یاد یک خاطره از دورانی نه چندان دور ، دلیل ایجاد این تاپیک شد
دو سالی بود که بدنسازی رو شروع کرده بودم و اوایل تمرینات نسبتا سنگین اسکاتم بود .... فکر کنم وزنه حدود 120 کیلو بود ( که برای اون موقع وزنه راحتی نبود ) بعد از سه تکرار و در تکرار چهارم بعد از اینکه کمی از حالت 90 بالاتر اومدم نیاز به کمک پیدا کردم و یار تمرینیم هم که اصلا حواسش به من نبود کمی وزنه رو در همون حالات با زور زدن نگه داشتم .... اما بی انصاف بالا اومدن تو کارش نبود ( اصولا زیر وزنه خیلی سخت کوشم و به وزنه اجازه نمیدم در صورت سنگیم بودن به پایین برگرده و ضمناً همین عادت هم باعث آسیب کمرم شد ) نا خودآگاه دوتا دستم رو از هالتر آزاد کردم و گذاشتم روزی زانوهام و وزنه رو بلند کردم .... بعد از این بود که خدا رو شکر کردم زمانی که دستم به هالتر نبوده تعادل وزنه بهم نخورده و به خودم یا کس دیگه ای آسیب نزدم
از اون به بعد همیشه قبل از اینکه به وزنه دست بزنم خدا رو یاد میکنم و با نام اون شروع میکنم