Mohsen
۱۳۸۹-۰۷-۰۳, ۰۲:۱۳ قبل از ظهر
بشير آنلاين: محمود ساوالان یکی از مربیانی بود که در مسابقات قهرمانی تهران، تیمی را آماده نکرده بود. او در این باره به خبرنگار بشیر می‌گوید: سال گذشته برای مسابقات انتخابی که در بابل برگزار شد اسپانسر گرفتم رئیس و نایب تهران گفتند مسابقات تیمی نیست و نتایج تیمی حساب نمی‌شود و من شرمندة اسپانسر شدم.
امسال فکر کردم مسابقات انتخابی است و نتایج تیمی نیز محسوب نمی‌شود بنابراین سعی کردم تیم را در تهران شرکت ندهم. اما در کمال تعجب دیدم مسابقات تیمی بود و جوایز تیمی هم داده شد. این اوج ناهماهنگی را در کمیته‌های هیأت تهران را نشان می‌دهد من خودم 6 سال است عضو کمیته فنی تهران هستم ولی تا به حال یک جلسه هماهنگی بین ما برگزار نشد.
از طرفی در هیأت تهران مسئولین در انتخاب سرپرست در مربیان کسانی را مد نظر دارند و انتخاب می‌کنند که آنها نه از مفاخر و نه از پیشکسوتان این رشته هستند و این برای من قابل قبول نیست.
15 سال است در تمام مسابقات حضور فعال دارم و تیم می‌آورم.
29 بار در مسابقات تیم دادم و 2 بار مربی سال شدم و بیش از 13 بار به کمک دیگر مربیان گرجی، درویش و کنگرلو باعث قهرمانی تیم تهران شدیم.
من مردم را قاضی می‌کنم که آیا با تربیت و آماده‌سازی این همه ورزشکار برای مسابقات چرا از ما مربیان استفاده نمی‌شود و چرا جناحی عمل می‌کنند حتی در کلاس‌های آموزشی هم از ما استفاده نمی‌کنند. در انتخاب مربیان تیم ملی نیز ما را نادیده می‌گیرند.
این نشان می‌دهد که پیشینه، سابقه و عملکرد خوب هیچ اهمیتی برای مسئولین تهران ندارد و روابط جای ضوابط را گرفته است. در آخر متوجه نشدم این مسابقه قهرمانی کشور است یا انتخابی تیم ملی.
اگر انتخابی تیم ملی است چرا قواعد و قوانین تیمی می‌گذارید و اولتیماتوم به تیم‌ها و شهرستان‌ها می‌دهند و اگر قهرمانی کشور است چرا نمی‌گذارند به‌صورت باشگاهی عمل کنیم.
هیأت تهران باید قدردان ورزشکاران شهرستانی باشد چرا که سال‌ها با مدال این ورزشکاران افتخار آفرید.
سال گذشته تهران 22 بهمن 300 نفر شرکت‌کننده پرورش‌اندام داشتیم؟ امسال 70 نفر این اختلاف نشانگر این است که خرد جمعی وجود ندارد و تصمیم‌گیری محدود به 2 یا 3 نفر خاص شده است.
امسال فکر کردم مسابقات انتخابی است و نتایج تیمی نیز محسوب نمی‌شود بنابراین سعی کردم تیم را در تهران شرکت ندهم. اما در کمال تعجب دیدم مسابقات تیمی بود و جوایز تیمی هم داده شد. این اوج ناهماهنگی را در کمیته‌های هیأت تهران را نشان می‌دهد من خودم 6 سال است عضو کمیته فنی تهران هستم ولی تا به حال یک جلسه هماهنگی بین ما برگزار نشد.
از طرفی در هیأت تهران مسئولین در انتخاب سرپرست در مربیان کسانی را مد نظر دارند و انتخاب می‌کنند که آنها نه از مفاخر و نه از پیشکسوتان این رشته هستند و این برای من قابل قبول نیست.
15 سال است در تمام مسابقات حضور فعال دارم و تیم می‌آورم.
29 بار در مسابقات تیم دادم و 2 بار مربی سال شدم و بیش از 13 بار به کمک دیگر مربیان گرجی، درویش و کنگرلو باعث قهرمانی تیم تهران شدیم.
من مردم را قاضی می‌کنم که آیا با تربیت و آماده‌سازی این همه ورزشکار برای مسابقات چرا از ما مربیان استفاده نمی‌شود و چرا جناحی عمل می‌کنند حتی در کلاس‌های آموزشی هم از ما استفاده نمی‌کنند. در انتخاب مربیان تیم ملی نیز ما را نادیده می‌گیرند.
این نشان می‌دهد که پیشینه، سابقه و عملکرد خوب هیچ اهمیتی برای مسئولین تهران ندارد و روابط جای ضوابط را گرفته است. در آخر متوجه نشدم این مسابقه قهرمانی کشور است یا انتخابی تیم ملی.
اگر انتخابی تیم ملی است چرا قواعد و قوانین تیمی می‌گذارید و اولتیماتوم به تیم‌ها و شهرستان‌ها می‌دهند و اگر قهرمانی کشور است چرا نمی‌گذارند به‌صورت باشگاهی عمل کنیم.
هیأت تهران باید قدردان ورزشکاران شهرستانی باشد چرا که سال‌ها با مدال این ورزشکاران افتخار آفرید.
سال گذشته تهران 22 بهمن 300 نفر شرکت‌کننده پرورش‌اندام داشتیم؟ امسال 70 نفر این اختلاف نشانگر این است که خرد جمعی وجود ندارد و تصمیم‌گیری محدود به 2 یا 3 نفر خاص شده است.