۴۵۰ کیلو اسکوات
تماشای یک برنامه تلویزیونی که در ابتدا والنتین دیکول در حال مداوای بیمارانش در یک کلینیک مخصوص بود و پس از آن هم دیدن او در حال اجراء حرکت اسکوات با وزنه ۴۵۰ کیلوگرمی (تعجب کردید). خب حق دارید چون وقتی خود من هم این صحنه را تماشا کردم پیش خود فکر کردم که صخنه ساختگی است و وزنه-ها احتمالاً پلاستیکی هستند و خلاصه از این جور حقه-های تلویزیونی ولی وقتی در کلیپ بعدی، دوربین به خانه والنتین رفت، او در باشگاه بدنسازی خانگی-اش سراغ وزنه-ها رفت، اینجا بود که فهمیدم موضوع پیچیده-تر از این حرف-ها است و خطاب دادن او به وزنه-ها (دمبل-ها و سنگ-ها) به-عنوان فرزندان برایم بسیار تحسین-برانگی ز بود.
چون دیکول گفت اینها (منظور وزنه-ها) مثل فرزندان می-مانند اگر به آنها بدی و بی-توجهی کنیم روزی بر علیه-مان خواهند شد. والنتین در همین صحنه یک دمبل را برداشت و به آن احترامی خاص گذاشت و سپس دوباره آن را به آرامی سر جایش گذاشت و در کلیپ آخر دیکول به گزارشگر تلویزیونی کلکسیون بطری-های رنگارنگ و زیبایش را نشان می-داد که واقعاً جزء کلکسیون-های منحصربه-فرد بود. دیدن این برنامه تلویزونی مرا به آن داشت تا اطلاعات جامع-تری از والنتین دیکول (Valentine Dikul) برای شما گردآوری کنم و هموطنان عزیز را با یک چنین شخصیت خارق-العاده ای بیشتر آشنا کنم.
امید است که داستان زندگی این مرد بزرگ باعث شود که هرکدام از ما بر اراده و قدرت خود بیشتر تکیه کنیم و مشکلات زندگی را یکی پس از دیگری از سر راهمان برداریم. این مجموعه در ۳ بخش (زندگینامه - مصاحبه و کلینیک دیکول) گردآوری شده که به خدمتتان تقدیم می-گردد.
● زندگینامه
این داستان مردی است که نوع انسان به او افتخار کرده و از او به خاطر تمام مشقاتی که برای بازگشت به یک زندگی نرمال کشیده است ممنون می-باشد.
نام این مرد خارق-العاده روسی دکتر والنتین دیکول است. او هرگز والدین خود را ندید. پدرش در هنگامی که مادرش او را باردار بود در یک عملیات در جنگ جهانی دوم کشته شد. مادر والنتین هم در هنگام زایمان او از دنیا رفت. بدین ترتیب والنتین در یک یتیم-خانه بزرگ شد و در آنجا برای یک تکه نان مجبور بود بجنگد. چون در آن سال-ها به-دلیل قحطی شرایط زندگی بسیار سخت و دهشت-بار بود اما یک دفعه یک اتفاق بسیار جالب رخ داد. این شادی- بخش- ترین حادثه-ای بود که این پســــر تا به حال در زندگی-اش تجربه کرده بود. او به تماشای نمایش گروه سیرکی که در حال گذر از این شهر به آن شهر بودند رفته بود.
از این لحظه به بعد تمام زندگی او متعلق به سیرک شد. والنتین از یتیم-خانه فرار کرد تا تمام روز خود را در آنجا سپری کند. پســــر خیلی زود تصمیم گرفت که می-بایست یک هنرمند سیرک شود. او خود را وقف سیرک کرده بود و خیلی سریع در هنرهائی همچون تردستی، شعبده-بازی و آکروبات خبره شد ولی سرانجام تصمیم گرفت که یک هنرمند بندباز شود. در پانزده سالگی بود که او اولین نمایش خود را در مقابل بینندگان به اجراء درآورد. یک روز میله-ای که والنتین از آن آویزان شده بود شکست (آنطور که در سیرک مصطلح است علت شکسته شدن میله خستگی حاصله در فلز بر اثر وارد شدن فشار متمادی بر روی آن بود) و دیکول از ارتفاع ۴۰ فوتی (۱۲ متری) به زمین سقوط کرد. بر اثر سقوط استخوان-های دیکول از ده نقطه شکست که یکی از آنها در ستون فقرات او بود و باعث شد که او به طور کل از ناحیه پا فلج شود.
نظر قطعی دکترها این بود که والنتین می-بایست مابقی عمر خود را بر روی ویلچر (صندلی چرخ-دار) سپری کند. در آن زمان هیچ سیستم توانبخشی وجود نداشت (والنتین اینگونه بازگو می-کند) من جوان بودم و نه تنها نمی-توانستم رأی دکترها را بپذیرم بلکه نمی-توانستم به اینکه دیگر قادر به راه رفتن نیستم هم یک لحظه فکر کنم. بنابراین به شخصه شروع کردم به تمرین و توسعه سیستم توانبخشی خودم.
والنتین در همان بیمارستانی که بستری بود شروع به تمرین با تمام انرژی کرد. دکترها و دیگر بیمارها به او گفتند که بی-جهت زمان و انرژی خود را هدر ندهد. یکی از هم- اتاقی-هاش به او گفت نگاه کن ما با وجودی که قادر به اجراء حرکت جزئی در دست-ها و پاهایمان هستیم ولی باز با این وجود سال-ها است که روی تخت بستری هستیم. در صورتی که پاهای تو کاملاً فلج و ناتوان هستند اما والنتین به ورزش خود ادامه داد و تمرینات با وزنه را شروع کرد و آنقدر با وزنه تمرین می-کرد تا خستگی مطلق بر او مستولی شود. پس از گذشت ۶ سال زحمت و مشقت تمام، غیرممکن به یک واقعیت مبدل شد.
دیکول قادر بود مثل یک بچه راه برود. حالا این دکتر عالی-قدر بر این عقیده است که تسلیم شدن و ایستادن در همان جای قبلی برداشت فکری افرادی است که نمی-خواهند کار و تلاش کنند. با وجودی که بر روی ویلچر بود به مدرسه دلقک-ها می-رفت تا به بچه-ها هنرهای آکروباتیک و دیگر مهارت-های سیرک را آموزش بدهد. پس از اینکه کلاسش با بچه-ها به پایان می-رسید شروع به تمرینات خودش می-کرد. او می-بایست بر دردی که برای او بسیار سخت بود غلبه می-کرد. بدون کمک و با وصف بر اینکه نیمی از بدن او فلج بود می-بایست روی زمین خود را به این طرف و آن طرف می-کشاند تا وزنه-های تمرینی-اش را جابه-جا کند.
یک بار آنقدر خسته شده بود که ناخودآگاه بر روی کف سالن به خواب رفته بود یعنی آنقدر خسته و بی-رمق که حتی نتوانسته بود خود را بر روی صندلی چرخدارش برساند. صبح روز بعد زمانی که نظافتچی سالن برای تمیز کردن سالن آمده بود با دیـــــ ـن یک مرد که بر روی زمین ولو شده بود هراسان شده و تصور کرد که او مرده است و سریعاً دنبال دکتر رفت او هر روز را هینگونه آغاز می-کرد.
دیکول در حال توسعه سیستم منحصربه-فردی بود که زیربنای کارهای آینده او را تشکیل می-داد. برای دیکول راه رفتن کافی نبود او می-خواست که دوباره به سیرک بازگردد. و همین-طور هم شد. سمت جدید دیکول در سیرک آکروبات موتورسیکلت بود او آرزو داشت دنیای سیرک را با وزنه-هائی که تا به حال به گوش کسی نرسیده است شگفت-زده کند.
هنگامی-که دکترهائی که عارضه او را تشخیص داده بودند باخبر شدند که او نه تنها راه می-رود بلکه دوباره به سیرک بازگشته نمی-توانستند این مسئله را باور کنند. ولی معلولان و ویلچری-های دیگر او را باور می-کردند و برای کمک گرفت از دیکول به سراغ او می-آمدند. دیکول در این خصوص که بخواهد خود را به-عنوان یک الگو نشان دهد محتاطانه عمل می-کرد.
او می-گوید: هر بیمار و مریضی همیشه می-گوید که دردش بسیار سخت و دشوار است و دکتر با هر کس دیگری نمی-بایست در این-خصوص با او بحث و جدل کند بلکه می-بایست او را تشویق کرده و کاری کند که فرد به توانائی و قدرت خودش باور پیدا کند. بدین شکل خواهد بود که نتایج باورنکردنی حاصل خواهد شد. حرکت مترادفی است برای زندگی در هر جنبنده-ای. ما در درون بدن خود توانائی و سرمایه بسیار بزرگی داریم که نه کشف شده-اند و نه توسعه یافته-اند. بیائید روش کشف کردن آن را نشان دهیم و به آنهائی که نمی-توانند راه بروند کمک کنیم تا دوباره حرکت کنند.
دیکول به-عنوان یک هنرمند سیرک هر روز ۳ تا ۴ ساعت تمرین شخصی نیاز دارد. به همین خاطر بود که او درمان بیمارانش را معمولاً در بین جلسات تمرینی و یا در انتهاء شب و پس از اجراء نمایش-اش انجام می-داد. بعضی وقت-ها که هر سفر بود بیماران را در هتل ملاقات می-کرد ولی در اکثر مواقع در کسب کوچکی در سیرک این-کار را انجام می-داد. خیلی از بیماری-ها با این باور که او توانائی کمک به آنها را دارد ماه-ها در طول سفر دور روسیه به دنبال و همراه دیکول بودند. این روند برای سال-ها ادامه داشت. همسر دیکول می-گوید که این مردم دیگر بخشی از خانواده و زندگی ما را تشکیل داده بودند. به-دلیل اینکه دیکول هرگز به هیچ کس جواب رد نمی-داد. اگر او می-فهمید که می-تواند حتی کوچکترین تغییر و بهبودی در فرد حاصل کند حتماً تمام سعی خود را به-کار می-بست. دکتر دیکول از سراسر دنیا دارای بیمارانی است. اکثریت این بیماران خارجی را اروپائی-ها تشکیل می-دهند اما در حال حاضر و به-دلیل اینکه دنیا دیگر مثل سابق نیست و مرزها باز و ارتباطات و تبادل اطلاعات بسیر آسانتر و سریعتر شده آمریکائی-ها نیز راه کلینیک درمانی دیکول را پیش گرفته-اند.
در داخل کلینیک دیکول دستگاه-های مخصوص توانبخشی برای هر بیمار به-صورت اختصاصی و مختص شخص تنظیم گردیده است. به-دلیل نوع درد و عارضه و ضوعیت فیزیکی هر فرد، رویه توانبخشی از هر شخص به شخص دیگر تفاوت قابل ملاحظه-ای دارد.
دیکول همیشه اظهار می-دارد که خواستن فرد و پایبندی به هدف موارد بسیار ارزشمندی هستند. من می-توانم به فرد بگویم که چطور کارها را انجام بدهد. ولی بدون خواستن شخص هیچ موفقیتی حاصل نخواهد شد. حتی اگر دستگاه-ها و تجهیزات از طلا ساخته شده باشند باز در صورتی که فرد خود را باور نداشته باشد هرگز قادر به راه رفتن نخواهد شد.
فرد می-بایست با همان از خودگذشتگی، دیسیپلین و قدرت خواستن تمرینات خود را هر روز حتی در صورت نیاز برای چندین سال ادامه دهد. تنها در این صورت است که شخص قادر خواهد بود بگوید من انجامش دادم. من می-توانم راه هم بروم.
● والنتین دیکول یکی از بزرگترین وزنه-بردارها ی جهان
تمام افراد از مقدار وزنه-ای که دیکول بلند کرده باخبر هستند. والنتین اینکار را پس از آسیب-دیدگی در ستون فقرات (شکستگی در ستون فقرات) انجام داد. این مشکل برای خیلی از افراد به-منزله این است که الباقی زندگی را می-بایست بر روی صندلی چرخدار سپری کرد. شاید بزرگترین آرزوی این قبیل انسان-ها بلند شدن دوباره بر روی پاها و احساس این اعضاء بدن ه حرکت اصلی بدن بر عهده آنها است.
شاید گفتن اینکه دیکول شروع به راه رفتن بر روی پاهایش کرد هیچ به-نظر نرسد. چون او توانست دوباره به عرصه سیرک بازگردد. باور این که یک چنین فردی قادر به بلند کردن وزنه-های سنگین و کارهای فوق-العاده است برای اکثریت، غیرممکن به-نظر می-رسد به-نظر هیچ -چیز عجیبی نیست جز اینکه دیکول یک پدیده است این آخرین گواهی دال بر قابلیت او می-باشد.
در سی-ام دسامبر سال ۱۹۹۹ یک کمیته از اعضاء ثبت رکوردهای کتاب گینس به روسیه جهت ثبت رکوردهای ذیل دعوت شدند. در جریان این رکوردگیری دیکول با وزن ۱۲۱ کیلوگرم در مجموع ۱۷۰ کیلوگرم را جابه-جا کرد. یعنی در حرکت اسکوات ۴۵۰ کیلوگرم پرس سینه ۲۶۰ کیلوگرم، ددلیفت ۴۶۰ کیلوگرم. ضمن اینکه او این حرکات را بدون زانوبند در حرکات اسکوات و ددلیفت اجراء کرد. باورنکردنی است!
پاسخ با نقل قول
