خوانندگاني كه هر هفته با ما هستند، در سه هفته گذشته شاهد بحثهاي اهالي رشته قويترين مردان درباره مسابقه مردان آهنين بودند. از مجموع حرفهايي كه قهرمانان، دستاندركاران و پيشكسوتان اين رشته داشتند، ميتوان به اين نتيجه رسيد كه «مردان آهنين» علاوه بر اينكه يك مسابقه ورزشي است، در عين حال يك برنامه تلويزيوني است و محدوديتهاي خاص خود را به همراه دارد. بهطور مثال، گروه تهيه كننده اين برنامه، بيش از اينكه به كيفيت فني مسابقه فكر كند، اين برنامه را طوري طراحي كرده كه براي تصويربرداري و آمادهسازي آن مشكلي نداشته باشد. و يا طراحان اين مسابقه دچار محدوديتهايي هستند كه در زماني كوتاه نميتوانند آيتمها را آنطور كه ميخواهند، طراحي كنند. نكته ديگر، تعداد زياد شركتكنندگاني است كه برنامهريزان را ناچار ميكند آنها را گروهبندي كنند و طبيعي است كه در گروهبنديها، يك گروه ضعيفتر و يك گروه قويتر باشد. سيستم امتيازدهي به شركتكنندگان هم مساله ديگري است كه به نظر ميرسد عدالت در آن رعايت نميشود، چرا كه در بعضي گروهها سطح كيفي ورزشكاران پايينتر است و گاه شركت كنندگاني به مرحله نيمهنهايي ميرسند كه در گروهي ديگر، شانسي براي موفقيت نداشتند. با در نظر گرفتن اين نكته كه براي بهبود كيفيت و افزايش جذابيت برنامه «مردان آهنين» هنوز هم ميشود خلاقيت بيشتري به خرج داد، اما به نظر ميرسد محدوديتهاي مختلف، دست طراحان را براي تغيير كلي در اين مسابقه بسته است و «مردان آهنين» را بايد به همين شكل و شمايل فعلي پذيرفت. در واقع اين مسابقه بايد قبل از هرچيز به چشم يك برنامه ورزشي تلويزيوني ديده شود و براي اينكه مسابقهاي عادلانهتر و با كيفيتتر در اين رشته داشته باشيم، فدراسيون بايد يك مسابقه قويترين مردان مستقل و مجزا از اين برنامههاي نوروزي تدارك ببيند. اين پيشنهادي بود كه خيلي از اهالي اين رشته به آن اصرار داشتند؛ مسابقهاي با حضور 8 يا 10 نفر از بهترينهاي ايران كه همه شركتكنندگان، تمام آيتمها را مسابقه بدهند و امتيازها از همان مرحله اول با هم جمع شود. فدراسيون كه اين روزها مشغله اصلياش مسابقات پرورش اندام قهرماني آسيا است، ميتواند در فرصتي مناسب كه ورزشكاران اين رشته هم فرصتي براي آمادهسازي داشته باشند، اين پيشنهاد را عملي كند و مسابقات قويترين مردان را از انحصار برنامه «مردان آهنين» خارج كند.