بیوگرافی (Sohrab Sarabi)سهراب سرابی
بیوگرافی سهراب سرابی
سهراب سرابی اسطوره بدنسازی ایران در 13 فروردین ماه سال 1325 ش. در مشهد متولد شد.
از همان اوان نوجوانی در رشته‌هایی نظیر ژیمناستیک، آکروبات، کشتی، والیبال و... استعداد عجیبی از خود نشان داد و بسیار موفق شد، اما آنچه که بیشتر در سرابی جوان به چشم می‌آمد، بدن بسیار زیبا و خوش تراش وی بود و سرابی جوان از بابت زیبایی بدنش دایماً مورد تحسین تماشاچیان قرار می‌گرفت.
همین تشویقها در نهایت باعث کشیده شدن سهراب سرابی در سن 16 سالگی به تمرینات بدنسازی شد و در همین دوران هنگامی که سرابی جوان در خیابان ارگ (یکی از خیابانهای پر رفت و آمد و معروف آنزمان مشهد بوده است) شخص بسیار ورزیده و قوی هیکلی را مشاهده می‌کند و به اقرار خود هفت بار بصورت دو از فرد مذکور جلو می‌زند تا استیل و فرم بدنی وی را از نزدیک و رو در رو مشاهده نماید. با تعقیب این فرد که محمد رضوی نام داشت سهراب سرابی به محلی که آینده او را در ورزش رقم زد راه یافت.علی رغم این مساله که محمد رضوی به وی، به علت کم سن و سال بودن اجازه تمرین در باشگاه را نداد، اما سهراب سرابی به طور مستمر و پیگیر به انجام تمرینات در منزل با وسایل دست ساز خود همت گماشت.
چندی بعد سهراب سرابی توانست توجه محمد رضوی از قهرمانان وزنه‌برداری استان خراسان و مدیر یک باشگاه بدنسازی را جلب نموده و اجازه ورود به باشگاه را دریافت نماید.
در سال 1344 ش. (1965 م.)، سرابی 18 ساله با قدرت و اراده هر چه تمامتر سه مقام بزرگ در دنیای بدنسازی آن زمان را درو کرد:
.1 قهرمانی کشور در رسته آپولون
.2 قهرمانی آسیا در رسته کوتاه قد و
.3 عنوان سومی جهان
به این ترتیب سه دهه زندگی قهرمانی سهراب سرابی آغاز شد.
همانطور که پیشتر گفته شد بنا به وجود برخی غرض ورزیها، به علت درخشش بدنسازی و اینکه این ورزش نو پا، هم دوش و حتی بهتر از وزنه‌برداری در حال درخشیدن بود، برخی از اشخاص و جریانات باندی توانستند برای مدت 6 سال بدنسازی را فلج، سرابی را خانه نشین و به ملت قهرمان پرور ایران خیانت کنند.
البته سهراب سرابی در طول این شش سال به خدمت نظام وظیفه رفت وارد دانشگاه شد و به عنوان آموزگار نمونه مشغول به کار شد و اجازه نداد تا مشکلات زمانه بر وجودش تسلط یابند و در طی این زمان در صحنه ورزشی مانند رقابتهای وزنه‌برداری دانشجویی حضور یابد.
در سال 1350 ش. همزمان با از سرگیری رقابتهای بدنسازی در کشور، سرابی دوباره با اقتدار به رقابتها بازگشت و با غلبه بر سیرون هامازاسب و کسب عنوان آقای ایران، نشان داد که از چه قابلیتها و توانمندی بالایی برخوردار است.
رقابتهای بدنسازی ایران 1350 ش. به ترتیب ایستاده از راست به چپ: حسین شکوه (با لباس رسمی)، محمد نصیری، سیرون هامازاسب، سهراب سرابی، علی علائی و نصر الله دهنوی
در همین رقابت سهراب سرابی نشان داد که تنها یک بدنساز ماهر و عاری از اخلاق و خصایل پهلوانی نیست، وی با وجود برتری و غلبه بر آقای هامازاسب به احترام وی به روی سکو نرفت و حتی جام قهرمانی خود را به نشان احترام به بزرگی و مقام پیشکسوتی آقای هامازاسب، به وی تقدیم نمود.
این عمل جوانمردانه باعث شد تا سهراب سرابی از درجه قهرمانی به مقام رفیع پهلوانی صعود کند و طنین آوای درود بر پهلوان سهراب سرابی در طول تاریخ بدنسازی ایران طنین افکند.
سهراب سرابی تبریز سال 1357 ش.
البته دشمنی‌ها هنوز ادامه داشت و تا سال 1353 ش. اجازه حضور فعال به بدنسازان داده نمی شد تا اینکه با انجام تغییر و تحولات در فدراسیون وقت، سهراب سرابی به همراه دیگر قهرمانان بدنسازی ایران نظیر آقایان خانقاهی، سید رحمت الله عظیمی، محمد تبریزی و بیضاوی، توانست تا در خلال سالهای 1353 ش. تا 1357 ش. برای میهن خویش افتخار آفرینی کند.
در ذیل عناوین و قهرمانی‌های برجسته پهلوان سهراب سرابی به صورت فهرست وار آمده است:
سال برگزاری سری رقابتها
کشوری آسیایی جهانی
1344 ش. برابر با 1965 م. مقام نخست رسته کوتاه قد در تهران مقام نخست رسته کوتاه قد در تهران مقام سوم رسته کوتاه قد در تهران
1350 ش. برابر با 1971 م. مقام نخست رسته کوتاه قد و کسب عنوان آقای ایران - -
1351 ش. برابر با 1972 م. مقام نخست رسته کوتاه قد و کسب عنوان آقای ایران - -
1352 ش. برابر با 1973 م. مقام نخست رسته کوتاه قد و کسب عنوان آقای ایران مقام دوم رسته کوتاه قد در کوالالامپور، مالزی مقام چهارم رسته کوتاه قد در ژنو، سوئیس
1353 ش. برابر با 1974 م. مقام نخست رسته کوتاه قد و کسب عنوان آقای ایران - مقام پنجم رسته کوتاه قد در ورونا، ایتالیا
1354 ش. برابر با 1975 م. مقام نخست رسته کوتاه قد و کسب عنوان آقای ایران مقام نخست رسته کوتاه قد در سنگاپور -
1355 ش. برابر با 1976 م. مقام نخست رسته کوتاه قد و کسب عنوان آقای ایران مقام دوم رسته کوتاه قد در لاهور، پاکستان -
1357 ش. برابر با 1978 م. مقام نخست رسته کوتاه قد و کسب عنوان آقای ایران مقام سوم رسته 70kg در سنگاپور -
1376 ش. برابر با 1997 م. مقام نخست مقام دوم پیشکسوتان در سئول، کره جنوبی -
سهراب سرابی
هنگامی که زندگی ورزشی؛ قهرمانی سهراب سرابی مورد بررسی قرار می‌گیرد شواهد بسیاری گواهی می‌دهند که او در تاریخ بدنسازی ایران یک اسطوره واقعی و خلل ناپذیر است. پهلوان سهراب سرابی هنگامی جایگاه یک اسطوره در تاریخ بدنسازی ایران را اشغال می‌کند که بدانیم وی با وجود غلبه بر افرادی نظیر احمد اینانلو قهرمان شهیر ترک و به دست آوردن مقام‌های آسیایی و جهانی، متاسفانه به علت بحبوحه سیاسی در سال 1357 ش. و هشت سال تهاجم تحمیلی و ناجوانمردانه دنیا علیه ایران اسلامی از صحنه رقابتها دور بود و عمر قهرمانی وی به هدر رفت و تا سال 1373 ش. که ورزش بدنسازی عملاً تعطیل بود، سرابی هم به علت جبر زمانه نتوانست بر قابلیتها و افتخارات گذشته خویش مهر تائید بزند بزرگواری و مظلومیت پهلوان سرابی هنگامی بهتر درک می‌شود که بدانیم به عنوان مثال احمد اینانلو رقیب دیرینه وی که همیشه در صحنه‌های بین المللی از وی پایینتر بود در تمام سالهای غیبت سرابی به عناوین و مدالهای قهرمانی بین المللی دست می‌یافت. پهلوان سرابی هرگز شکایت نکرد و خم به ابرو نیاورد تا مبادا حیثیت ملی و میهنی اش به زیر سوال رود، وی با وجود اینکه می‌توانست از راهکارهای مختلفی استفاده کند تا دوباره در رقابتهای بین المللی مطرح گردد، اما بنا به مصالح ملی و میهنی از این راهکارها چشم پوشی کرد و در سکوت به آماده سازی خود ادامه داد تا اینکه با وجود خیانتها و ناجوانمردی‌های سردمداران فدراسیون وقت وزنه برداری، توانست در سال 1375 ش. (1996 م.) به عنوان قهرمانی استادان بزرگ آسیا دست یابد و ثابت کند که اگر شرایط زمانه مساعد بود، حداقل برای مدت 31 سال قهرمان بلامنازع ایران و جزء چهره‌های برتر رقابتهای بین المللی قرار می‌گرفت.
البته پهلوان سهراب سرابی با اهدا کردن فرزند قهرمان و شایسته‌ای نظیر سامان دینش را میهن و مردمش ادا کرد و اجازه نداد تا نام ایران و ایرانی از صحنه رقابتهای آسیا و جهان محو شود.
پاسخ با نقل قول
