حادثه‌ای که به خیر گذشت: در حاشیه مسابقات پرورش‌اندام قهرمانی باشگاه‌های تهران
بشير آنلاين: پیش از این اعلام شده بود که مسابقات پرورش‌اندام ردة بزرگسالان در روز جمعه و طی دو وعده صبح و بعدازظهر برگزار خواهد شد، ولی بعداً به صلاحدید مسئولین برگزاری قرار شد، تمامی 10 ردة وزنی بزرگسالان پرورش‌اندام از ساعت 14 به رقابت بپردازند.
* روز پنجشنبه در پی اعتراض یک ورزشکار به نظر داوران، حوادث تلخی رخ داد و دقایقی از مسابقات با درگیری لفظی و فیزیکی سپری شد. گویا این ورزشکار به حکمی که داوران صادر کرده بودند، معترض بود که موضوع با ورود حراست و پلیس خاتمه یافت.
* روز جمعه در خلال برگزاری رقابت‌های بزرگسالان، چندین بار توسط مجری مسابقات اعلام شد: «امروز ورزشکار اخلاق انتخاب خواهد شد» و انتخاب ورزشکار بااخلاق در روز جمعه و آن هم فقط برای یک ردة سنی و درگیری روز گذشته باعث شد خیلی‌ها احتمال این را بدهند که این عنوان به نوعی برای جلوگیری از اعتراض ورزشکاران به داوری باشد. ذکر عنوان «قهرمان قهرمانان استان تهران»، به روی شمایل به این احتمال قوت بخشید. سعید براتی ورزشکار بااخلاق و خوش‌روی پرورش‌اندام در نهایت به عنوان ورزشکار اخلاق انتخاب شد.
* سعید براتی که نتوانست در وزن 85 کیلوگرم به جمع شش نفر فینالیست راه یابد، با ادای احترام به داوران صحنه را ترک کرد.
صابری‌نیا: رقیب، رفیق، پزشک
همه چیز خوب پیش می‌رفت تا اینکه به وزن 90 کیلوگرم رسید. پرورش‌اندام‌کار این دسته وزنی ناگهان به روی زمین افتاد. محسن صابری‌نیا رقیب او روی صحنه به کمک او رفت و بعد از دقایقی ورزشکار مصدوم به رقابت بازگشت. هنگامی که محسن صابری‌نیا، رضا رضایی و عباس قلی‌زاده به جلو فراخوانده شدند تا به رقابت برای اول تا سومی بپردازند دوباره حال وی دگرگون شد و این بار با وضع ناگواری نقش بر زمین شد. در این میان احمد بلاسی، خسرو محمدی، امیر بیات، محمدعلی عبداللهی به کنار صحنه رفتند و خود را به او رساندند. در این میان تلاش محسن صابری‌نیا برای کمک به رقیب خود دیدنی و ستودنی بود. در حالی که دیگر رقبا در کناری ایستاده یا در حال فیگورگیری بودند. صابری‌نیا با رساندن دستگاه اکسیژن شخصی خود و برخی از اعمال کمک‌های اولیه همانند یک پزشک جای خالی پزشک مسابقات را پر کرد و مورد تشویق تماشاگران قرار گرفت.
صابری‌نیا در این باره می‌گوید: «تلاش برای کمک به یک رقیب و در ادامة آن تشویق اطرافیان و به‌خصوص مسئولین از جمله محمدعلی عبداللهی برایم شیرین‌تر و باارزش‌تر از عنوان ورزشکار اخلاق بود».
این حادثه رخ داد و خدا را شکر که برای ورزشکار اتفاق جبران‌ناپذیری پیش نیامد، ولی اگر اتفاقی رخ می‌داد، چه کسی جوابگو بود. آن موقع چه کسی می‌خواست جواب خانوادة او و وجدان خود و رسانه‌ها را بدهد و چه تضمیمی بود که پرورش‌اندام دوباره به سال‌ها قبل عقب‌نشینی نمی‌کرد و در چشم مسئولین بدنام نمی‌شد. ورزشی که با همین وضعیت همواره مورد هجوم انتقادات بسیاری است، در صورت بروز اتفاقی ناگوار چه وضعیتی پیدا خواهد کرد؟
مربی یا سرپرست تیم که همواره خود را در موفقیت‌های ورزشکاران خود سهیم می‌دانند، و در آن شریک می‌شوند در این اتفاقات باید پاسخگو باشند و امیدواریم مسئولین هیأت تهران و در رأس آن، آقایان بلاسی، محمدی و عبداللهی که مدیریت آن را برعهده دارند، همچون گذشته از حقوق این ورزش و ورزشکاران آن دفاع کنند.
پاسخ با نقل قول
