معرفي و برسي برنامه تمريني مخصوص ((فيتنس))

[arashbandegan]

۱. کاملا از نظر افراد عامه نظر شما رو قبول دارم مهدی جان. ولی از نظر کسانی که با بدنسازی آشنایی دارند و میدونند که چطور رشته ای هست، رسیدن به حد اعلای این رشته آرزوشونه. مردم عادی که آشنایی با این رشته ندارند بیشتر به فکر شکم تیکه کردن ویک کم "تون کردن" به قول خودشون عضله ها هستند. و من فکر میکنم برای این کار گرچه بدنسازی کمک زیادی میکنه والی حتا میشه از ورزشهای دیگه هم استفاده کرد مثل دویدن، رزمی، یا ... به همراه با کمی کار با وزنه. اما مسله "عرفی" به کنار، هر ورزشکاری که وارد یک رشته ورزشی میشه، هدف نهاییش رسیدن به قله هست. مثلا تو وزنه برداری، یا دو میدانی یا .... رفتن به المپیک یک افتخار و کسب مقام اول نهایت حساب میشه. در این ورزش هم اجازه ورود گرفتن به مسابقات حرفه ای نقطه عطف و شرکت کردن و مقام آوردن در این مسابقات نهایت هست (مستر المپیا). رشته پرورش اندام یا همون بدنسازی از ابتدا هم بهش با دیده عجیبی نگاه میشد. الان شما میگی ،باب پاریس، همون زمانی که این افراد مسابقه میدادند، نسبت به زمان خودش اینا آدمهای قول پیکر و بزرگی بودند. چون اولان این رشته و علمش اینقدر پیشرفت نکرده بود و در ثانی افراد زیادی نبودند که کلان این رشته را مورد قبول داشتند. پس این افراد مثل آرنولد یا باب یا فرانک زین یا سرجیو از نظر "عرف" یا همون عموم کسانی نبودند که پرستش بشند گرچه همیشه بدنسازی هم مثل رشتهای دیگه طرفداران خودشو داشته. مثلا از نظر عموم یا عرف "کم نبودن" کسانی که به این افراد میگفتند آدمهای بی عقل، یا خلاف، یا هم*** باز، یا ... مثلا هنوز در آلمان و اروپا به چشم جالبی به این افراد نگاه نمیشه. دهه ۷۰ یا ۸۰ میلادی بدنسازی دوران طلایی نام گرفته چون این ورزش رشد با سرعتی کرد. و جو ودر و مجله ها خیلی سعی کردن که این ورزش رو رو بیارند. البته بدنسازی هم مثل بقیه ورزشها "نیمه تاریکی" هم داره که من نمیخام راجع بهش صبت کنم. ولی نظر عموم و عرف همیشه نسبت به قهرمانان این ورزش متفاوت بوده و بنا به ظرف زمانی مربوطش همون موقع هم این بدنها عجیب و غریب بودند. درسته که الان مصرف دارو زیاده و باس شده که شکم بدنسازان زشت دیده بشه والی جدیدن قانون ای اف بی بی این مساله رو شدیدن تحت نظر داره و باید تقارون و تناسب فدای حجم نشه. پس از انظارمردم عادی همیشه وضیت به همین منوال بوده و ملاک نیست.
۲. در مورد آقای قرآن نویس من ایشون رو نمیشناسم و نظری ندارم. بدن قشنگی داره. اما فکر میکنم اینکه که میگه تو چند هفته قبلش ۸ ام شده تو مسابقات بدنسازی خودش این موضوع رو توجیه میکنه که چرا ایشون تو بادی کلاسیک شرکت کرد. هنوزم اعتقاد دارم که یک نفر مثل ایشون که مشاخاصان برای اول شدن رفته بادی کلاسیک ، نمیتونه دلیل باشه، اگه میتونست تو مسابقات بدنسازی اول میشد. تنها دلیلی که یک نفر میتونه برای کم کردن ۱۵ کیلو وزن عضله داشته باشه، رقابتی بودنشه. لطفآ بهم نگین که بخاطره عشقش به بادی کلاسیک اینکارو کرد!!!! به نظرم با این حساب تمام ایرانیها بادی کلسیک کار حساب میشند چون اکثر وزنشون در مسابقه هول و هوشه ۵ یا ۶ کیلو بیشتر از قدشون هست و این خودش نشون میده که چقدر عضله ساختن کار سختیه. برای اینکه موضوع رو روشن کنم یک چند تا مثال میزنم، دکستر قد: ۱۶۷، وزن مسابقه ای :۱۰۵ کیلو، سیلویو ساموئل قد: ۱۷۰ وزن مسابقه: ۱۰۲ کیلو، دنیس ولف که با آقای علی تبریزی خیلی مقایسه شده !!!: قد: ۱۸۰ وزن مسابقه: ۱۱۷ کیلو، دنیس جمز قد: ۱۷۲، وزن مسابقه ۱۱۵ کیلو، کای گرین قد: ۱۷۲.۵ ، وزن مسابقه ۱۰۰ کیلو، همونطوری که مشاهده میکنید برای رقابتی بودن در سطوح بالا باید بین ۲۰ تا ۳۰ کیلو بیشتر از قد "وزن" عضله خالص و با کیفیت (کات، خشک) علاوه بر آن باید تمامی عضلات در تمامی قسمتهای بدن تناسب و تقارن مناسب داشته باشند و کمر باریک، حالا آیا شما فکر میکنید که حتا بهترین بدنسازان ایران این شرایط را دارند؟؟؟ پس نتیجه میگیرم که بله، عضله آوردن کار راحتی نیست چه برسد به اینکه تمامی شرایط را هم داشته باشی، اگه دقت کنید متوجه میشد که بین ۷ میلیارد جمیعت کره زمین، این ۶ نفر مستر المپیا تنها کسانی هستند که صاحب چنین اندامی هستند، این خودش نشان دهنده نهایت این ورزش هست و اینکه چقدر این ورزش در نوع خودش "افراطی" هست. بنا بر این اگه هدف تنها داشتن بدن نسبتن عظلانی و کم چرب هست بله این ورزش کمک میکنه ولی در سطح مسابقه ای و حرفه ای باید رقابتی بود و اینکار نیاز به عضله داره اونم نه ۵ یا ۶ کیلو بیشتر از قد، بلکه ۲۰ تا ۳۰ کیلو بیشتر ، و تازه، عضله تفکیک شده و کات. اگه هر کسی فکر میکنه کاره سختی نیست، بسم اله!!!

[mahdij]

با تشکر از آرش جان می خوام یک جمع بندی و با اجازه یه خورده بحث بکنیم:
1. در عرف که با هم , هم عقیده ایم.
2. آرش جان به نظرم شما همه شاخنه های بدنسازی را یک کاسه حساب می کنی و غایت نهایی برای آن را مستر المپیا می دانی. بله مستر المپپیا رقابت فوق العاده بزرگ و افراد شرکت کننده در آن لایق ترین بدنسازان هستنند ولی یک سوال مگر چند سال از عمر برگزاری رشته های مثل بادی کلاسیک و فیتنس می گذرد. با توجه به عمر بسیار کوتاه تر این دو نسبت به بادی بیلدینگ جذب کردن این تعداد افراد چه در داخل ایران و چه درخارج از کشور بسیار مهم است. مثلا برای اولین بار در شمال ایران مسابقات بدنسازی برگزار شد که شرکت کنندگان در بادی کلاسیک بیشتر از بادی بیلدینگ بودند.
شما می فرمایید با توجه به ژنتیک ایرانی ها همه بدنسازی های ایرانی بادی کلاسیک کارند . من هم میگم بله نه تنها ایرانی ها بلکه خیلی از ملیت های دیگه (ضمنا تمام قهرمان های ایرانی و سایر ملیت ها معتقدند ایرانی ها چه در بدنسازی و چه در پاورلیفتینگ ژنتیک بسیار خوبی دارند) این شرایط رو دارند
تازه این یه فرصت برای ما ایرانی ها که اگه اینجوری باشه بتونیم راحت تر مقام های بادی کلاسیک رو کسب کنیم و اصلا هم ضعف یه شمار نمی یاد همون کاری که شرق اسیا با توجه به نژاد وژنتیکشون توی خیلی از رشته های ورزشی کردند و الان بسیار موفقند.
این ژنتیک مناسب باعث میشه بدنساز های ایرانی که حرفه ای تر ازبقیه وبه قصد مسابقه کار میکنند ذهنشون رو از دایره بسته فقط بادی بیلدینگ اون هم با هر هزینه وعارضه ای بیرون بکشند. این از نشانه های پویایی این ورزشه که می تونه رشته های مختلفی رو تعریف کنه (حتی رشته ای مثل مچ اندازی) و توی همشون حتی تا سطح قهرمانی جهان مسابقه برگزار بشه و شرکت کردن توی هر رشته دلیل ضعف توی بقیه رشته ها نیست بلکه نشون دهنده اینه که طرف راهش رو برای ادامه این نوع ورزش انتخاب کرده . مثلا اقای قران نویس که توی بیش از 50 عنوان مسابقه قهرمانی در کشور و آسیا وحتی جهانی شرکت کرده ممکنه مسابقات بعدی توی بادی بیلدینگ شرکت کنه ولی نشون داد که اگه زودتر توی ایران به بادی کلاسیک پرداخته می شد می تونست تا حالا مقام های خیلی بیشتری بیاره.( اورال شدن ایشان در میان آلکساندر دنیسنکو مدافع روس عنوان قهرمانی و مارتی پوزی قهرمان اسپانیایی اروپا نیز نشان میده که مال این رشته ساخته شده و از اول هم بایدهمین مسیر روادامه میداد و تغییر سبکش ار سر ضعف نبوده )
شما می فرمایید تنها دلیلی که یک نفر میتونه برای کم کردن ۱۵ کیلو وزن عضله داشته باشه، رقابتی بودنشه من هم قبول دارم ولی همین اقای قران نویس وقتی برای مسابقه ای از اون میخواستند 2 کیلو وزن کم کنه مخالفت میکرد و میگفت با هزار زحمت 2 کیلو عضله کسب کردم وقبول نمی کرد ولی الان که اینقدر وزن کم کرده میگه در حال حاضر شگردهایی یاد گرفته‌ام که با 85 الان 13 کیلو وزن کمتر، 2چند برابر آن سال سایز دارم و علم اینکار رو کسب کردم ...پس نتیجه رو آوردنش به بادی کلاسیک نه عشق به بادی کلاسیک بلکه افزایش علم و تجربه و پیدا کردن بهترین انتخاب برای نمایش بدنش بوده .( ایشان گفته یه سیستم تغذیه و تمرین ابداع کرده ام که با استفاده از این سیستم کاملا بی عارضه در کمترین زمان و صرف کمترین هزینه بهترین نتیجه را به دست آورید. نام این سیستم را جادوی پرورش اندام گذاشته ام.)
کسب عضله برای هر هکدام از شاخه ها و رشته های بدنسازی مشکل است نه فقط برای بادی بیلدینگ و در خود مستر المپیا در حال حاضر جلوتر از عضله بیشتر تناسب وتقارن است که باعث میشود دکستر جکسون بالاتر از امثال تونی فریمن و مارکوس رول قرار بگیرد. ضمن اینکه وقتی در مورد یه ورزش صحبت می کنیم باید نصف جمعیت جهان که خانم ها هستند رو در نظر بگیرم که به نظرم اصلا نهایت و آرمان خانم ها در بدنسازی مسابقات مستر زنان نیست ( شاید!!! این مسابقات زحمت بیشتری رو هم طلب کنه )
خواهی نخواهی بادی کلاسیک در حال اوج گرفتن است و بی اهمیتی و سبک شمردن این رشته فقط باعث میشه ما مدال هایی رو که به قول ارش جان برای ژنتیک ما ساخته شده از دست بدیم. ضمن اینکه این رشته برخلاف المپیا تست دوپینگ داره و همه معتقدیم که سالمتره... همه عضلات المپیایی ها با تمرین به دست نیامده ضمن اینکه منکر زحمات فوق العاده طاقت فرسای اون ها نمی شم)
راستی آرش جان دقت کردی این قسمت مخصوص فیتنسه و ما داریم راجع به بادی کلاسیک بحث میکنیم.

[arashbandegan]

مهدی جان من نگفتم نمیشه از بدنسازی شاخه برداری بشه (بادی کلاسیک، فیتنس). از نظر من ایندو "نقص" هم حساب نمیشه اگه کسی بخاد شرکت کنه. دلیلی نداره که همه بتونن با ۱۷۰ سانت قد ۱۱۰ کیلو وزن داشته باشند (چون ژنتیکشو ندارن). ولی من منظورم این بود که "نهایت" این ورزش (بدنسازی) حرفه ای بودن و مستر المپیا شدن هست. الان جدیدن تو المپیا مسابقه بیکینی زنان هم گذاشتن چرا؟ چون طرفدار داره!! بدانها **** تره و جذابتره، بلیت خوب فروش میره. هم پرومترها و هم قهرمانان پول خوبی میگیرند اگه گرایشی طرفدار داره و میتونه هم از همه نظر رشد کنه چرا که نه؟ پروموتر ها و قهرمانها به فکر پول هستند، که هر دو به هدفشون میرسند. ببینید از نظر ژنتیک نمیشه نظر کلی داد، این ورزش انفرادی هست پس باید "نفر" رو ارزیابی کرد. نمیشه "استروتیپ" کرد. گفت ایرانی ها اینطوری هستند، گر چه تا به حال حتا " یک" ایرانی هم تو مستر المپیا شرکت نکرده جز شهریار کمالی، ببینید شما مثال آقای قرآن نویس رو میزنی منم مجبورم در مورد ایشون حرف بزنم. ملومه که ایشون نمیخاد در مسابقات "بدنسازی" حتا ۲ کیلو هم عضله از دست بده، چون به عضله خیلی زیادتری هم نیاز داره تا "رقابتی" باشه. ولی برای "اول" شدن تو بادی کلسیک مسلمه که ۱۵ کیلو کم کرد این مثل روز واضحه. اینو بگم با تمام احترامی که به ورزشکاران قائل هستم این حرف آقای قرآن نویس رو اصلان قبول ندارم، واقعن خنده داره که شما بتونی با از دست دادن ۱۵ کیلو وزن عضله، تازه ۲ برابر قبل سایز داشته باشی به این میگن bullshit. بذار یک چیزی رو همینجا بگم، هیچ جادویی وجود نداره اگه داشت که الان همه جا پر ازجادوگرانه بدنسازی بود، بدانسازا این خاصیت شونه که سرو صدا ایجاد کنند، همه دنیا همینه، مخصوصن وقتی که مقام کسب کنند، منظورم شخص خاصی نیست کلان اینطوریه. "سیستم جادویی" همش چرته. هیچ سیستم جادویی وجود نداره که شما ۱۵ کیلو کم کنی بازم ۲ برابر قبل گنده تر باشی این نه با عقل نه علم جور در میاد. مکانیسم رشد عضله مشخص هست و راه رسیدن بهش هم همینطور. اینا همش بازار گرمی خودشونه. که میبینم خیلی هم موفقه. شما میگی تو تمام رشتهها کسب عضله مشکله. من میپرسم : کسب ۶ کیلو عضله مشکل هست یا ۳۰ کیلو؟ یا فیتنس که فقط با قد هماهنگی میخاد!!! بله مستر المپیا تنها عضله نیست من در پست قبلی هم اشاره کردم باید تناسب، تقارن در همه جای بدن هم علاوه بر عضله باشه تازه فرم خود عظلات هم مهمه، به همین خاطره که کار هر کسی نیست و به همین خاطر که من بهش میگم "غایت" این ورزش (بدنسازی) مسلمن، فیتنس یا بادی کلاسیک نیست و نمیتونه باشه چون گرایش گرفته شده از خود "اصل" هست. یعنی فیتنس که اصلان جنبه سر گرمی داره. بادی کلاسیک هم که اینقدر صحبت تقارن و توازن رو میکنه این چیزه جدیدی نیست این تو بدنسازی هم همینه شما خودت مثلن گفتی دکستر، این که شد همون کپیه بدنسازی منتها تو سایز کوچکتر که باز گفتم این برمیگرده به میزان عضله.
رشد همش اقتصاد هست اگه پول توش باشه رشد میکنه نباشه نمیکنه. البته فکر میکنم کسانی که نمیخوان یا درست تر بگم "نمیتونن" عضله کافی کسب کنن این راهه خوبیه که پیش رو دارند هم مقام راحت بیارن و هم پول، پس احتمالا رشد میکنه. همونطوری که اشاره شد تست دوپینگ و اینکه زیاد زحمت نمیخاد و سریع الحصول تر هست. مشکل اینجاس که متاسفانه ظاهرا تو ایران اینقدر که به دارو فکر میکنن به تغذیه و تمرین صحیح و تلاش فکر نمیکنن. این خودش یکی از بزرگترین نقاط ضف هست، شما اگه تغذیه صحیح نباشه و تمرین خوب نکنی امکان نداره به سطوح بالا برسی ضمن اینکه مصرف دارو در ایران اصولی نیست هر کسی دکتر شده و تجویز میکنه. طوریکه حتا وزنه برداری ایران که تو دنیا مطرحه همه تستشون دوپینگی در میان شما دیگه از همین جاش بگیرو برو!! هر چیزی راه و روشی داره. اگه اینا نبود که خیلی از همین المپیا ایها نمیتونستن ۱۵ تا ۲۰ سال تو اون سطح مسابقات شرکت کنند و چیزیشون نشه. تا روشهای غلط و سیستمهای من در آوردی و دوزهای خنده دار دارو رواج داره وضیت بدتر میشهه که بهتر نمیشه.

[masoot]

دوست عزیز برنامه اولی که شما دادی تو صفحه اول ... ست های چندتایی ؟

یعنی تا حد خستگی بستگی به خودمون داره ؟

تا هر چقدر که بدنمون کشید ؟

[Challenger]

اقا این برنامه ای که گزاشتین برا همس یعنی من که وزنم ۷۸ و قدم هم ۱۷۲ میتونم استفاده کنم؟
تازه از امروز میخوام شروع کنم برنامه ای ندارم شکم هم دارم
۲۲ سالم هست.