پویا
۱۳۸۸-۰۱-۰۹, ۰۹:۱۲ بعد از ظهر
تمرينات ورزشي تأثير عمدهاي روي متابوليسم پروتئين در بدن ميگذارد.
همان طور كه قبلاً گفته شد تمرين ورزشي تغييرات متعددي براي سهولت توليد و استفاده از انرژي در بدن به وجود ميآورد. گاهي اوقات تمرين ورزشي هستة سلول را براي افزايش توليد پروتئينهاي مهم جهت استفاده از انرژي تحريك ميكند. يك نوع پروتئين كه توليد ميشود، مخصوص تحريكات ورزشي است. براي مثال: تمرين با وزنه، افزايش مقدار پروتئينهاي انقباضي عضله را تحريك خواهد كرد. بنابراين، ممكن است عضله افزايش زيادي در اندازه و قدرت به دست آورد، به عبارت ديگر، تمرين استقامت هوازي تشكيل پروتئين ميتوكندري و آنزيم پروتئينهاي آكسي داتيو (Oxidative) را تحريك خواهند كرد، كه توانايي عضله را براي توليد (ATP) از طريق سيستم انرژي اكسيژن بهبود خواهد بخشيد، اما اندازه خود عضله افزايش نخواهد يافت. تحت شرايطي كه ذخاير گليكوژن عضله اندك است، براي توليد انرژي در تمرينات در تمرينات استقامتي هوازي ممكن است از ذخاير پروتئين استفاده شود در حالي كه اين ذخاير پروتئين مانند گليكوژن عضله، كارايي ندارند.
متناسب با نوع تمرين ورزشي، تغذية پروتئين ممكن است براي تقويت رشد عضلاني، توليد آنزيمهاي مورد نياز جهت متابوليسم انرژي يا جهت منبع انرژي استفاده بشود. توليدكنندگان مكملهاي مواد غذايي ورزشكاران به اين دليل سرمايهگذاري كردهاند. به خصوص پروتئين و مكمل اسيدهاي آمينه براي بدنسازان، وزنهبرداران و ورزشكاران انفجاري به عنوان وسايلي كه رشد و قدرت عضلاني را به حداكثر ميرساند، به بازار عرضه كردهاند. يكي از مكمل اسيدهاي آمينه كه براي افزايش حجم عضله و وزن بدن به عنوان وسيلة موثرتري تبليغ ميشود، آنابوليك استروئيدهاي نيروزا است. در ضمن مكملهاي پروتئين را مخصوصاً براي ورزشكاران استقامتي با تلقين اينكه ظرفيت استقامتي را بهبود ميبخشد، عرضه كردهاند.
بحثهايي بين محققان دربارة تغذيه ورزش وجود دارد كه آيا ورزشكاران احتياج به پروتئين اضافي در رژيم غذايي دارند يا خير؟ يك نظر اين است كه ورزشكاران با توجه به (RDA) فقط احتياج به حدود هفتاد و پنج درصد تا يك گرم پروتئين براي هر كيلوگرم وزن بدن دارند. عموماً خود (RDA) مقدار پروتئين بيشتر از حد مورد نياز ارائه ميدهد. از طرفي محققين ديگر، مقداري حدود دو تا سه گرم براي هر كيلوگرم وزن بدن توصيه كردهاند.
همان طور كه قبلاً گفته شد تمرين ورزشي تغييرات متعددي براي سهولت توليد و استفاده از انرژي در بدن به وجود ميآورد. گاهي اوقات تمرين ورزشي هستة سلول را براي افزايش توليد پروتئينهاي مهم جهت استفاده از انرژي تحريك ميكند. يك نوع پروتئين كه توليد ميشود، مخصوص تحريكات ورزشي است. براي مثال: تمرين با وزنه، افزايش مقدار پروتئينهاي انقباضي عضله را تحريك خواهد كرد. بنابراين، ممكن است عضله افزايش زيادي در اندازه و قدرت به دست آورد، به عبارت ديگر، تمرين استقامت هوازي تشكيل پروتئين ميتوكندري و آنزيم پروتئينهاي آكسي داتيو (Oxidative) را تحريك خواهند كرد، كه توانايي عضله را براي توليد (ATP) از طريق سيستم انرژي اكسيژن بهبود خواهد بخشيد، اما اندازه خود عضله افزايش نخواهد يافت. تحت شرايطي كه ذخاير گليكوژن عضله اندك است، براي توليد انرژي در تمرينات در تمرينات استقامتي هوازي ممكن است از ذخاير پروتئين استفاده شود در حالي كه اين ذخاير پروتئين مانند گليكوژن عضله، كارايي ندارند.
متناسب با نوع تمرين ورزشي، تغذية پروتئين ممكن است براي تقويت رشد عضلاني، توليد آنزيمهاي مورد نياز جهت متابوليسم انرژي يا جهت منبع انرژي استفاده بشود. توليدكنندگان مكملهاي مواد غذايي ورزشكاران به اين دليل سرمايهگذاري كردهاند. به خصوص پروتئين و مكمل اسيدهاي آمينه براي بدنسازان، وزنهبرداران و ورزشكاران انفجاري به عنوان وسايلي كه رشد و قدرت عضلاني را به حداكثر ميرساند، به بازار عرضه كردهاند. يكي از مكمل اسيدهاي آمينه كه براي افزايش حجم عضله و وزن بدن به عنوان وسيلة موثرتري تبليغ ميشود، آنابوليك استروئيدهاي نيروزا است. در ضمن مكملهاي پروتئين را مخصوصاً براي ورزشكاران استقامتي با تلقين اينكه ظرفيت استقامتي را بهبود ميبخشد، عرضه كردهاند.
بحثهايي بين محققان دربارة تغذيه ورزش وجود دارد كه آيا ورزشكاران احتياج به پروتئين اضافي در رژيم غذايي دارند يا خير؟ يك نظر اين است كه ورزشكاران با توجه به (RDA) فقط احتياج به حدود هفتاد و پنج درصد تا يك گرم پروتئين براي هر كيلوگرم وزن بدن دارند. عموماً خود (RDA) مقدار پروتئين بيشتر از حد مورد نياز ارائه ميدهد. از طرفي محققين ديگر، مقداري حدود دو تا سه گرم براي هر كيلوگرم وزن بدن توصيه كردهاند.