حسین رضازاده گفت: «خودم را وقف وزنهبرداری ایران کردهام.»به گزارش ایسنا، حسین رضازاده و داراب ریاحی به عنوان سرپرستان ریاست و نایب رییسی فدراسیون وزنهبرداری که در اواخر سال گذشته به مقر فدراسیون بینالمللی در بوداپست رفته بودند، گفتوگویی اختصاصی با نشریه فدراسیون بینالمللی انجام دادند. این مصاحبه تتها گفتههای رضازاده است که نکات جالب و قابل تاملی در آن مطرح شده است.مقدمه و گفتوگوی نشریه فدراسیون بینالمللی وزنهبرداری با حسین رضازاده به شرح زیر است:«وقتی حسین رضازاده مسوولیت فدراسیون ایران را قبول کرد، این رشته ورزشی، شرایط بسیار سختی در ایران داشت. وجود چند مورد دوپینگ، آسمان پرستاره وزنهبرداری ایران را تیره کرده بود. ورزشی که طی سالها توانسته بود موفقیتهای زیادی را برای این کشور به دست آورد.پس از اعطای ماموریت به یک قهرمان ملی، برای مسوولان دولتی ایران این شفاف شده بود که به دنبال چه هستند. آنها میخواستند با استفاده از چهرههایی همچون رضازاده، از شهرت و تاثیرگذاری آنها برای پیشبرد این رشته ورزشی استفاده کنند.در همین راستا، رییس جدید، معاونش و مسوول روابط بینالملل فدراسیون ایران با رییس فدراسیون بین المللی دیدار کردند تا از توصیهها و پیشنهادهای او برای آینده بهره گیرند تا ببینند چگونه میتوانند وزنهبرداری ایران را از دوپینگ پاک کنند.آنها بارها نشان دادهاند که با سیاستها و اهداف مبارزه با دوپینگ فدراسیون بینالمللی وزنهبرداری همراهاند و ثابت کردهاند که قوانین ومحرومیتهای این زمینه را اجرا میکنند. فدراسیون ایران تلاش خود را برای زدودن دوپینگ از میان ورزشکارانش ادامه میدهد، گرچه راهی سخت و طولانی است.خبرنگار نشریه فدراسیون بینالمللی در حاشیهی دیدار رضازاده از دفتر این فدراسیون در بوداپست، سوالهایی را از او داشت که در ادامه خواهد آمد.* شما آخرین قهرمانیات در سال ۲۰۰۶ بود و پس از آن بازنشسته شدید و سه سال به عنوان سرمربی تیمهای ملی وزنهبرداری مشغول فعالیت شدید. در این اواخر هم به صورت رسمی مسوولیت فدراسیون ایران را قبول کردید. در کدام یک از این سه مسوولیت شما راحتتر بودهاید؟رضازاده: شخصیت من اینگونه است که همیشه در هر موقعیتی تلاش کردهام تا بهترین تواناییهایم را ارایه بدهم. بنابراین در سه سال گذشته در مسوولیت سرمربی تیمهای وزنهبرداری همه تلاشم را کردهام تا وزنهبرداران خوبی را تربیت کنم.“مقدمه و گفتوگوی نشریه فدراسیون بینالمللی وزنهبرداری با حسین رضازاده به شرح زیر است:«وقتی حسین رضازاده مسوولیت فدراسیون ایران را قبول کرد، این رشته ورزشی، شرایط بسیار سختی در ایران داشت.”
اکنون هم رییس فدراسیون ایران هستم و دوباره تلاش میکنم تا این ورزش موفق باشد.* شما دستاوردهای حیرتآوری به عنوان ورزشکار در وزنهبرداری داشتهاید؟ آیا از داشتههایت در این بخش راضی هستی یا اینکه چیزی بوده که تو به دنبال بدست آوردنش بودی؟ به عنوان نمونه شاید میخواستید سومین مدال طلای المپیک را در کارنامه داشته باشید یا اینکه به رکوردهای بالاتری برسید؟- به طور کلی من از دورهی قهرمانی ام راضی هستم، وقتی به دستاوردهایم نگاه میکنم میبینم که همه آنها با کمک خدا بوده که توانستهام مجموعهای از بالاترین مدالهای جهانی المپیک را داشته باشم. بله در یک دورهای آرزو داشتم که به سومین مدال طلایم برسم. این مساله همیشه برایم همانند یک خاطره بد و تلخ در ذهنم باقی مانده اما من باید قبول کنم که این سرنوشت بود که نگذاشت من در بازیهای المپیک ۲۰۰۸ پکن شرکت کنم. نکته ی دیگری که برای من در دوران ورزشی غیرقابل دسترس شد رسیدن به رکورد ۴۸۰ کیلوگرم در مجموع بود. یعنی ۲۱۵ کیلوگرم در یک ضرب و ۲۶۵ کیلوگرم در دو ضرب که اگر سلامت جسمی داشتم قادر بودم که به این رکوردها دست پیدا کنم. رکوردهایی که اغلب در تمرینها به آن رسیده بودم.*عملکرد خودتان را به عنوان سرمربی تیم ملی وزنه برداری ایران چگونه ارزیابی میکنید. آیا از اینکه پشت یک ورزشکار بودید و از او حمایت میکردید لذت میبردید؟- از سال ۲۰۰۸ از زمانی که به عنوان مدیر فنی و سرمربی تیمهای ملی وزنهبرداری گمارده شدم همان کارهایی را انجام دادم که در دوران ورزشی خودم انجام میدادم. من خودم را به صورت کامل برای پیشرفت وزنهبرداری ایران وقف کردهام و تیمهای ایرانی در دوران مسوولیت من به موفقیت های گوناگونی دست پیدا کرده اند. اینها عبارت بودند از:-قهرمانی در نوجوانان آسیا در سال ۲۰۰۸-نایب قهرمان جوانان آسیا در سال ۲۰۰۸-قهرمان بزرگسالان آسیا در سال ۲۰۰۹-قهرمان نوجوانان جهان در سال ۲۰۰۹-تیم سوم جوانان جهان در سال ۲۰۰۹* آیا شما برنامهای دارید برای اینکه میزبان یک دوره رقابتهای بینالمللی در ایران باشید؟- خوشبختانه ما همیشه امکانات خوبی برای برگزاری رقابتهای بینالمللی در ایران داشته ایم اما اکنون سالن ما آخرین مراحل بازسازیاش را انجام میدهد که به صورت کامل به وزنهبرداری اختصاص دارد. این سالن ۳ هزار نفر جایگاه تماشاگر دارد و تجهیزات کامل برای برگزاری یک مسابقه و سازماندهی رقابتهای بینالمللی در آن مهیاست و ما آمادهی همکاری با فدراسیون بینالمللی هستیم.“من خودم را به صورت کامل برای پیشرفت وزنهبرداری ایران وقف کردهام و تیمهای ایرانی در دوران مسوولیت من به موفقیت های گوناگونی دست پیدا کرده اند.”
* برنامه شما به عنوان رییس فدراسیون وزنه برداری چیست؟ برنامههای کوتاهمدت و بلندمدت شما در وزنه برداری چیست؟ از آنجا که میدانید در این اواخر نمونه دوپینگ چند ورزشکار ایرانی مثبت شده، پس پاکسازی وزنهبرداری به نظر می رسد یکی از وظایف اصلی شما باشد؟- من پیش از این هم به عنوان سرمربی تیمهای ملی اشاره کردم که خودم را وقف وزنهبرداری کردهام و همه داشته ها و تجربههایم را برای وزنهبرداری گذاشتهام. تمام عنوانهایی که کسب کردهام نتیجه تلاش شخصی و کمکهای فنی مربیان بوده است. متاسفانه در شرایط کنونی برخی از ورزشکاران بیفکر و بیعقل ما بدون اطلاع مربیان از برخی داروها و مکملهایی استفاده کردهاند که زحمات و کار دیگران را زیر سوال برده است. اکنون پس از این که من به عنوان رییس به فدراسیون آمدهام با دقت برنامهای را تدوین کردهایم تا چنین چیزهایی از وزنه برداری ایران محو شود و خوشبختانه این مساله با حمایت سعیدلو معاون رییس جمهور و رییس سازمان تربیت بدنی همراه شده است که در راستای اهداف فدراسیون بینالمللی وزنهبرداری است. بدین ترتیب فدراسیون ما به صورت کامل در راستای سیاستهای مبارزه با دوپینگ فدراسیون بینالمللی قرار میگیرد و با قبول مجازاتهایمان جریمه را به فدراسیون بین المللی پرداخت میکنیم. من میخواهم نام خوب ایران را در وزنه برداری بازسازی کنم. این هدف من است.*آیا میتوانید جزییات این برنامه کلیتان در زمینهی مبارزه با دوپینگ در ایران را بیان کنید؟- راههای زیادی وجود دارد که توسط آن میتوان با دوپینگ مبارزه کرد. ما در تمرینها نیروهای فنی خوبی داریم که آنها تجربههای بینالمللی را در دورههای کوتاهمدت و بلندمدت داشتهاند. اما برنامههای ما این است که ورزشکارانمان را با تمرین و توسعهی دانش مربیانمان و سازماندهی سمینارهای مختلف در زمینه دوپینگ و مبارزه با آن توسعه دهیم. استعدادیابی و توسعه ی استعدادها نیز از دیگر برنامههای من در فدراسیون وزنه برداری خواهد بود.* آیا شما نیروی بااستعدادی را اکنون دارید که بتوانید از او به عنوان یک قهرمان آینده یاد کنید؟- البته که داریم. ورزش من در ایران بسیار شناخته شده است. شما باید بدانید که ایران متشکل از ۳۰ استان است و در هر استان بین ۸ تا ۱۰ باشگاه فعال در وزنه برداری وجود دارد. همچنین در اینها مربیان خوبی وجود دارند که ما مطمئنیم که در آینده میتوانیم در زمینه های مختلف قهرمان هایی را داشته باشیم.