sajjad 1368
۱۳۸۹-۰۵-۱۴, ۱۲:۲۱ بعد از ظهر
دم و سوزش عضلانی چیست ؟
پمپ خون عضلانی ( دم )
بلافاصله پس از اجرای تمرینات با وزنه عضلات ممکن است 15 تا 30 دقیقه پر و سفت ( دم ) باقی بمانند . پمپ خون عضلانی بر اثر محصور شدن پلاسما در داخل عضلات حاصل می گردد . در طول انقباض عضلانی المان های Contractile ( منقبض کننده ) از خود نیرویی به سمت داخل آزاد می کنند و بدین ترتیب بر قطر عضله افزوده و از طول آن کاسته می شود . در خلال انقباض های شدید عضلانی این نیرویی به سمت داخل بصورت لحظه باعث انسداد عروق و برگشت خون به عضله مورد تمرین می شود افزایش فشار خون از طریق مویرگ های انباشته از خون به پلاسما فشار واردمی سازد تا داخل فضای مابین سلول های عضلانی شوند .
بدنسازها معمولا حرکات پمپ کننده خون در عضلات را قبل از رفتن روی سن مسابقه انجام می دهند برای اکثریت این پمپ خون عضلانی یا همان دم هیچ سودی بجز افزایش اعتماد به نفس ندارد بهرحال عدم دستیابی به پمپ خون عضلانی یکی از علائم تمرین زدگی عارضه تمرین بیش از حد می باشد . حجم مایع داخل عضله و احتمالا حجم خون زمانی که سطح ذخیره گلیکوژن پایین باشد کاهش می یابند دوچرخه سواری و شنا کردن با شدت نیز موجب پمپ خون عضلانی دم عضلانی می گردد .
سوزش عضلانی
احساس سوزش عضلانی در طول اجرای حرکات خاص با وزنه و یا در تکرارهای زیاد بدلیل تجمع و انباشته شدن اسید در عضله در حال خسته شدن ایجاد می گردد .
در گلیکوسیز یا شکسته شدن گلوکز غیر هوازی از کربوهیدرات استفاده می شود و آب و اسید و یا همان یونهای هیدروژن آزاد تولید می گردد این اسید در صورتی که جریان خون مسدود شده باشد بطور کامل تصفیه نمی شود . عروق داخل عضلات بصورت موقتی بدلیل انقباض عضلات حاصل در طول اجرای تمرین با شدت مسدود می گردد .
بدین ترتیب اسید مازاد بر روی گیرنده های عصبی تاثیر گذاشته و ایجاد یک نوع احساس سوزش موضعی می نماید . انباشته شدن اسید مازاد همچنین از انقباض عضلانی ممانعت می نماید . اسید با کلسیم واکنش کردهو بدین ترتیب عملا آن رابرای انقباض عضلانی بی استفاده می نماید . اگر این امر مرتب ادامه پیدا کند عضله برای افزایش بازدهی خود در آینده شروع می کند به تطبیق خود با این استرس بیشتر حرکات اصلی و چند مفصلی مثل اسکوات ، پرس سینه ، و ددلیفت نسبتا دارای انقباض عضلانی دینامیک می باشند . یعنی عضلات واین فرصت را دارند که بصورت لحظه ای ما بین تکرارها استراحت کنند این شرایط معمولا به دلایل ذیل حاصل می گردد .
انتقال طبیعی فشار به استخوان ها در خلال انقباض کامل عضلانی برای مثال قفل مفصل زانو در بالاترین نقطه حرکت اسکوات و مفصل آرنج در بالاترین نفطه حرکت پرس سینه .
انتقال فشار به عضلات یاری کننده مثلا در حرکت پرس سینه فشار بر روی عضلات دلتوئید جلویی و پشت بازو منتقل میشود . در قیاس با آن حرکات تک مفصلی مثل جلو پا با دستگاه یا قفسه سینه با دستگاه نسبتا دارای انقباض عضلانی استاتیک می باشند . یعنی نیاز است که عضله در بیشتر بخش های حرکت منقبض بماند .
قضاوت بر روی میزان تاثیر یک حرکت از نقطه نظر احساس سوزش عضلانی اساسا اشتباه است سوزش عضلانی بر خلاف باور اکثریت هیج ارتباطی با چربی سوزی ندارد . با وجودی که سوزش عضلانی بدلیل ارتباط مستقیم آن با نوعی از تمرینات استقامتی عضلانی یکی از نشانه های تمرین موثر می باشد ولی در جهت ارتقاء قدرت و یا افزایش حجم عضلانی تاثیر چندانی ندارد .
در واقع حرکتی که ایجاد سوزش عضلانی نکند به لحاظ افزایش قدرت و رشد عضلانی ارجح تر می باشد برای مثال حرکت پرس پا با دستگاه که یک حرکت پایه و اصلی می باشد به مراتب از حرکت جلو پا با دستگاه که یک حرکت تفکیکی می باشد چه به لحاظ افزایش قدرت و چه به لحاظ سایز عضلانی موثرتر می باشد .
بهرحال مکمل کردن حرکات استقامتی عضلانی به حرکات اصلی و پایه در آینده منجر به انتقال استقامت عضلانی به قدرت عضلانی خواهد شد .
همچنین قضاوت بر سر بازدهی و تاثیر یک گروه عضلانی براساس خستگی عضلانی موضعی گمراه کننده و خطا می باشد . گاها افراد مبتدی تا زمانی که به حرکت عادت کنند احساس خستگی عضلانی در یک بخش غیر معمول می نمایند . بهرحال نقطه ضعف ( Weak link ) می تواند علت اصلی بروز این پدیده باشد .
پمپ خون عضلانی ( دم )
بلافاصله پس از اجرای تمرینات با وزنه عضلات ممکن است 15 تا 30 دقیقه پر و سفت ( دم ) باقی بمانند . پمپ خون عضلانی بر اثر محصور شدن پلاسما در داخل عضلات حاصل می گردد . در طول انقباض عضلانی المان های Contractile ( منقبض کننده ) از خود نیرویی به سمت داخل آزاد می کنند و بدین ترتیب بر قطر عضله افزوده و از طول آن کاسته می شود . در خلال انقباض های شدید عضلانی این نیرویی به سمت داخل بصورت لحظه باعث انسداد عروق و برگشت خون به عضله مورد تمرین می شود افزایش فشار خون از طریق مویرگ های انباشته از خون به پلاسما فشار واردمی سازد تا داخل فضای مابین سلول های عضلانی شوند .
بدنسازها معمولا حرکات پمپ کننده خون در عضلات را قبل از رفتن روی سن مسابقه انجام می دهند برای اکثریت این پمپ خون عضلانی یا همان دم هیچ سودی بجز افزایش اعتماد به نفس ندارد بهرحال عدم دستیابی به پمپ خون عضلانی یکی از علائم تمرین زدگی عارضه تمرین بیش از حد می باشد . حجم مایع داخل عضله و احتمالا حجم خون زمانی که سطح ذخیره گلیکوژن پایین باشد کاهش می یابند دوچرخه سواری و شنا کردن با شدت نیز موجب پمپ خون عضلانی دم عضلانی می گردد .
سوزش عضلانی
احساس سوزش عضلانی در طول اجرای حرکات خاص با وزنه و یا در تکرارهای زیاد بدلیل تجمع و انباشته شدن اسید در عضله در حال خسته شدن ایجاد می گردد .
در گلیکوسیز یا شکسته شدن گلوکز غیر هوازی از کربوهیدرات استفاده می شود و آب و اسید و یا همان یونهای هیدروژن آزاد تولید می گردد این اسید در صورتی که جریان خون مسدود شده باشد بطور کامل تصفیه نمی شود . عروق داخل عضلات بصورت موقتی بدلیل انقباض عضلات حاصل در طول اجرای تمرین با شدت مسدود می گردد .
بدین ترتیب اسید مازاد بر روی گیرنده های عصبی تاثیر گذاشته و ایجاد یک نوع احساس سوزش موضعی می نماید . انباشته شدن اسید مازاد همچنین از انقباض عضلانی ممانعت می نماید . اسید با کلسیم واکنش کردهو بدین ترتیب عملا آن رابرای انقباض عضلانی بی استفاده می نماید . اگر این امر مرتب ادامه پیدا کند عضله برای افزایش بازدهی خود در آینده شروع می کند به تطبیق خود با این استرس بیشتر حرکات اصلی و چند مفصلی مثل اسکوات ، پرس سینه ، و ددلیفت نسبتا دارای انقباض عضلانی دینامیک می باشند . یعنی عضلات واین فرصت را دارند که بصورت لحظه ای ما بین تکرارها استراحت کنند این شرایط معمولا به دلایل ذیل حاصل می گردد .
انتقال طبیعی فشار به استخوان ها در خلال انقباض کامل عضلانی برای مثال قفل مفصل زانو در بالاترین نقطه حرکت اسکوات و مفصل آرنج در بالاترین نفطه حرکت پرس سینه .
انتقال فشار به عضلات یاری کننده مثلا در حرکت پرس سینه فشار بر روی عضلات دلتوئید جلویی و پشت بازو منتقل میشود . در قیاس با آن حرکات تک مفصلی مثل جلو پا با دستگاه یا قفسه سینه با دستگاه نسبتا دارای انقباض عضلانی استاتیک می باشند . یعنی نیاز است که عضله در بیشتر بخش های حرکت منقبض بماند .
قضاوت بر روی میزان تاثیر یک حرکت از نقطه نظر احساس سوزش عضلانی اساسا اشتباه است سوزش عضلانی بر خلاف باور اکثریت هیج ارتباطی با چربی سوزی ندارد . با وجودی که سوزش عضلانی بدلیل ارتباط مستقیم آن با نوعی از تمرینات استقامتی عضلانی یکی از نشانه های تمرین موثر می باشد ولی در جهت ارتقاء قدرت و یا افزایش حجم عضلانی تاثیر چندانی ندارد .
در واقع حرکتی که ایجاد سوزش عضلانی نکند به لحاظ افزایش قدرت و رشد عضلانی ارجح تر می باشد برای مثال حرکت پرس پا با دستگاه که یک حرکت پایه و اصلی می باشد به مراتب از حرکت جلو پا با دستگاه که یک حرکت تفکیکی می باشد چه به لحاظ افزایش قدرت و چه به لحاظ سایز عضلانی موثرتر می باشد .
بهرحال مکمل کردن حرکات استقامتی عضلانی به حرکات اصلی و پایه در آینده منجر به انتقال استقامت عضلانی به قدرت عضلانی خواهد شد .
همچنین قضاوت بر سر بازدهی و تاثیر یک گروه عضلانی براساس خستگی عضلانی موضعی گمراه کننده و خطا می باشد . گاها افراد مبتدی تا زمانی که به حرکت عادت کنند احساس خستگی عضلانی در یک بخش غیر معمول می نمایند . بهرحال نقطه ضعف ( Weak link ) می تواند علت اصلی بروز این پدیده باشد .