نويسنده: امير بيات در دسته 170ـ سانت باديکلاسيک، هفت نفر روي صحنه آمدند که در ميان آنها محسن سليماني با استيل مناسب و رنگ خوبي که زده بود، از ديگران پيش افتاد و به مقام قهرماني رسيد. در اين دسته، محمد قربانعليزاده که براي اين رشته از فيزيک خوبي برخوردار است،
به طور صددرصد آماده نبود و با توجه به مسابقه خوبی که در سالهای گذشته دارد، میتواند با آمادگی بیشتری در اردو حضور یابد.
در گروه قدی 180ـ سانت که با حضور 13 ورزشکار برگزار شد، هیچ یک از شرکتکنندگان استانداردهای مایو را رعایت نکرده بودند که میبایست در مسابقات آتی، به ورزشکاران این رشته تذکر داده شود. در این دسته، اغلب شرکتکنندگان به لحاظ فنی به هم نزدیک بودند و این فاصله نزدیک، کار داوران را برای شناسایی نفرات برتر، سخت میکرد.
اولین رقابت در گروه 180ـ سانتیها میان حسن صالحی و یوسف حیدری شکل گرفت و پس از ارزیابی داوران، این دو نفر به همراه صوفیوند، فرخی و آقابابایی به مرحله بعدی راه یافتند. در این میان، حیدری آمادگی بسیار خوبی داشت و البته فیزیک او به رشته پرورشاندام نزدیکتر بود. حسن صالحی هم استیل کاملاً مناسبی برای بادیکلاسیک دارد، ولی برای اینکه در مسابقات بینالمللی بتواند مدالآور باشد، باید پختهتر شود. ولی فرخی هم که به مقام قهرمانی رسید، اگرچه دارای پاهای بلندتری نسبت به بالاتنه بود ولی در نهایت با رأی داوران بالاتر از دو حریف دیگر قرار گرفت.
در دسته 180+ سانت هم که فقط دو نفر حضور داشتند، هیچ کدام آمادگی مناسبی برای یک مسابقه در سطح انتخابی تیم ملی نداشتند و در مسابقات آتی باید با فرم متفاوتی روی صحنه بیایند.
نکتهای که باید در اینجا اشاره کنم، تصمیمی بود که برگزارکنندگان مسابقه، درخصوص ادغام دو گروه قدی 160ـ و 170ـ سانت گرفتند و به دلیل اینکه فقط یک نفر در 160ـ حضور داشت، این دو گروه را در هم ادغام کردند. براساس قوانین رقابتهای بینالمللی، اگر در یک دسته، حتی یک شرکتکننده حضور داشته باشد، باید مسابقه با حضور همان یک نفر برگزار شود و در رشتهای مثل بادیکلاسیک، مقایسه دو ورزشکاری که بیش از 10 سانت با هم اختلاف قد دارند، کار اصولی نیست.