Mohsen
۱۳۸۹-۰۹-۲۳, ۱۱:۰۴ بعد از ظهر
بشير آنلاين: درحالي كه گفته مي‌شد هيچ تيمي از ايران به دومين دوره بازي‌هاي ساحلي آسيا اعزام نخواهد شد، با آغاز اين رقابت‌ها در مسقط مشخص شد كه ورزشكاراني از كشورمان در سه رشته فوتبال ساحلي، كبدي ساحلي و سه گانه در اين رقابت‌ها حضور دارند! و اتفاقاً شروع موفقيت‌آميزي هم داشته‌اند.
اين در شرايطي است كه قرار بود تيم ملي پرورش اندام هم با 6 ورزشكار راهي عمان شود اما حدود دو هفته پيش بود كه گفته شد هيچ تيم ورزشي از كشورمان به اين مسابقات نخواهد رفت. حالا كه اين بازي‌ها شروع شده، تنها نتيجه‌اي كه مي‌توان گرفت اين است كه كميته ملي المپيك و شوراي برون مرزي چندان اعتقادي به اعزام تيم ملي پرورش اندام نداشته‌اند.
حال اين پرسش به وجود مي‌آيد كه آيا از چند ماه قبل نمي‌شد خبر عدم اعزام تيم ملي پرورش اندام اعلام شود تا بدنسازاني خود را براي اين مسابقات آماده مي‌كردند، اينگونه دچار ضرر و زيان نشوند؟ ورزشكاري مثل بيت‌الله عباسپور كه عملاً از 20 مرداد كه مسابقات آسيايي تمام شده، خود را در شرايط نزديك به مسابقه نگه داشته و يا ملي‌پوشاني مثل يوسف كريمي، رضا باقرزاده و عباس عاقلي ماه‌هاست كه به خاطر مسابقات آسيايي تهران و جهاني هند، رژيم‌هاي سخت غذايي را تحمل كرده و بارها خود را به شرايط مسابقه رسانده‌اند، چرا بايد اين همه هزينه كنند تا عاقبت يك «هيچ» گنده نصيب آن‌ها شود؟
ملي‌پوشان ما گنج قارون ندارند كه هرچه خرج كنند، تمام نشود. آن‌ها هم درگير هزار و يك مشكل و مساله اقتصادي هستند و به ازاي هر روزي كه خود را آماده مسابقه مي‌كنند، هم از كار و زندگي خود باز مي‌مانند و هم ده‌ها هزار تومان خرج اضافي مي‌كنند. در شرايطي كه بابت قهرماني آن‌ها نه از 150 سكه طلا خبري هست و نه از خانه اهدايي، بدنسازان بايد هر روز از جيب خرج كنند و انگار كسي نيست كه به مسئولاني كه تصميم‌هاي اين چنيني مي‌گيرند، بگويد: كمي به فكر ورزشكاران ما باشيد!
http://www.bashironline.com/Upload/Images/fotball_e135aad2.jpg
اين در شرايطي است كه قرار بود تيم ملي پرورش اندام هم با 6 ورزشكار راهي عمان شود اما حدود دو هفته پيش بود كه گفته شد هيچ تيم ورزشي از كشورمان به اين مسابقات نخواهد رفت. حالا كه اين بازي‌ها شروع شده، تنها نتيجه‌اي كه مي‌توان گرفت اين است كه كميته ملي المپيك و شوراي برون مرزي چندان اعتقادي به اعزام تيم ملي پرورش اندام نداشته‌اند.
حال اين پرسش به وجود مي‌آيد كه آيا از چند ماه قبل نمي‌شد خبر عدم اعزام تيم ملي پرورش اندام اعلام شود تا بدنسازاني خود را براي اين مسابقات آماده مي‌كردند، اينگونه دچار ضرر و زيان نشوند؟ ورزشكاري مثل بيت‌الله عباسپور كه عملاً از 20 مرداد كه مسابقات آسيايي تمام شده، خود را در شرايط نزديك به مسابقه نگه داشته و يا ملي‌پوشاني مثل يوسف كريمي، رضا باقرزاده و عباس عاقلي ماه‌هاست كه به خاطر مسابقات آسيايي تهران و جهاني هند، رژيم‌هاي سخت غذايي را تحمل كرده و بارها خود را به شرايط مسابقه رسانده‌اند، چرا بايد اين همه هزينه كنند تا عاقبت يك «هيچ» گنده نصيب آن‌ها شود؟
ملي‌پوشان ما گنج قارون ندارند كه هرچه خرج كنند، تمام نشود. آن‌ها هم درگير هزار و يك مشكل و مساله اقتصادي هستند و به ازاي هر روزي كه خود را آماده مسابقه مي‌كنند، هم از كار و زندگي خود باز مي‌مانند و هم ده‌ها هزار تومان خرج اضافي مي‌كنند. در شرايطي كه بابت قهرماني آن‌ها نه از 150 سكه طلا خبري هست و نه از خانه اهدايي، بدنسازان بايد هر روز از جيب خرج كنند و انگار كسي نيست كه به مسئولاني كه تصميم‌هاي اين چنيني مي‌گيرند، بگويد: كمي به فكر ورزشكاران ما باشيد!
http://www.bashironline.com/Upload/Images/fotball_e135aad2.jpg