رژیم غذایی در بیماریها

[آقا تختی]

رژیم‌های دیابت‌ آفرین


محققان به تازگی دریافته‌اند غذاهای نشاسته ‌دار از قبیل برنج سفید و نان ، احتمال ابتلا به بیماری دیابت را در زنان سیاه ‌پوست و زنان چینی افزایش می ‌دهد، اما اضافه كردن بعضی از حبوبات سالم به رژیم غذایی می‌ تواند این خطر را كاملاً معكوس كند.
با این ‌حال، یافته‌های محققان نشان‌ دهنده این است كه خطر دیابت در زنان سیاه ‌پوستی هم كه كربوهیدرات های تصفیه شده خوراكی مصرف می‌ كنند، رو به افزایش است. همچنین مطالعات حاكی از آن است زنانی كه مقدار زیادی فیبر مصرف می ‌كنند، از نظر ابتلا به دیابت در معرض خطر كمتری هستند.
محققان دانشگاه بوستون بیش از 40 هزار زن سیاه ‌پوست آمریكایی را در سال 1995مورد مطالعه قرار دادند. بعد از 8 سال، 1938 نفر از این زنان به دیابت نوع 2 مبتلا شده بودند. در طی این مدت، معلوم شد این زنان بیشتر غذاهایی را مصرف می‌ كردند كه خطر ابتلا به دیابت را در آنها افزایش می ‌داد اما كسانی كه بیشتر غذاهای فیبردار از قبیل غلات سالم مصرف كرده بودند، در معرض خطر كمتری قرار داشتند.
محققان از این مطالعه نتیجه گرفتند كه زنان سیاه‌ پوست می ‌توانند با استفاده از غذاهای با فیبر بالا خطر ابتلا به دیابت را در خود كاهش دهند. با این حال در این مطالعه كارشناسان دریافتند زنانی كه در روز 9/5 گرم فیبر مصرف كرده بودند، خطر ابتلا به دیابت در آنها نسبت به زنان دیگر 18 درصد كاهش یافته بود.
كارشناسان معتقدند كه گنجاندن منابع فیبر در رژیم غذایی نسبتاً آسان است. یك تغییر ساده در رژیم غذایی از نان سفید به نان گندم یا جانشین كردن یك فنجان سبوس گندم یا جو به جای برنج ، فرد را از یك طبقه ‌بندی غذایی با فیبر پایین به یك طبقه معتدل غذایی هدایت می ‌كند، البته با كاهش 10 درصدی احتمال ابتلا به دیابت. البته چنین غذاهای سالمی به علت وجود منیزیم می ‌توانند احتمال ابتلا به فشار خون را نیز كاهش دهند.

اما در مطالعات بعدی، محققان 64هزار زن چینی را برای مدت 5سال مورد مطالعه قرار دادند و به طور مرتب رژیم غذایی‌ و دیگر عاداتشان را مورد بررسی قرار دادند. در طی این مطالعه 1608 زن چینی به دیابت مبتلا شدند.
در این مطالعه زنانی كه كربوهیدرات‌های بیشتری را از قبیل برنج مصرف كرده‌ بودند، بیشترین تعداد مبتلایان به دیابت را تشكیل می ‌دادند، به طوری كه خطر ابتلا به این بیماری در آنها 28 درصد نسبت به زنانی كه بیشتر نان مصرف كرده ‌بودند، افزایش یافته بود.
این طور كه مشخص است، در رژیم غذایی قسمت عمده‌ای از جمعیت جهان برنج و كربوهیدرات را می ‌توان دید. با این حال این اطلاعات نشان می‌ دهند كه در آینده كربوهیدرات‌های تصفیه‌ شده خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را در میان مردم جهان افزایش خواهند داد.

[آقا تختی]

رفع گرفتگي عضلات با غذاها


موقع پياده‌روي، موقع ورزش، و حتي گاهي موقع استراحت، ممکن است عضلات‌تان بگيرد و گاهي اين گرفتگي‌هاي عضلاني‌تان ممکن است با درد شديدي همراه شود که بعضا قابل تحمل نيست. اما اصلا چرا دچار گرفتگي عضلاني مي‌‌شويم و آيا اين گرفتگي‌ها با برنامه غذايي ما ارتباطي دارند يا نه؟
با دکتر علي کشاورز، متخصص تغذيه، در همين رابطه صحبت کرده ايم.
گرفتگي عضلاني که بيشتر در ورزشکاران و مادران باردار اتفاق مي‌افتد، زماني رخ مي‌دهد که عضله دچار اسپاسم شديد شده و در آن وضعيت باقي مي‌ماند.
دکتر علي کشاورز، متخصص تغذيه و رژيم درماني، مي‌گويد: «مغز از طريق اعصاب، پيام‌هايي را به عضلات مي‌فرستد. وقتي اين پيام‌ها از اعصاب به عضلات رسيد، يک سري فرآيند مرتبط با حرکت مواد معدني در داخل و خارج عضله، به انقباض آنها منجر مي‌شود. از آنجا که سديم و کلسيم به طور معمول در خارج سلول‌هاي عضلاني قرار دارند و پتاسيم در داخل سلول است، وقتي پيام از مغز به عضله مي‌رسد، کلسيم به داخل سلول‌هاي عضلاني و پتاسيم به خارج منتقل مي‌شود. اين عمل به يک فعاليت الکتريکي در طول عضله مي‌انجامد که انقباض عضله حاصل آن است. حال اگر تعادل اين املاح به هم بخورد، يعني کاهش يا افزايش غير معمول کلسيم، سديم و پتاسيم در خون (عواملي که باعث انقباض عضله و جلوگيري از بازگشت آن به وضع اول ‌شود) دقيقاً موجب شکل گيري چيزي خواهد بود که ما به آن مي‌گوييم گرفتگي عضله.»
گرفتگي عضلاني؛ چرا و به چه علت؟

دکتر کشاورز درباره عوامل ايجاد کننده گرفتگي مي‌افزايد: «همان‌طور که گفتم در صورت به هم خوردن نسبت کلسيم، سديم، پتاسيم و منيزيم يا افزايش مقدار کلسيم خون نسبت به ساير فاکتورها، گرفتگي عضلات اتفاق مي‌افتد.
در صورت به هم خوردن نسبت کلسيم، سديم، پتاسيم و منيزيم يا افزايش مقدار کلسيم خون نسبت به ساير فاکتورها، گرفتگي عضلات اتفاق مي‌افتد.


به علاوه موارد ديگري از قبيل مصرف برخي داروهاي خاص نظير داروهاي ادرارآور، ورزش کردن به دليل تجمع اسيدلاکتيک، در بارداري به علت اينکه نسبت مواد معدني در خون به هم مي‌خورد و مصرف زياد از حد برخي مواد غذايي از قبيل لبنيات و موادغذايي که حاوي کلسيم، سديم هستند يا مصرف کم ميوه و سبزي مي‌توانند در بروز گرفتگي عضلاني دخالت داشته باشند.»
مشکل زنان باردار

يکي از مشکلات شايع زنان در دوران بارداري، گرفتگي عضلاني به خصوص در اندام تحتاني است که مصرف ريزمغذي‌ها راه حل آن است.
دکتر کشاورز در اين‌باره مي‌گويد: «اختلال در خون‌رساني اندام‌هاي تحتاني، عدم تعادل بين جذب و دفع الکتروليت‌ها و ويتامين‌ها و عدم دريافت کافي املاح، مادر باردار را مستعد اسپاسم يا همان گرفتگي عضلاني مي‌کند. اما نکته مهم در پيشگيري از اين حالت در زنان باردار اين است که عادات غلط غذايي‌شان را به عنوان اولين قدم، اصلاح کنند، يعني آنکه مادران باردار بر اساس هوس غذا نخورند و تغذيه‌شان به گونه‌اي باشد که نيازهاي روزانه‌شان برطرف شود. اصلاح رفتارهاي غذايي و مصرف همه گروه‌ها در پيشگيري از بروز اين گرفتگي‌ها موثر است، زيرا مادر باردار بر حسب وزن قبل از بارداري، قد و استخوان‌بندي نياز به مواد غذايي مشخصي دارد و روند افزايش وزن نشان‌دهنده تغذيه خوب اوست، بنابراين بايد به برنامه غذايي در اين دوران توجه ويژه داشت.»
بهترين توصيه ‌هاي غذايي


مواد غذايي بر اساس ارزش تغذيه‌اي که دارند به چهار گروه عمده تقسيم مي‌شوند که هر وعده غذايي حداقل بايد سه گروه را در بر بگيرد:
- گروه نان و غلات که منبع انرژي هستند؛
- گروه لبنيات که پروتئين و کلسيم آنها بسيار بوده و با هيچ گروه ديگري قابل مقايسه نيست (اين گروه‌ حاوي ويتامين B2 هم هست). مصرف اين گروه از مواد غذايي بسيار توصيه مي‌شود، زيرا در صورت عدم دريافت کافي، دچار کمبود کلسيم و ويتامين B2 مي‌شويم که عامل اصلي گرفتگي عضلاني شناخته شده‌اند؛
- گروه گوشت‌ و ماهي که حاوي پروتئين و آهن بوده و عدم مصرف‌شان سبب کمبود ويتامين B12 و کم‌خوني مي‌شود؛
- و گروه چهارم که شامل ميوه و سبزيجات است، هم موجب دريافت فيبر مي‌شود و هم انواع ويتامين‌ها و املاح را به بدن مي‌رساند.
دکتر کشاورز خاطرنشان مي‌کند: «حال اگر اين چهار گروه مواد غذايي را به اندازه استفاده نکنيم، يا کم يا زياد مصرف کنيم، تعادل املاح و مواد معدني موجود در خون و سلول‌هاي بدن به هم خورده و گرفتگي عضلاني پيش مي‌آيد، بنابراين اصلاح رژيم غذايي راه‌حل اصلي است.»
مکمل‌ ويتامين E

دکتر کشاورز درباره لزوم مصرف مکمل‌هاي غذايي براي پيشگيري از گرفتگي عضلات مي‌گويد: «اگر رژيم غذايي‌تان صحيح باشد، يعني از همه گروه‌هاي غذايي که توصيه شد، مصرف کنيد، ديگر نيازي به مصرف مکمل‌ها از جمله ويتامين E نيست.

اما در ورزشکاران، به دليل اينکه شب قبل از مسابقه مواد نشاسته‌اي و قندي بيشتري مصرف مي‌کنند که ذخاير گليکوژن‌شان بالا برود، در حين مسابقه سوخت ناقص انجام مي گردد و به دنبال آن مواد سمي در بدن توليد مي‌شود و براي از بين بردن اين مواد و خنثي کردن آنها ممکن است توصيه شود مکمل‌هاي غذايي حاوي ويتامين E، مصرف کنند.
فراموش نکنيد که منابع غني اين ويتامين، انواع مغزها و روغن‌هاي گياهي مثل روغن سويا، بادام، گردو، فندق، ذرت، دانه کتان و زيتون است.»
خلاصه اين‌ که ...

مصرف چربي را کاهش دهيد، زيرا رژيم غذايي چرب سبب کاهش جذب منيزيم و افزايش احتمالي دفع آن مي‌شود.
مصرف قند را هم کم کنيد، چون خوردن مواد غذايي شيرين بدن را وادار مي‌کند تا منيزيم را جهت متابوليزه کردن مواد قندي مصرف کند و کمبود اين ماده معدني رخ دهد.
به عنوان توصيه آخر هم بايد گفت که يا به کلي مصرف نوشابه‌هاي گازدار را قطع کنيد يا مصرفشان را به حداقل برسانيد، زيرا اين نوشيدني‌ها حاوي فسفات هستند و ذخاير کلسيم و منيزيم بدن را کاهش مي‌دهند.

[آقا تختی]

مکمل ویتامین و املاح برای جلوگیری از ریزش مو


دریافت کم ویتامین های گروه B به خصوص B6، بیوتین، اینوزیتول و اسید فولیک و املاحی مانند گوگرد، منیزیم و روی باعث ریزش مو می شود.
ویتامین های گروه B به خصوص B5 ( اسید پانتوتنیک) و B3 ( نیاسین) نقش مهمی در رویش مو دارند. در آزمایشات حیوانی نشان داده شده که اسیدهای آمینه در ضخامت مو موثر هستند. بعنوان مثال دریافت کم منیزیم در موش های آزمایشگاهی باعث ریزش موی زیادی در آنها شد. کمبود بعضی ویتامین های گروه B مثل بیوتین و اینوزیتول نیز باعث ریزش مو می شود.
البته این کمبودها را می توان با تغذیه صحیح و مناسب جبران کرد.
دریافت مکمل های ویتامینی در بعضی موارد باعث رشد مو شده است. مردانی که دچار کمبود B6 هستند اغلب دچار ریزش مو می شوند. حتی کمبود اسید فولیک باعث طاسی بعضی مردان می شود. مطالعات حیوانی نشان داده دریافت طبیعی و نرمال این ویتامین ها باعث می شود موها به وضعیت قبلی خود برگردند.
دریافت دوز بالای ویتامین A (صد هزار واحد بین المللی در روز ) برای یک مدت طولانی، باعث ریزش مو می شود ، ولی قطع دریافت آن مشکل را حل می کند.
بطور کلی اگر کمبود یک ماده مغذی باعث ریزش مو شود، با دریافت مقدار کافی و لازم آن می توان مشکل را برطرف کرد.
در زیر نام تعدادی از مکمل ها و مقدار مصرف آنها را برای شما آورده ایم.

*تذکر : مصرف این داروها و مکمل ها باید با توصیه و مشورت پزشک باشد و از مصرف خودسرانه آنها جداً خودداری کنید ، زیرا ممکن است برای شما مشکل ساز شود.



اسیدهای چرب ضروری :

اسیدهای چرب ضروری ( روغن بذرکتان، روغن ماهی و روغن گل پامچال منابع خوبی هستند) حالت مو را خوب می کنند و از خشکی و شکنندگی آن جلوگیری می کنند.
مقدار مصرف : 500 میلی گرم در روز
* توجه : این مکمل را به کودکان ندهید.


ویتامین های گروه B :

این گروه ویتامین ها نقش مهمی در حفظ سلامتی و رشد مو دارند. مواد غذایی غنی از ویتامین های گروه B شامل: حبوبات ( مثل لوبیا و نخود )، هویج ، گل کلم ، سویا، مخمر خوراکی، سبوس غلات، آجیل و تخم مرغ است.
برای تأثیر بیشتر، غیر از منابع غذایی ویتامین های گروه B از مکمل های آنها (مثل شربت B- کمپلکس ) نیز استفاده کنید.
ویتامین B3 ( نیاسین) : سه بار در روز و هر بار 50 میلی گرم. ویتامین B5( اسید پانتوتنیک) : سه بار در روز و هر بار 100 میلی گرم.
ویتامین B6 ( پیریدوکسین) : سه بار در روز و هر بار 50 میلی گرم.


بیوتین

در حفظ سلامتی پوست و مو تأثیر بسیاری دارد و حتی می تواند از ریزش مو در آقایان جلوگیری کند. موادغذایی غنی از بیوتین را به مقدار زیاد مصرف کنید یا مکمل خوراکی آن را بخورید.
منابع غذایی بیوتین شامل: مخمر، برنج قهوه ای، نخودسبز، عدس، جو، سویا، دانه آفتابگردان و گردو است.
مقدار مصرف : سه بار در روز و هر بار 50 میلی گرم.


اینوزیتول

برای رشد مو ضروری است.
مقدار مصرف : دو بار در روز و هر بار 100 میلی گرم.


ویتامین C

ویتامین C جریان خون را در پوست سر بهبود می بخشد و از دیواره مویرگ های خونی که خون را به فولیکول های مو می رسانند، حفاظت می کند. مقدار مصرف : 3000 تا 10000 میلی گرم در روز.


ویتامین E

دریافت اکسیژن را افزایش می دهد و باعث گردش بهتر خون در پوست سر می شود. سلامتی و رشد مو را بهبود می بخشد.ویتامین E بعنوان یک آنتی اکسیدان نقش مهمی در سیستم ایمنی بدن ایفا می کند.
از آنجایی که سلامتی موها با سلامتی سیستم ایمنی مرتبط است، می توان گفت ویتامین E با تقویت ایمنی بدن، رشد موها را افزایش می دهد.
مقدار مصرف : ابتدا با 400 واحد بین المللی (IU) در روز شروع کنید و کم کم آن را به 800 تا 1000 واحد بین المللی در روز برسانید. واحد بین المللی مثل میلی گرم، یکی از واحدهای اندازه گیری است.


روی

با تقویت ایمنی بدن، رشد موها را تحریک می کند.
مقدار مصرف : 50 تا 100 میلی گرم در روز . بیشتر از این مقدار مصرف نکنید.


سایر مواد مغذی


کوآنزیم Q10 : کوآنزیم Q10 گردش جریان خون را در سر بهبود می بخشد. مقدار اکسیژن بافت ها را افزایش می دهد. همچنین برای حفظ سلامتی قلب بسیار مهم است. 60 میلی گرم در روز مصرف کنید.


L- سیتئین و L- متیونین : دو اسیدامینه ای که حالت، کیفیت و رشد موها را بهبود می بخشند و از ریزش مو جلوگیری می کنند.
مقدار مصرف : 500 میلی گرم دو بار در روز و با معده خالی .

[آقا تختی]

پیشگیری از آرتروز با تغذیه صحیح


تغذیه صحیح که همه متخصصان از آن صحبت می‌ کنند بار خیلی از بیماری‌ ها را کم می‌ کند و موجب سلامت و طول عمر می ‌شود.
تمام تلاش علمای بهداشت و سلامت این است که مردم سالم پیر شوند و کمتر رنج بیماری ببینند.
این بار می‌خواهیم از نقش پیشگیری كننده تغذیه بر بیماری آرتروز با شما بگوییم.
عمل به توصیه‌ های زیر نقش به سزایی در کاهش احتمال بروز این بیماری دارد:

* وزن خود را كنترل كنید.

خیلی مهم است که وزن ما متعادل باشد، هرچه بدن سنگین ‌تر شود فشار بر روی مفصل زانو بیشتر می ‌شود. اگر نمی ‌دانید وزن مطلوب تان را چگونه محاسبه کنید یک راه ساده پیشنهاد می ‌کنم: قد خود را به سانتی ‌متر اندازه بگیرید و عدد 100 را از آن کم کنید وزن ایده‌آل شما عددی است که به دست می ‌آید . البته روش دقیقی نیست ولی بهتر از این است که شما ندانید در چه وضعیتی هستید.

* امگا 3 دریافت کنید.

اسید چرب امگا 3 و غذاهای حاوی این اسید چرب که در ماهی سالمون، تن، ساردین، ماهی آزاد و همچنین دانه‌ های روغنی مثل کلزا یا کانولا، سویا و روغن بزرک وجود دارد، بسیار مفید هستند.
حداقل هفته ‌ای دوبار ماهی بخورید و یا از کپسول‌های امگا3 که آن را از محل معتبر مثل داروخانه خریده ‌اید و به آن اطمینان دارید، مصرف کنید.

* از غذاهای طبیعی و تازه بیشتر استفاده کنید.

همیشه غذاهای طبیعی، سلامت ‌بخش هستند و غذاهایی که در صنعت تهیه می ‌شوند به دلیل مواد شیمیایی و نگه‌ دارنده ‌ها می ‌توانند مضر باشند.
به علاوه املاح و مواد آنتی اکسیدان موجود در آن ها به سیستم ایمنی شما کمک می ‌کنند.

* نوشیدن آب را فراموش نکنید.

روزانه حداقل 6 تا 8 لیوان آب بنوشید.

* غذاهایی که باید با احتیاط خورده شوند.


بعضی از غذاها به دلیل اگزالات توصیه نمی ‌شوند؛ مثل ریواس، زغال اخته، آلو، کنگر، اسفناج.
خانواده دیگر سبزی‌ ها نظیر گوجه فرنگی، بادمجان، سیب زمینی، فلفل هم برای تعدادی از بیماران اثرات نامطلوب داشته است.
لبنیات چرب، کلیه چربی‌ های حیوانی، مغزها و آجیل‌ها، دانه‌های روغنی، کره حاصل از دانه‌ ها نیز توصیه نمی ‌شوند، چون این مواد به دلیل انرژی بالا موجب اضافه وزن می ‌شوند.
موادی که از جذب کلسیم جلوگیری می‌ کنند، باید خیلی کم و با احتیاط مصرف شوند. نمک، گوشت قرمز، قهوه، شیرینی زیاد و شکر سفید نیز از این دسته‌ اند.

* آگاه باشید.

در مورد بعضی از مواد غذایی که ادعا می‌ شود برای آرتروز مفیدند، دقت کنید که اولا همه مردم مثل هم نیستند؛ ممکن است فردی در جریان معالجه، غذایی را مصرف کرده و بهبود سریع ‌تری داشته و باز ممکن است این غذا برای دیگری آن اثر را نداشته باشد. شما از تاثیر دارونماها در بعضی از تحقیقات مطلع هستید، بنابراین نمی ‌شود به این شایعات اطمینان داشت.

[آقا تختی]

توصیه های تغذیه ای در سرطان کبد


اگر شما با مراجعه به پزشک و انجام آزمایشات مختلف، متوجه شده اید که به بیماری سرطان کبد مبتلا هستید، از هر سلاحی که بتوانید، برای مبارزه با این بیماری کمک خواهید گرفت.
یکی از این سلاح های درمانی، رژیم غذایی می باشد.
با این که هیچ رژیم غذایی ای به شما قول نمی دهد که کاملا مداوا شوید، اما این برنامه ی تغذیه ای می تواند به شما کمک کند تا شانس تان را برای مبارزه با این بیماری بالا ببرید.

غذاها و نوشیدنی هایی که برای مبارزه با سرطان کبد باید مصرف نمایید:

7 تا 9 واحد میوه و سبزیجات تازه در روز بخورید:
برنامه ی غذایی روزانه تان را با میوه و سبزیجات تازه پُر کنید، مخصوصاً آن هایی که سرشار از آنتی اکسیدان ها، ویتامین C و ویتامین های گروه B هستند.
برخی مطالعات نشان داده است که افرادی که سبزیجات زرد و نارنجی (مانند کدو مسما، سیب زمینی شیرین و...) و سبزیجات چلیپایی مانند کلم بروکلی را بیشتر مصرف می کنند، شیوع سرطان کبد به طور قابل توجهی در آن ها کمتر از کسانی است که این سبزیجات را به طور منظم مصرف نمی کنند.

شیر و ماست:
یک مطالعه که توسط دکتر "رناتو تالامینی" در انستیتو ملی تومور انجام شده است نشان داد که هم نوشیدن شیر و هم خوردن ماست، هر دو موجب کاهش احتمال پیشرفت سرطان کبد و افزایش احتمال بهبودی این سرطان شدند.
گوشت سفید:
در مطالعات علمی زیادی نشان داده شده است که مصرف گوشت سفید به جای گوشت قرمز به بدن شما کمک می کند تا با سرطان کبد بجنگید.
چای:
همه ی چای ها دارای آنتی اکسیدان هستند، اما چای سبز به طور مشخص نقش خاصی را در مبارزه با سرطان ایفا می کند.

غذاهای غنی از فیبر:
کابینت های آشپزخانه تان را پر از غلات و فرآورده های غنی از فیبر نمایید. جوی دو سر، حبوبات و لوبیاها از فراورده های غنی از فیبر هستند که می توانید از آن ها برای مبارزه با سرطان کبد استفاده کنید.
آب انار:
این آبمیوه یکی از گزینه های مورد مطالعه در بیشتر طرح های تحقیقاتی پیشگیری از انواع سرطان می باشد. مشخص شده است که آب انار برای پیشگیری از سرطان کبد نیز، بسیار مفید و کارا می باشد.
روغن زیتون:
وقتی که می خواهید از روغن ها استفاده کنید، از روغن زیتون بهره ببرید. با این که قرار است دریافت چربی رژیم غذایی تان را کاهش دهید، اما مصرف مقدار کمی از روغن زیتون برای پیشگیری از پیشرفت سرطان کبد بهترین انتخاب است.
ماهی پخته یا کبابی:
ماهی ها، چربی های سالمی را برای بدن فراهم می کنند که سرطان کبد را بدتر نمی کند. در ضمن ماهی یک منبع خیلی خوب پروتئینی، برای آن هایی است که از بابت سرطان نگران هستند.

غذاهایی که باید از خوردن آن ها پرهیز کنید:


چربی های اشباع و حیوانی:
تا آن جایی که برای تان امکان دارد از این چربی ها دوری کنید. این دو نوع چربی مشکلات شما را در مبارزه با سرطان بیشتر و اوضاع را بدتر می کنند.
بهترین کار این است که غذاهای سرخ شده را به طور کلی از برنامه ی غذایی تان دور کنید.
گوشت قرمز:
مصرف گوشت قرمز را به یک بار در هفته محدود کنید.
الکل:
با این که هیچ کس در هیچ شرایطی نباید الکل بنوشد، اما باید متذکر شوم که این بیماران با نوشیدن الکل در معرض خطر بیشتری هستند.

تغییرات لازم در روش زندگی برای پیشگیری از سرطان کبد:

ورزش کردن و نگهداشتن BMI در محدوده ی طبیعی و سلامت:
احتمال ابتلا به سرطان کبد در افرادی که نمایه ی توده ی بدنی شان در محدوده ی سلامتی است، خیلی کمتر از افرادی است که BMI شان در محدوده اضافه وزن و چاقی است. بنابراین ورزش کنید، حتی اگر در حد یک پیاده روی ساده باشد و کالری دریافتی تان را محدود نمایید.

مکمل های ویتامین C، ویتامین E و سلنیوم را دریافت نمایید:
مطالعات علمی زیادی وجود دارند که نشان می دهند مصرف این مکمل ها نقش عظیمی را در پیشگیری از پیشرفت سرطان کبد ایفا می کنند.

سیگار کشیدن را ترک کنید:
مطالعات نشان داده است که سیگار کشیدن مخصوصاً اگر همراه با نوشیدن الکل باشد، می تواند سرطان کبد را بدتر کند.

امیدوارم با این توصیه ها هر چه زودتر در مبارزه با این بیماری پیروز شوید.