mohsen_sh
۱۳۸۹-۰۳-۲۴, ۱۲:۱۲ قبل از ظهر
http://ironage.us/virtual/champs.jpg
در 44 دوره‌ای که مسابقات مسترالمپیا برگزار شده، رقابت‌های جذاب و نزدیکی رقم خورده است. مجله فلکس در آستانه رقابت‌های چهل و پنجم، 4 مسابقه حساس تاریخ المپیا را بررسی کرده است.
رتبه چهارم: سال 1985
http://berrydemeyfansite.com/Olympia85-50a.jpghttp://berrydemeyfansite.com/Olympia85-10a.jpg
http://bodybuildinglife.org/wordpress/wp-content/uploads/2009/09/6251.jpg
در این مسابقات مسترالمپیا تحت‌الشعاع رقابت لی‌هنی و ریچ گاسپاری بود. دو بدنساز خوش‌استیلی که به بدنسازی دهه 80 اعتبار بخشیدند. اما آنکه در این رقابت پیروز شد، لی هنی بود که بعدها تا رکورد هشت قهرمانی پیش رفت. با این حال گاسپاری در نظر داوران حتی لایق مقام دوم هم نبود و به جای او آلبرت بکلس نایب قهرمان شد. در این سال عنوان چهارمی به محمد مکاوی رسید و مایک کریستین در مکان پنجم ایستاد. در این سال تام پلاتز با عضلات پای اسطوره‌ای خود در جای هفتم ایستاد و سرجیو الیوا قهرمان اسبق المپیا، جایی بهتر از هشتمی پیدا نکرد.
رتبه سوم: سال 1972
http://bp3.blogger.com/_0eXfg9456n8/RvbITjKx4CI/AAAAAAAAAE8/sOPglgA3MKE/s400/m80.jpg
http://bodybuildinglife.org/wordpress/wp-content/uploads/2009/09/6250.jpghttp://builtreport.com/1972olympia/014.jpg
http://builtreport.com/1972olympia/040.jpg
در مسابقه‌ای که تنها 6 بدنساز حضور داشتند، یکی از جنجالی‌ترین رقابت‌های تاریخ مسترالمپیا رقم خورد. در این سال آرنولد شوارتزنگر و سرجیو الیوا، مدافع عنوان قهرمانی با یکدیگر رقابت نزدیکی داشتند که در نهایت 4 داور به آرنولد و 3 داور به سرجیو رأی دادند. در این دوره سرج نوبرت، فرانک زین و فرانکو کلمبو سوم تا پنجم شدند. در سال‌های بعد زین و کلمبو به قهرمانی المپیا رسیدند.
رتبه د هم:سال 1993
http://www.mrcaledonia.co.uk/dorian%20yates.jpghttp://www.joe0.com/wp-content/uploads/2006/05/Dorian-Yates-5.jpg
http://bodybuildinglife.org/wordpress/wp-content/uploads/2009/09/6252.jpg
یکی از پرستاره‌ترین مسابقات مسترالمپیا در سال 93 رقم خورد. در این سال دوریان یتس با 257 پوند وزن بر ستاره خوش‌تراش و ورزیده‌ای به نام فلکس ویلر غلبه کرد. شان ری با رکورد 13 بار راهیابی به فینال المپیا و لی لابرادا دیگر مردان برتر این دوره بودند. کوین لورون که در سال‌های بعد توانست به رکورد 4 نایب قهرمانی المپیا دست یابد پنجم شد و پل دیلت در جایگاه ششم ایستاد. چارلز کلایرمونت دیگر بدنساز سرشناس آن دوران نیز هفتم شد.
رتبه اول: سال 1998
http://www.shafatloss.com/wp-content/uploads/2008/10/ronnie-coleman.jpg
http://www.bodybuilding-depot.de/shop/images/main/ronnie-coleman/cole3.jpghttp://img.donanimhaber.com/upfiles/426366/903EBE07BF244008B701DE067CFCF2B9.jpg
http://bodybuildinglife.org/wordpress/wp-content/uploads/2009/09/6253.jpg
در سالی که دوریان یتس بعد از 6 قهرمانی پیاپی اعلام بازنشستگی کرده بود، خیلی‌ها فکر می‌کردند فلکس ویلر، کوین لورون و ناصر الصونباطی بالاخره بخت قهرمانی یافته‌اند اما در یکی از پرستاره‌ترین فینال‌های تمام تاریخ این رونی کولمن بود که با شگفتی قهرمان المپیا شد. در سال 97 در المپیا نهم شده بود اما این بار با پیشرفتی شگفت‌انگیز به عنوان قهرمانی رسید. در این دوره فلکس ویلر به مقام نایب قهرمانی رسید و ناصر الصونباطی، کوین لورون، شان ری و کریس کورمیر به ترتیب سوم تا ششم شدند.
منبع:وبلاگ ifbb
در 44 دوره‌ای که مسابقات مسترالمپیا برگزار شده، رقابت‌های جذاب و نزدیکی رقم خورده است. مجله فلکس در آستانه رقابت‌های چهل و پنجم، 4 مسابقه حساس تاریخ المپیا را بررسی کرده است.
رتبه چهارم: سال 1985
http://berrydemeyfansite.com/Olympia85-50a.jpghttp://berrydemeyfansite.com/Olympia85-10a.jpg
http://bodybuildinglife.org/wordpress/wp-content/uploads/2009/09/6251.jpg
در این مسابقات مسترالمپیا تحت‌الشعاع رقابت لی‌هنی و ریچ گاسپاری بود. دو بدنساز خوش‌استیلی که به بدنسازی دهه 80 اعتبار بخشیدند. اما آنکه در این رقابت پیروز شد، لی هنی بود که بعدها تا رکورد هشت قهرمانی پیش رفت. با این حال گاسپاری در نظر داوران حتی لایق مقام دوم هم نبود و به جای او آلبرت بکلس نایب قهرمان شد. در این سال عنوان چهارمی به محمد مکاوی رسید و مایک کریستین در مکان پنجم ایستاد. در این سال تام پلاتز با عضلات پای اسطوره‌ای خود در جای هفتم ایستاد و سرجیو الیوا قهرمان اسبق المپیا، جایی بهتر از هشتمی پیدا نکرد.
رتبه سوم: سال 1972
http://bp3.blogger.com/_0eXfg9456n8/RvbITjKx4CI/AAAAAAAAAE8/sOPglgA3MKE/s400/m80.jpg
http://bodybuildinglife.org/wordpress/wp-content/uploads/2009/09/6250.jpghttp://builtreport.com/1972olympia/014.jpg
http://builtreport.com/1972olympia/040.jpg
در مسابقه‌ای که تنها 6 بدنساز حضور داشتند، یکی از جنجالی‌ترین رقابت‌های تاریخ مسترالمپیا رقم خورد. در این سال آرنولد شوارتزنگر و سرجیو الیوا، مدافع عنوان قهرمانی با یکدیگر رقابت نزدیکی داشتند که در نهایت 4 داور به آرنولد و 3 داور به سرجیو رأی دادند. در این دوره سرج نوبرت، فرانک زین و فرانکو کلمبو سوم تا پنجم شدند. در سال‌های بعد زین و کلمبو به قهرمانی المپیا رسیدند.
رتبه د هم:سال 1993
http://www.mrcaledonia.co.uk/dorian%20yates.jpghttp://www.joe0.com/wp-content/uploads/2006/05/Dorian-Yates-5.jpg
http://bodybuildinglife.org/wordpress/wp-content/uploads/2009/09/6252.jpg
یکی از پرستاره‌ترین مسابقات مسترالمپیا در سال 93 رقم خورد. در این سال دوریان یتس با 257 پوند وزن بر ستاره خوش‌تراش و ورزیده‌ای به نام فلکس ویلر غلبه کرد. شان ری با رکورد 13 بار راهیابی به فینال المپیا و لی لابرادا دیگر مردان برتر این دوره بودند. کوین لورون که در سال‌های بعد توانست به رکورد 4 نایب قهرمانی المپیا دست یابد پنجم شد و پل دیلت در جایگاه ششم ایستاد. چارلز کلایرمونت دیگر بدنساز سرشناس آن دوران نیز هفتم شد.
رتبه اول: سال 1998
http://www.shafatloss.com/wp-content/uploads/2008/10/ronnie-coleman.jpg
http://www.bodybuilding-depot.de/shop/images/main/ronnie-coleman/cole3.jpghttp://img.donanimhaber.com/upfiles/426366/903EBE07BF244008B701DE067CFCF2B9.jpg
http://bodybuildinglife.org/wordpress/wp-content/uploads/2009/09/6253.jpg
در سالی که دوریان یتس بعد از 6 قهرمانی پیاپی اعلام بازنشستگی کرده بود، خیلی‌ها فکر می‌کردند فلکس ویلر، کوین لورون و ناصر الصونباطی بالاخره بخت قهرمانی یافته‌اند اما در یکی از پرستاره‌ترین فینال‌های تمام تاریخ این رونی کولمن بود که با شگفتی قهرمان المپیا شد. در سال 97 در المپیا نهم شده بود اما این بار با پیشرفتی شگفت‌انگیز به عنوان قهرمانی رسید. در این دوره فلکس ویلر به مقام نایب قهرمانی رسید و ناصر الصونباطی، کوین لورون، شان ری و کریس کورمیر به ترتیب سوم تا ششم شدند.
منبع:وبلاگ ifbb