در تمرين با وزنه مصرف خود پروتئين به عنوان يك سوخت براي توليد انرژي تأييد نشده است، اما پروتئين براي تشكيل بافت عضلاني جديد ضروري است. چند مطالعة تحقيقي از نياز به پروتئين اضافي در طول برنامة تمرين با وزنه براي افزايش حجم عضلاني حمايت ميكند.
در يك تحقيق معتبر دو گروه از مرداني كه تمرين با وزنه ميكردند را مورد مقايسه قرار دادهاند گروه اول روزانه 75صدم تا 1 گرم پروتئين براي هر كيلوگرم وزن بدن و گروه دوم روزانه 5/2 تا 3 گرم پروتئين براي هر كيلوگرم وزن بدن مصرف كردند. گروه دوم نسبت به گروه اول، وزن بيشتري پيدا كردند. فوايد به دست آمده در افزايش حجم عضله بدون چربي بوده است، نه چربي بدن. ولي هيچ تفاوت عمدهاي بين گروهها از نظر قدرت و يا اندازهگيريهاي ديگر فيزيولوژيكي در مورد عملكرد وجود نداشت.
يك تحقيق جديد نشان داد كه وزنهبرداران زبده، وقتي پروتئين مصرفي روزانة خود را از 5/2 به 5/3گرم براي هر كيلوگرم وزن بدن افزايش دادند، قدرت آنها بهبود پيدا كرده است، اما اين تحقيق اعتبار لازم را نداشت و نتايج آن را ميتوان به شدت تمرين با وزنه نسبت داد.
مكمل اسيدهاي آمينه، اخيراً براي ورزشكاران قدرتي عرضه شده است، چرا كه گفته ميشود براي كسب اثر آنابوليكي و يا عضلهسازي مناسب است. دو نوع از متداولترين اسيدهاي آمينه مورد استفاده، آرژنين و كارنيتين است. استدلال ميشود كه اين دو، سطح هورمون رشد (غالباً هورمون رشد انسان (hgh) ناميده ميشوند.) را كه يك تأثير آنابوليكي قوي دارد، افزايش ميدهند. بعضي از تحقيقات جديدتر نشان داده است كه دوز بيشتر آرژنين- اگر تزريق گردد- باعث تحريك و آزاد شدن هورمون رشد ميشود. ولي هيچ تحقيق دقيقي معمولاً روي اثرات آنابوليكي اين مكمل اسيدهاي آمينه دربارة ورزشكاران موجود نيست. ولي تحقيقات معتبري دربارة حيواناتي كه به آنها تمرينات ورزشي داده بودند، نشان داد كه اين مكملها، نه سطح هورمون رشد را افزايش ميدهند و نه تأثير آنابوليكي دارند.
داروهاي شناخته شدهاي مثل آنابوليك استروئيدها، توسط ورزشكاران براي افزايش حجم و قدرت عضلاني مصرف شده است، در حالي كه اين داروها ممكن است بعضي اثرات جانبي شديد پزشكي به دنبال داشته باشد.