منم اول با زنگ ورزش شروع کردم که همه کاری می کردیم!! قبلشم توی کوچه میدویدیم و ورزشهای همگانی انجام میدادیم،دوسالی بسکتبال و چون آسم ورزش داشتم و کسی نفهمید و پاهام به شدت درد میگرفت رفتم سمت ایروبیک یه پنج سالی ایروبیک و شنا،بعدشم بهترین و اساسی ترین ورزش زندگیم،یعنی بدنسازی...
هر کی میگه اگه ورزش رو ول کنی بی ریخت میشی درست میگه!
هر موقعی که یه وقفه افتاد(بین بدنسازیم هیچوقت وقفه نیوفتاده!) و ورزش رو به هر دلیلی ول کردم بعد از یه مدت کوتاه بی ریخت شدم،دوست نداشتم جلوی ایینه قدی خودمو ببینم،نباید از اون تیپ آدمایی باشی که با لباس و گن و شلوارک تنگ و هزار کوفت ایراداشونو میپوشونن،توی یه مجله خوندم که زیر چربی ها و بی قوارگی های هر آدم چاقی یه آدم خوش هیکل وجود داره،کم هستن کسانی که بصورت ژنتیکی انحناهای بجا و خوبی دارن،توی باشگاه بعضی وقتا خانومایی هستن که مدتهاست دارن ایروبیک کار میکنن،چربی هاشون آب شده و پاهای فوق العاده لاغرشون به یه لگن بزرگ(استخوناش بزرگه) چسبیده،بالاتنه رو هم که دیگه نگو...
بدنسازی باعث میشه ماهیچه ها شکل زیبایی به هیکل بدن و میتونی واسه بخشهای مختلف بدنت اگه نواقصی داره حرکت اصلاحی انجام بدی...
مثلا هیکل من مثل اکثر خانوما بصورت ژنتیکی گلابیه،اوایل خیلی روی این قضیه تمرکز کردم و جوری شد که الان مدتیه دارم پایین تنه کار میکنم که بتونم ماهیچه هاشو بهتر کنم و موفقم شدم و هیچکس نمیدونه من بصورت ژنتیکی گلابی بودم!!
پس با وجود این همه مزایا باید خیلی بی انصاف باشیم که از چنین ورزش زیبایی بترسیم،اما من همیشه گفتم و معتقدم که بدنسازی نیاز به کمی هوش داره،و هردمبیلی نیست باید در مورد تغذیه،عضلات،ساعت های ورزش و استراحت،برنامه تمرینی و همه چیز مطالعه و تجربه داشته باشی،نمیتونی یه توپ بندازی جلوت و بهش لقد بزنی و آخرشم ادعا کنی که ورزشکاری!!
اگه اصولی ورزش کنی و با دارو دوروزه ره صد ساله طی نکنی بهت قول میدم اگه زمانی بدنسازی رو ول کردی از الان بدون ورزشت بدتر نخواهی شد!!(منظورم تو نیستی ستی جون تو که ماهی)
پاسخ با نقل قول
از واليبال هم خيلي بدم مياد زمان مدرسه هم عاشق وسط بازي بودم 
......... الان هم دوس دارم برم كاراته ياد بگيرم چون بدرد ميخوره ............ 
يه خانومه چاق از آشناهامون ميگفت من باربي چاقه ام !
