن که تا چند ماه دیگر 45 ساله می‌شود، در سال 2010 نمایش خوبی نداشته و به نظر می‌رسد به آخر خط نزدیک شده. در کارنامه او 27 مسابقه حرفه‌ای، شامل 4 قهرمانی دیده می‌شود.
دیگران
اریک فرانک هاوسر، ایوگنی میشین، بن پوکالسکی و جانی جکسون دیگر نفرات سرشناس این مسابقه بودند که به ترتیب پنجم تا هشتم شدند. فرانک هاوسر که از سال گذشته جواز حرفه‌ای‌ها را گرفته، با ساق‌هایی کم نظیر یکی از فینالیست‌های این دوره بود. ماریوس دوهن بدنساز تازه‌کار آفریقای جنوبی هم در این مسابقه در جای نهم ایستاد.
نتایج کامل مسابقه حرفه‌ای نیویورک به شرح زیر است:
1ـ رولی وینکلار 2ـ هیده‌تادا یاماگیشی 3ـ دنیس ولف 4ـ تونی فریمن 5ـ اریک فرانک هاوسر 6ـ ایوگنی میشین 7ـ بن پوکالسکی 8ـ جانی جکسون 9ـ ماریوس دوهن 10ـ جف لانگ 11ـ سرگئی شلستوف 12ـ دانیل سه‌کارچی 13ـ مایک فان‌ویک 14ـ مانوئل رومرو 15ـ سزار مندیبل
یک قهرمانی دیگر برای کوین
در رده بدنسازان کمتر از 202 پوند، این کوین انگلیش بود که یک قهرمانی دیگر به عناوین خود اضافه کرد. انگلیش که سال 2009 قهرمان مسترالمپیا شد، در دو دوره گذشته این رقابت‌ها هم بر سکوی نخست ایستاده بود. یکی از بهترین نمایش‌های این دوره را خوزه ریموند ارائه کرد که در رده‌بندی بالاتر از بدنساز پرسابقه‌ای به نام جیسون آرنتز ایستاد.
رده‌بندی بدنسازان 202 پوندی: 1ـ کوین انگلیش 2ـ خوزه ریموند 3ـ جیسون آرنتز 4ـ وینسنت واوریک 5ـ شان پل جنکینز 6ـ جان آرندز 7ـ مایک شریدان 8ـ اریک کاستانه 9ـ میاتون هالووی 10ـ آنتونی فینوچیارو 11ـ امرو کارادزیچ