منم اول با زنگ ورزش شروع کردم که همه کاری می کردیم!! قبلشم توی کوچه میدویدیم و ورزشهای همگانی انجام میدادیم،دوسالی بسکتبال و چون آسم ورزش داشتم و کسی نفهمید و پاهام به شدت درد میگرفت رفتم سمت ایروبیک یه پنج سالی ایروبیک و شنا،بعدشم بهترین و اساسی ترین ورزش زندگیم،یعنی بدنسازی...
هر کی میگه اگه ورزش رو ول کنی بی ریخت میشی درست میگه!
هر موقعی که یه وقفه افتاد(بین بدنسازیم هیچوقت وقفه نیوفتاده!) و ورزش رو به هر دلیلی ول کردم بعد از یه مدت کوتاه بی ریخت شدم،دوست نداشتم جلوی ایینه قدی خودمو ببینم،نباید از اون تیپ آدمایی باشی که با لباس و گن و شلوارک تنگ و هزار کوفت ایراداشونو میپوشونن،توی یه مجله خوندم که زیر چربی ها و بی قوارگی های هر آدم چاقی یه آدم خوش هیکل وجود داره،کم هستن کسانی که بصورت ژنتیکی انحناهای بجا و خوبی دارن،توی باشگاه بعضی وقتا خانومایی هستن که مدتهاست دارن ایروبیک کار میکنن،چربی هاشون آب شده و پاهای فوق العاده لاغرشون به یه لگن بزرگ(استخوناش بزرگه) چسبیده،بالاتنه رو هم که دیگه نگو...
بدنسازی باعث میشه ماهیچه ها شکل زیبایی به هیکل بدن و میتونی واسه بخشهای مختلف بدنت اگه نواقصی داره حرکت اصلاحی انجام بدی...
مثلا هیکل من مثل اکثر خانوما بصورت ژنتیکی گلابیه،اوایل خیلی روی این قضیه تمرکز کردم و جوری شد که الان مدتیه دارم پایین تنه کار میکنم که بتونم ماهیچه هاشو بهتر کنم و موفقم شدم و هیچکس نمیدونه من بصورت ژنتیکی گلابی بودم!!
پس با وجود این همه مزایا باید خیلی بی انصاف باشیم که از چنین ورزش زیبایی بترسیم،اما من همیشه گفتم و معتقدم که بدنسازی نیاز به کمی هوش داره،و هردمبیلی نیست باید در مورد تغذیه،عضلات،ساعت های ورزش و استراحت،برنامه تمرینی و همه چیز مطالعه و تجربه داشته باشی،نمیتونی یه توپ بندازی جلوت و بهش لقد بزنی و آخرشم ادعا کنی که ورزشکاری!!
اگه اصولی ورزش کنی و با دارو دوروزه ره صد ساله طی نکنی بهت قول میدم اگه زمانی بدنسازی رو ول کردی از الان بدون ورزشت بدتر نخواهی شد!!(منظورم تو نیستی ستی جون تو که ماهی)