Mohsen
۱۳۸۹-۰۵-۲۹, ۱۱:۲۹ بعد از ظهر
بشير آنلاين: مسابقات قهرمانی آسیا در حالی انجام شد که در اغلب اوزان با همان نگاه اول می‌شد تشخیص داد که چه نفراتی صاحب مدال می‌شوند. چرا که در برخی اوزان تعداد شرکت‌کنندگان به عدد 5 نمی‌رسید و در بعضی دیگر اختلاف بین نفرات به حدی زیاد بود که حتی افراد عامی هم نمی‌توانستند در تشخیص قهرمان دچار اشتباه شوند، اما در همین مسابقه‌ای که می‌شد به سادگی آن را قضاوت کرد، داوران آسیایی اشتباه‌های عجیب و غریبی مرتکب شدند که هیچ توضیحی برای توجیه آنها وجود نداشت. این مسابقات شاید احقاق از داوران ایرانی بود که سنگین‌ترین مسابقات داخلی را با حضور بیست‌سی نفر در هر وزن با کمترین اشتباه ممکن قضاوت می‌کنند و عاقبت هم مورد انتقاد قرار می‌گیرند. رقابت‌های قهرمانی 2010 آسیا، مجال مناسبی بود برای اینکه مطمئن شویم داوران ایرانی بهترین داوران آسیا هستند. در ادامه به 6 اشتباه فاحش قاضیان مسابقات قهرمانی آسیا اشاره می‌کنیم.
1ـ وزن 60 کیلو. نادیده گرفتن نجم‌الدین
اولین اشتباه داوران آسیایی در وزن 60 کیلو رقم خورد. جایی که مهدی حیدری، نجم‌الدین عبدالله و بولی برای کسب مدال رقابت می‌کردند. فارغ از اینکه نگاه متعصبانه‌ای به نماینده کشورمان داشته باشیم، رده‌بندی این وزن کاملاً می‌توانست تغییر کند. نجم‌الدین که مقام پنجمی جهان در سال 2008 را نیز در کارنامه داشت، به مراتب بهتراز حریف چینی بود، اما داوران ترجیح دادند مدال طلا را به پولی هدیه کنند.
2ـ وزن 70 کیلو. حیرت یوسف
یوسف کریمی که مدال طلا را سال پیش به عبدالصمد سازلی واگذر کرده بود، امسال در بهترین شرایط روی صحنه آمد و در روز مقدماتی تقریباً در همه فیگورها از حریف مالزیایی جلو افتاد. در این وزن به نظر می‌رسید رقابت برای کسب مدال طلا میان یوسف کریمی و وحید رفتار همدانی باشد و عبدالصمد در بهترین حالت به مدال برنز برسد، اما در زمان اعلام نتایج، در مقابل چشمان حیرت‌زده یوسف کریمی، نام حریف به عنوان قهرمان خوانده شد. این یکی از واضح‌ترین خطاهای داوران در مسابقات این دوره بود.
3ـ وزن 100 کیلو. جبران اشتباه
عراقی‌ها که انتظار نتایج بهتری از نفرات اوزان قبلی داشتند، هیچ فکر نمی‌کردند در 100 کیلو صاحب مدال طلا شوند. عنوان اولی جرجیس در واقع تلاش برای راضی نگهداشتن عراق و جبران وزن‌هایی بود که عراقی‌ها می‌توانستند مدال بهتری داشته باشند.
4ـ وزن 100 + کیلو. تشکر از هند
در دسته‌ای که فقط 4 نفر حضور داشتند، مدال برنز هم می‌توانست به عراق برسد، اما داوران ترجیح دادند، تیم 3 نفره هند را دست خالی به کشورشان نفرستند. جاوید علی‌خان اگر عاقل باشد برای همیشه با پرورش‌اندام خداحافظی می‌کند چون 100 سال دیگر هم در هیچ مسابقه بین‌المللی صاحب مدال نمی‌شود.
5ـ دسته 170 ـ بادی‌کلاسیک. حسرت میرنورالهی
در وزنی که قرار بود فقط محمد علامه‌زاده نماینده کشورمان باشد، اشتباه فدراسیون موجب شد دو بادی‌کلاسیک کار دیگر از کشورمان هم به این دسته بیایند. در این دسته روح‌الله میرنورالهی که سال پیش قهرمان شد، در بهترین حالت می‌بایست مدال برنز می‌گرفت که باز هم داوران ترجیح دادند دو ایرانی در یک وزن مدال نگیرند.
6ـ دسته 175 + بادی‌کلاسیک. نگاه زیودار
در وزنی که تیم ملی ایران دو نماینده داشت، هیچ کس تصور نمی‌کرد بدنساز اماراتی مدالی خوش‌رنگ‌تر از برنز داشته باشد. در این دسته که فقط 4 ورزشکار حضور داشتند، هنگام اعلام نتایج خود عاصم انتر هم فکر نمی‌کرد که چنین لطفی در حقش شده باشد. نگاه معنی‌دار رضا زیودار و حیرتی که او از اعلام نتایج داشت، دیدنی و در عین حال متأثرکننده بود.
1ـ وزن 60 کیلو. نادیده گرفتن نجم‌الدین
اولین اشتباه داوران آسیایی در وزن 60 کیلو رقم خورد. جایی که مهدی حیدری، نجم‌الدین عبدالله و بولی برای کسب مدال رقابت می‌کردند. فارغ از اینکه نگاه متعصبانه‌ای به نماینده کشورمان داشته باشیم، رده‌بندی این وزن کاملاً می‌توانست تغییر کند. نجم‌الدین که مقام پنجمی جهان در سال 2008 را نیز در کارنامه داشت، به مراتب بهتراز حریف چینی بود، اما داوران ترجیح دادند مدال طلا را به پولی هدیه کنند.
2ـ وزن 70 کیلو. حیرت یوسف
یوسف کریمی که مدال طلا را سال پیش به عبدالصمد سازلی واگذر کرده بود، امسال در بهترین شرایط روی صحنه آمد و در روز مقدماتی تقریباً در همه فیگورها از حریف مالزیایی جلو افتاد. در این وزن به نظر می‌رسید رقابت برای کسب مدال طلا میان یوسف کریمی و وحید رفتار همدانی باشد و عبدالصمد در بهترین حالت به مدال برنز برسد، اما در زمان اعلام نتایج، در مقابل چشمان حیرت‌زده یوسف کریمی، نام حریف به عنوان قهرمان خوانده شد. این یکی از واضح‌ترین خطاهای داوران در مسابقات این دوره بود.
3ـ وزن 100 کیلو. جبران اشتباه
عراقی‌ها که انتظار نتایج بهتری از نفرات اوزان قبلی داشتند، هیچ فکر نمی‌کردند در 100 کیلو صاحب مدال طلا شوند. عنوان اولی جرجیس در واقع تلاش برای راضی نگهداشتن عراق و جبران وزن‌هایی بود که عراقی‌ها می‌توانستند مدال بهتری داشته باشند.
4ـ وزن 100 + کیلو. تشکر از هند
در دسته‌ای که فقط 4 نفر حضور داشتند، مدال برنز هم می‌توانست به عراق برسد، اما داوران ترجیح دادند، تیم 3 نفره هند را دست خالی به کشورشان نفرستند. جاوید علی‌خان اگر عاقل باشد برای همیشه با پرورش‌اندام خداحافظی می‌کند چون 100 سال دیگر هم در هیچ مسابقه بین‌المللی صاحب مدال نمی‌شود.
5ـ دسته 170 ـ بادی‌کلاسیک. حسرت میرنورالهی
در وزنی که قرار بود فقط محمد علامه‌زاده نماینده کشورمان باشد، اشتباه فدراسیون موجب شد دو بادی‌کلاسیک کار دیگر از کشورمان هم به این دسته بیایند. در این دسته روح‌الله میرنورالهی که سال پیش قهرمان شد، در بهترین حالت می‌بایست مدال برنز می‌گرفت که باز هم داوران ترجیح دادند دو ایرانی در یک وزن مدال نگیرند.
6ـ دسته 175 + بادی‌کلاسیک. نگاه زیودار
در وزنی که تیم ملی ایران دو نماینده داشت، هیچ کس تصور نمی‌کرد بدنساز اماراتی مدالی خوش‌رنگ‌تر از برنز داشته باشد. در این دسته که فقط 4 ورزشکار حضور داشتند، هنگام اعلام نتایج خود عاصم انتر هم فکر نمی‌کرد که چنین لطفی در حقش شده باشد. نگاه معنی‌دار رضا زیودار و حیرتی که او از اعلام نتایج داشت، دیدنی و در عین حال متأثرکننده بود.