استفاده از كربوهيدرات در حين فعاليت ورزشی
گليكوژن عضله براي دوباره سازی (atp) جهت انقباض مداوم عضلانی به كار برده مي شود. همان طوری كه در فصل قبل گفته شد، گليكوژن در تارهای عضلانی ft تنها منبع سوخت براي دستگاه انرژی اسيد لاكتيك است كه در نوع تمرين بي هوازی شديد استفاده می شود. به علاوه، گليكوژن در تار عضلانی st سوخت برتر براي سيستم انرژي اكسيژن در حين ورزش هوازی شديد می باشد. مقدار مصرف منابع گليكوژن عضله، اصولاً به چگونگي شدت تمرين بستگي دارد. اگر ورزش بي هوازي خيلي شديد انجام مي دهيد، گليكوژن را در تارهاي ft به مقدار زياد و سريعي استفاده خواهيد كرد، اين نوع از ورزش ها ممكن است به توليد سريع اسيد لاكتيك و به دنبال آن افزايش خستگي زودرس منجر شود. در حين ورزش هاي هوازي از تركيب گليكوژن عضله و چربي ها به عنوان منابع انرژي در تارهاي عضلاني ft خودتان استفاده خواهيد كرد. ولي، همان طوري كه شدت ورزش هوازي خودتان را افزايش مي دهيد، از گليكوژن بيشتري نسبت به چربي ها استفاه خواهيد كرد، زيرا گليكوژن سوخت مناسب تري است. در حقيقت، وقتي كه از گليكوژن به جاي چربي استفاده مي كنيد، متناسب با تجربه اي كه داريد، حدود هفت درصد انرژي بيشتري را به دست خواهيد آورد. چنانچه از آمادگي بسيار خوبي برخورداريد، ممكن است قادر به استفاده از گليكوژن عضلاني در تارهاي st خودتان باشيد و ورزشتان در درصد بالايي از حداكثر اكسيژن مصرفي بدون تجمع زياد اسيد لاكتيك اجرا خواهد شود و بنابراين، تمرين را در يك مدت زمان طولانی ادامه خواهيد داد.[/size]