گفتگو با علی تبریزی قهرمان قهرمانان جهان

[Senior Manager]

برای قهرمانی با جانم بازی نمیکنم

سه بار قهرمانی قهرمانان جهان ، عناوین متعدد جهانی و اسیایی و استمرار در موفقیت ، علی تبریزی را تبدیل به قهرمانی کرده که از مرزهای دنیای اماتوری فراتر رفته است . او که به دلیل مسائل مختلف نیمی از عمر قهرمانی خود را خارج از مرزهای ایران گذراند ، این روزهای سودای حرفه ای شدن در سر دارد و میخواهد چالشی تازه در زندگی ورزشی خود تجربه کند . او با فروتنی میگوید که هنوز برای رقابت با بهترین های دنیا ، باید نقاط ضعفش را برطرف کند . با علی تبریزی درباره برنامه های آتی اش گفتگویی انجام دادیم که در ادامه میخوانید. ( بشیر )


http://img.bodybuilder.ir/images/97758629782999691154.jpg


http://img.bodybuilder.ir/images/05190559690249177692.jpg


***


* سوالی که ورزشکاران میپرسند را تکرار میکنیم ، علی تبریزی کی حرفه ای میشود؟


-انشاالله از سال آینده در مسابقات حرفه ای شرکت می کنم و سعی دارم قبل از مستر المپیا ، یک مسابقه سبک تر را تجربه کنم .


* مجوزی برای حظور مستقیم در مستر المپیا هم داری؟


- چون 3 بار اورال ( قهرمان قهرمانان ) جهان شدم ، رافائل با جیم منیون صحبت کرده و قرار شد که برای مستر المپیا نیازی به کسب سهمیه نداشته باشم .


* الان مشکل خاصی برای اماده سازی نداری؟


- متاسفانه از ناحیه کتف راست آسیب دیده ام . سعی میکنم تا سال اینده با همین کتف مدارا کنم و بعد از ان درمانش کنم .


* خیلی از اماتورها وقتی به دنیای حرفه ای ها رفتند ، موفقیت قابل ذکری نداشتند . علی تبریزی با این سابقه درخشان در مسابقات اماتوری ، نگران نیست که در رقابت های حرفه ای مثلا جزء 10 نفر اول نباشد؟


- برای مسابقه ای مثل مستر المپیا ، هیچ نگران نیستم که جزء 10 نفر اول نباشم . ولی مطمئنم به جز مسابقه ای در سطح المپیا و ارنولد کلاسیک ، در هر مسابقه ای باشم جزء 3 نفر اول هستم .


* یقین داری که در سطح حرفه ای ها موفق خواهی شد؟


- بله . سال گذشته هم که برای تماشای مستر المپیا رفته بودم ، رافائل سانتونجا اصرار کرد که هرچه زودتر حرفه ای شوم . بهر حال او سالها رئیس کمیته داوران IFBB بوده و دید فنی خوبی دارد .


* اما مثلا روبرت پیوتر کویچ که در سطح اماتوری یکی از رقیبان شما هم بود ، همین هفته پیش در ارنولد کلاسیک بین 14 نفر چهاردهم شد .


- روبرت از اول هم خوب نبود . در مسابقات اماتوری هم هیچ وقت من را شکست نداد . او خیلی زحمت کشیده و حجم خوبی هم دارد ، ولی استیل بدنی او شانسی برایش باقی نمیگذارد .


مابقی گفتگو در فرصت بعدی
( دستام خسته شد تایپ کردم )

[Senior Manager]

* نمونه دیگری از بی توجهی داوران به تازه وارد ها ، بدنسازی مثل ادوارد نون است که یکی از پدیده های امسال بود اما در مستر المپیا اوت شد .

- در مستر المپیا و ارنولد کلاسیک همینطور است . باید سه چهار سال حضور پیدا کنی تا شناخته شوی . شانس موفقیت در سالهای اول بسیار کم است . متاسفانه در مسابقات به ( گنده بدنی ) رای میدهند ولی در همین سطح داورانی هم هستند که بدنسازانی مثل شاون روی ، فلکس ویلر ، فرانسیس بنفاتو را بپسندند . یعنی به اناتومی ، تفکیک و جزئیات رای دهند . مثل همین رانی راکل که با تناسبش دنیس ولف را شکست میدهد ، چون اناتومی قشنگی دارد . از سوی دیگر باید قبول کنیم مسابقه ای در سطح المپیا ، جنگ اسپانسر هاست .

* اتفاقا این سوال بعدی من بود . خیلی ها میگویند که بدون اسپانسر قوی نمیتوان موفق بود . ایا امروز چنین اسپانسری برای شما پیدا شده ؟

- با نمایندگان دو سه شرکت صحبتهایی شده ، ولی ابتدا باید رفت و اعلام حضور کرد . من تا وقتی که در اولین مسابقه ای شکرت نکرده ام نمیتوانم خیلی رو اسپانسر حساب کنم .

* شما در حال حاظر 38 سال سن داری . یعنی دقیقا مشابه شرایطی که تونی فریمن به دنیای حرفه ای ها امد . ایا بهتر نبود سه چهار سال قبل به حرفه ای ها میپیوستی؟

- همان تونی فریمن که مثال زدی ، در این سالها بهتر شده . بدنسازی ورزشی است که تا 45 سالگی میشود آنرا در سطح حرفه ای ادامه داد و من از این جهت نگرانی ندارم .

* معمولا بدنسازانی که در صحنه حرفه ای موفق میشوند مربیان برجسته ای هم دارند . مثل چارز گلس ، چاد نیکولز ، هنی رامبد و ... . آیا قصد داری با یک مربی بزرگ کار کنی؟

- یکی از افرادی که نظر خوبی در مورد حرفه ای شدن من داشت ، همین چارز گلس بود . وقتی مرا دید ، گفت : تا الان کجا بودی؟ او معتقد بود که در سطح حرفه ای ها می توانم موفقیت هایی داشته باشم .

* مربیانی مثل چارز گلس چقدر دستمزد میگیرند ؟

- به خیلی مسائل بستگی دارد ولی معمولا برای یک دوره شش ماهه ، 10 تا 15 هزار دلار میگیرند . البته این رقم ثابت نیست . مثلا من فکر نمیکنم جی کاتلر به هنی رامبد پولی پرداخت کند . چون رامبد با جی کاتلر مشهور میشود و در سال های اینده از این شهرت بهره برداری میکند .

* با حرفه ای ها رابطه داری؟

- بله . با گوستاو بادل ، شهریار کمالی ، دوریان یتس، دنیس ولف و ... اتفاقا دوریان یتس پیشنهاد داد مثل فلکس لوئیس با او و برای شرکت او کار کنم . چون خودش به تازگی خط تولید مکمل های غذایی راه انداخته.

* حرفه ای ها درامد زیادی از بدنسازی دارند ؟

- نه چندان . البته حساب قهرمانان مستر المپیا را باید جدا کنیم . مثلا همین دنیس ولف اولین سالی که به حرفه ای ها رفت درامدی نداشت و دوستانش کمکش میکردند و خیلی خوشحال بود که در یک مسابقه 20 هزار دلار گرفته است . البته کسب درامد به این سادگی هم نیست، دنیس ولف با جانش بازی کرد تا به فینال المپیا برسد!!

* به مساله مهمی اشاره کردی ؛ به هر حال ورزش حرفه ای تبعاتی دارد و عوراضی . ایا از این واهمه نداری که دچار عوارض آن شوی؟

- من از اولین سالی که ورزش کردم تا الان ، خدارا شکر هیچ مشکلی نداشتم . همین دیشب چکاب بودم ، آزمایش خون ، کبد ، کلیه. من همیشه سعی کردم که سلامتی خودم را در الویت قرار دهم . در همین ایران ، بعضی از دوستان را میبینم که برای قهرمانی با خودشان چکار میکنند، تعجب میکنم . من برای قهرمانی با جانم بازی نمیکنم و هیچ وقت هم نخواهم کرد . به عقیده من ، قهرمانی زودگذر است و نباید به هر قیمتی به آن رسید .

* ایا علی تبریزی برای ورود به جمع حرفه ای ها نقطه ضعفی احساس میکند ؟

- نقطه ضعف زیاد دارم . مهمترین ان سایزم است . من باید واقع بین باشم، مثلا زیربغلهایم هنوز حرفه ای نشده . چون وزنه هایی که تا بحال زده ام ، حرفه ای نبوده است .

* آخرین سوال ، اصلا به مسابقات 202 پوندی ها فکر نمیکنی؟

- اصلا دوست ندارم.